با بررسی دقیق دو سیستم عامل جدید اندروید ۱۶ و iOS 26، نکات مهم و قابل توجهی به دست می‌آید که برای علاقه‌مندان به فناوری بسیار جذاب خواهد بود. گوگل در اندروید ۱۶ به‌روزرسانی چشمگیری در زبان طراحی خود تحت عنوان Material 3 Expressive ارائه کرده که ممکن است برخی کاربران آن را کمی ساده و تخت بدانند. اما در مقایسه با تغییرات گسترده‌ای که اپل در iOS 26 با رابط کاربری جدید و پر زرق و برق Liquid Glass انجام داده، طراحی گوگل از منظر مدرن بودن و کاربرپسندی جلوتر به نظر می‌رسد. زبان طراحی گوگل پالت رنگی معقول و قابل تنظیمی دارد که امکان شخصی‌سازی ساده اما موثر را فراهم می‌کند و باعث می‌شود تجربه کاربری روان و خوانا باقی بماند.
به گزارش رسانه اخبار فناوری تک فاکس، در مقابل، iOS 26 با طراحی Liquid Glass سعی دارد جلوه‌ای شیشه‌ای، براق و انعطاف‌پذیر ایجاد کند که قرار است واکنش‌پذیری بیشتری نسبت به سلیقه‌های زیبایی‌شناختی کاربران داشته باشد و یکپارچگی ظاهری محصولات اپل را ارتقاء دهد. اما متأسفانه این هدف هنوز به طور کامل محقق نشده است. شفافیت بیش از حد و شکست نور در این رابط باعث شده که بسیاری از منوها به ظاهر ناخوانا و درهم ریخته تبدیل شوند و این موضوع به ویژه برای کاربران دارای نیازهای دسترسی‌پذیری یک معضل جدی است. در واقع، به جای کمک به خوانایی، طراحی شیشه‌ای به یک مانع تبدیل شده که پیمایش در رابط کاربری را دشوار می‌کند.
Material 3 Expressive در اندروید، اگرچه ظاهری ساده‌تر دارد، اما از نظر خوانایی و جلوگیری از تداخلات بصری بسیار موفق‌تر عمل می‌کند. رنگ‌های قابل تنظیم و گزینه‌های سفارشی‌سازی این سیستم عامل به کاربران اجازه می‌دهد که به راحتی بتوانند ظاهر سیستم را متناسب با سلیقه و نیاز خود تغییر دهند. به عبارتی، عملکرد و کاربردی بودن در اولویت قرار دارد، درسی که به نظر می‌رسد اپل با Liquid Glass فراموش کرده است. افزون بر این، پس از به‌روزرسانی به iOS 26، کاربران آیفون ۱۵ پرو گزارش داده‌اند که دستگاهشان داغ شده و عمر باتری به طور محسوسی کاهش یافته است. هنوز نمی‌توان با قطعیت گفت که این مشکلات ناشی از جلوه‌های گرافیکی سنگین هستند، اما به یاد می‌آوریم که مایکروسافت نیز در گذشته به دلیل مشکلات عملکرد، تم Aero Glass ویندوز ویستا را کنار گذاشت.
مشکل دسترسی‌پذیری در طراحی Liquid Glass بسیار محسوس است. اپل در iOS 18 قابلیت تم‌بندی آیکون‌ها را معرفی کرده بود و اکنون با تغییرات جدید به جای تثبیت آن، در واقع آیکون‌ها را بدون رنگ و بسیار دشوار برای تشخیص فوری طراحی کرده است. این موضوع، دشواری پیمایش را در کل رابط کاربری افزایش داده است. در مقابل، اگرچه گوگل در زمینه آیکون‌های رنگی خود کامل نیست، اما حداقل آیکون‌ها در پس‌زمینه به خوبی قابل تشخیص هستند و این مزیت باعث شده که اندروید گزینه‌های سفارشی‌سازی هوشمندانه‌تری داشته باشد که مشاهده سریع تنظیمات را برای کاربران آسان می‌کند. اپل هنوز در این زمینه عقب است و آیکون‌های شیشه‌ای جدید آن، به شدت برای تشخیص بصری مشکل‌ساز شده‌اند.
با وجود مشکلات مذکور، جلوه شیشه‌ای در برنامه‌هایی که بیشتر از پس‌زمینه‌های رنگی ساده و یکدست بهره می‌برند، چندان آزاردهنده نیست و جلوه بصری مناسبی ایجاد می‌کند. اما در مقایسه با نوآوری‌های گوگل، واضح است که اپل تمایل چندانی به بهبود عملکرد و تجربه کاربری ندارد. به عنوان نمونه، اپلیکیشن دوربین در iOS 26 با طراحی جدید خود، به جای حفظ طرح‌بندی شیک و قابل دسترسی قبلی، با حباب‌های بزرگ کارتونی و لایه‌های پیچیده‌ای که همگی کاربر را سردرگم می‌کند، جایگزین شده است که این تغییرات از نظر کاربرپسندی و عملکردی چندان مطلوب نیستند.
از نظر قابلیت‌های سفارشی‌سازی، iOS 26 با معرفی Control Center قابل تنظیم خود – که مشابه منوی تنظیمات سریع اندروید است – تلاش کرده تا امکان مرتب‌سازی و تغییر اندازه آیکون‌ها را به کاربران بدهد. این ویژگی باعث شده که کاربران بتوانند تعداد آیکون‌ها را بسته به نیاز خود افزایش یا کاهش دهند. همچنین، در برخی موارد امکان تغییر اندازه کلیدها در جهت‌های عمودی و افقی نیز وجود دارد که حتی بیشتر از اندروید است. به عنوان مثال، مرکز رسانه در iOS 26 را می‌توان بلندتر یا کوتاه‌تر کرد و در موقعیت دلخواه قرار داد، امکانی که در اندروید وجود ندارد. با این حال، محدودیت‌هایی در تغییر اندازه برخی کلیدها همچنان وجود دارد و این باعث می‌شود گاهی اوقات طراحی منوها نامنظم و نه چندان منسجم به نظر برسد.
پیاده‌سازی این قابلیت‌ها در iOS 26 نیز چالش‌زا است. در اندروید ۱۶ برای تغییر اندازه یا جابجایی کلیدها نیاز به نگه داشتن طولانی مدت روی آن‌هاست که روشی منطقی و کارآمد است. اما اپل تلاش کرده این دو عملکرد را با هم ترکیب کند، طوری که کشیدن انگشت اغلب باعث جابجایی به جای تغییر اندازه می‌شود و نتیجه نهایی نوعی آشفتگی طرح‌بندی شبیه به سندهای ویرایش متن مانند مایکروسافت ورد ایجاد می‌کند که تجربه کاربری را کاهش می‌دهد.
یکی از بهبودهای مهم در اندروید ۱۶، رفع مشکلی بود که کلیدهای Wi-Fi و بلوتوث را از نظر عملکرد متفاوت می‌کرد. اکنون در اندروید می‌توان با فشردن این کلیدها مستقیماً پنجره‌ای کوچک برای تنظیمات مربوطه باز کرد، اما در iOS 26 وضعیت متفاوت است. در iOS امکان روشن یا خاموش کردن سریع Wi-Fi وجود دارد اما برای بلوتوث باید از چند منو عبور کنید تا به صفحه جفت‌سازی برسید که این روند چندان کاربرپسند نیست.
در مجموع، اگرچه Material 3 Expressive در اندروید کاملاً بی‌عیب و نقص نیست، اما تمرکز اصلی آن روی افزایش کاربرپسندی، وضوح نمایش اطلاعات و قابلیت سفارشی‌سازی هوشمندانه است. این به‌روزرسانی، به معنای بهبود کیفیت زندگی کاربران اندروید است و می‌توان آن را ارتقاء منطقی و هدفمند سیستم عامل دانست، نه یک بازطراحی صرف. برعکس، iOS 26 بیشتر تمرکز خود را روی ظاهر و جلوه‌های بصری گذاشته است. اگرچه قرار دادن Liquid Glass در پس‌زمینه مناسب جلوه جذابی ایجاد می‌کند، اما این تغییرات توان چندانی در رفع مشکلات قدیمی پیمایش و استفاده از سیستم عامل ندارند. سفارشی‌سازی‌های صورت گرفته نیز سطحی و در بسیاری موارد ناسازگار با اصول زیبایی‌شناسی خود اپل است. منوها همچنان چالش‌برانگیز هستند و طراحی شیشه‌ای بیشتر مانع خوانایی شده تا کمک کننده.
به نظر می‌رسد این بازطراحی پر زرق و برق نتوانسته کمبود رهبری اپل در حوزه هوش مصنوعی را پنهان کند. شاید اپل تلاش کرده با ارائه یک رابط کاربری جدید و براق، توجه کاربران را از فقدان ایده‌های نوآورانه و وضعیت نامناسب Apple Intelligence منحرف سازد. این در حالی است که دو بهبود اصلی کیت iOS 26 نیز به وضوح در پیاده‌سازی ناکارآمد و ضعیفی گرفتار شده‌اند که نگرانی‌هایی جدی درباره آینده این پلتفرم ایجاد می‌کند. واقعاً جای سوال است که چه کسی اجازه داده این نسخه از سیستم عامل اپل بدون گذراندن مراحل کنترل کیفیت سختگیرانه منتشر شود.