به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
دانشمندان دریافتند که جهان خیلی سریعتر از آنچه فکر می کردند پوسیده می شود و دقیقاً مشخص کرده اند که چه زمانی از بین می رود.
تیمی از محققان دانشگاه رادبود در هلند مشخص کردند که همه ستاره های جهان در یک سال quinvigintillion تاریک می شوند. این یکی است که به دنبال آن 78 صفر است.
اما این زمان بسیار کوتاه تر از پیش بینی قبلی 10 به قدرت 1100 سال یا یک مورد به دنبال آن 1100 صفر است.
فرایندی که آنها معتقدند باعث مرگ جهان می شود مربوط به تابش هاوکینگ است ، جایی که سیاهچاله ها تابش را منتشر می کنند زیرا به تدریج “تبخیر” نمی شوند.
تصور می شد این یک پدیده منحصر به فرد برای سیاه چاله ها باشد ، اما محققان نشان دادند که چیزهایی مانند ستاره های نوترون و کوتوله های سفید نیز می توانند به طور مشابه با سیاهچاله ها تبخیر شوند.
هم ستاره نوترون و هم کوتوله های سفید مرحله آخر چرخه زندگی یک ستاره هستند. ستارگان عظیم در ابرنواخترها منفجر می شوند و سپس به ستاره های نوترونی فرو می روند ، در حالی که ستاره های کوچکتر مانند خورشید ما به کوتوله های سفید تبدیل می شوند.
این ستارگان “مرده” می توانند برای مدت زمان بسیار طولانی ادامه دهند. اما به گفته محققان ، آنها به تدریج هنگامی که بیش از حد ناپایدار شوند ، از بین می روند و منفجر می شوند.
به عبارت دیگر ، دانستن اینکه چه مدت طول می کشد تا یک ستاره نوترونی یا کوتوله سفید درگذشت ، به دانشمندان کمک می کند تا حداکثر طول عمر جهان را درک کنند ، زیرا این آخرین ستاره هایی خواهند بود که از بین می روند.
به گفته محققان ، تعیین اینکه چه مدت طول می کشد تا یک ستاره نوترونی (تصویر) از بین برود ، “محدودیت بالایی را برای عمر ماده در جهان” تعیین می کند.
به گفته محقق اصلی Heino Falcke ، استاد نجوم رادیو و فیزیک فضیلت در دانشگاه رادبود ، مطالعات قبلی تابش شاهین را در نظر نگرفته و بنابراین حداکثر طول عمر جهان را بیش از حد ارزیابی کرده است.
فالک و همکارانش با محاسبه این که چه مدت طول می کشد تا ستاره های نوترونی و کوتوله های سفید از طریق یک فرآیند شبیه به بلوغ مانند طول می کشد ، این مسئله را تصحیح کردند و دریافتند که یک سال به طول می انجامد.
وی در بیانیه ای گفت: “بنابراین پایان نهایی جهان خیلی زودتر از آنچه انتظار می رفت ، می آید ، اما خوشبختانه هنوز زمان بسیار طولانی طول می کشد.”
در سال 1975 ، فیزیکدان مشهور استفان هاوکینگ پیشنهاد کرد که ذرات و اشعه می توانند از یک سیاهچاله فرار کنند ، که با این عقیده گسترده مغایرت داشت که هیچ چیز از کشش گرانشی این اشیاء بسیار گسترده فرار نمی کند.
اما طبق گفته هاوکینگ ، دو ذره موقتی می توانند در لبه سیاهچاله تشکیل شوند. قبل از اینکه آنها بتوانند ادغام شوند ، یک ذره دوباره به سیاه چاله مکیده می شود و دیگری فرار می کند.
این ذرات فراری تابش می شوند.
هرچه بیشتر این ذرات با گذشت زمان فرار می کنند ، سیاه چاله به تدریج پوسیده می شود. این همچنین با تئوری نسبیت آلبرت انیشتین مغایرت دارد ، که بیان می کند که سیاهچاله ها فقط می توانند رشد کنند.
این تیم از مطالعه 2023 خود ، که در مجله فیزیکی Review Letters منتشر شده است ، استفاده کرد تا زمینه را برای کشف اخیر فراهم کند.
در کار قبلی ، فالک و همکارانش نشان دادند که تمام اشیاء دارای یک میدان گرانشی باید از طریق یک فرآیند مشابه بتوانند تبخیر شوند.
در سال 1975 ، فیزیکدان مشهور استفان هاوکینگ پیشنهاد کرد که ذرات و اشعه می توانند از یک سیاه چاله فرار کنند ، که با این عقیده گسترده که هیچ چیز از این اشیاء نجومی بسیار عظیم فرار نمی کند ، مغایرت دارد.
علاوه بر این ، محاسبات آنها حاکی از آن است که میزان تبخیر فقط به تراکم شی بستگی دارد.
از آنجا ، استفاده از مفهوم تابش شاهین به ستاره های نوترون و کوتوله های سفید برای مطالعه جدید آنها نسبتاً ساده بود.
این یافته ها برای انتشار توسط مجله کیهان شناسی و فیزیک اخترشناسی پذیرفته شده است ، اما در حال حاضر در سرور پیش چاپ ARXIV قرار دارند.
حتی اگر این محاسبات جدید تعداد سالهای غیرقابل تصور را از طول عمر جهان کاهش دهد ، این واقعیت را تغییر نمی دهد که انسان ها به زودی نگران پایان همه چیز نیستند.
اما آنها نگاهی جدید به نظریه بحث برانگیز هاوکینگ ارائه می دهند.
والتر ون سویاجکوم ، استاد ریاضیات در دانشگاه رادبود ، گفت: “با پرسیدن این نوع سؤالات و نگاه کردن به موارد شدید ، ما می خواهیم این تئوری را بهتر درک کنیم ، و شاید یک روز ، رمز و راز تابش هاوکینگ را کشف کنیم.”