طرح پژوهشی «ارزیابی قابلیت انبارمانی برخی ارقام تجاری انار ایران در طول انبار سرد» به عنوان یکی از پژوهش‌های علمی در حوزه کشاورزی و فناوری نگهداری محصولات باغی، توسط اورنگ خادمی، دکترای تخصصی علوم باغبانی با گرایش فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت و عضو هیئت‌علمی دانشگاه شاهد، انجام شده است. این پروژه با حمایت بنیاد ملی علم ایران (INSF) پیش رفته و هدف آن بررسی توانایی نگهداری چند رقم منتخب انار در شرایط انبار سرد بوده است. پژوهش یادشده در بستری علمی به چالش‌های مهم صنعت انار ایران در حوزه نگهداری و عرضه خارج از فصل پرداخته است و با تکیه بر نتایج حاصل، گامی در راستای بهبود روش‌های پس از برداشت انار به شمار می‌رود.
به گزارش رسانه اخبار فناوری تک فاکس، ایران از دیرباز به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان انار در سطح جهانی شناخته شده است. با توجه به پراکندگی جغرافیایی وسیع این محصول و تنوع بسیار بالای ارقام انار در مناطق مختلف کشور، ظرفیت بالقوه ایران در بازارهای جهانی بسیار چشمگیر است. با این حال، به‌رغم سطح گسترده زیرکشت و حجم بالای تولید، مطالعات کاربردی کافی در حوزه نگهداری انار پس از برداشت، به ویژه در بسترهای علمی و دانشگاهی، انجام نگرفته است. این کمبود پژوهش موجب شده اطلاعات دقیق و مدونی در مورد طول عمر مفید انارها پس از برداشت و نیز مقاومت یا حساسیت آن‌ها به پدیده‌هایی چون سرمازدگی در دست نباشد.
خادمی در ادامه توضیح می‌دهد که روش غالب نگهداری انار در کشور، ذخیره‌سازی در دمای سرد است تا بتوان این میوه را در بازه‌های زمانی خارج از فصل برداشت به بازار عرضه کرد. با این وجود، ذخیره‌سازی در دماهای غیراستاندارد یا مدیریت نادرست شرایط انبار، پیامدهایی چون سرمازدگی به همراه دارد که کیفیت میوه را به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. از جمله آسیب‌های رایج می‌توان به چروکیدگی سریع پوست انار پس از خروج از انبار و توسعه علائم سرمازدگی در پوست و آریل (دانه‌های انار) اشاره کرد. این اختلالات نه تنها جذابیت ظاهری میوه را کاهش می‌دهند بلکه کیفیت تغذیه‌ای و بازارپسندی آن را نیز به‌شدت کاهش می‌دهند.
بر اساس گزارش رسمی منتشرشده از سوی بنیاد ملی علم ایران، یافته‌های این طرح پژوهشی حاکی از آن است که ارقام مختلف انار واکنش‌های متفاوتی به نگهداری در شرایط انبار سرد از خود نشان می‌دهند. به عبارت دیگر، برخی از ارقام انار ایرانی توانسته‌اند کیفیت اولیه خود را به‌خوبی در طول دوره انبار سرد حفظ کنند و برای عرضه در بازارهای داخلی و صادراتی مناسب باقی بمانند. در مقابل، برخی دیگر از ارقام در برابر شرایط سرد آسیب‌پذیر بوده و نشانه‌های قابل توجهی از سرمازدگی بروز داده‌اند که منجر به افت محسوس کیفیت آن‌ها شده است. این تفاوت‌ها اهمیت انتخاب رقم مناسب برای انبارداری سرد را پررنگ‌تر کرده و ضرورت تدوین استانداردهای تخصصی بر اساس ویژگی‌های فیزیولوژیکی هر رقم را نشان می‌دهد.