به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
به گفته کتاب مقدس ، کشتی نوح بشریت و تمام حیوانات را از نابودی خاصی در طی یک سیل باستانی نجات داد.
اکنون ، 5000 سال پس از آنکه این سیلاب ها ظاهراً از بین رفتند ، دانشمندان ادعا می کنند که مکان قایق معروف را کشف کرده اند.
یک تیم بین المللی از محققان ادعا می کنند که یک تپه قایق به شکل 18 مایل (30 کیلومتری) در جنوب کوه آرارات در ترکیه در واقع بقایای فسیل شده یک کشتی چوبی است.
سازند دوروپینار یک ساختار زمین شناسی 163 متری (538ft) است که از نوعی سنگ آهن به نام لیمونیت ساخته شده است.
این محققان مدتهاست که به دلیل این واقعیت که شکل و ساختار آن تقریباً مطابق با آنچه برای کشتی در کتاب مقدس داده شده است ، اسیر کرده است.
شواهد جدید نشان می دهد که این تپه واقعاً 5000 سال پیش سیل ویرانگر را تجربه کرده است.
این از حساب کتاب مقدس سیل که منطقه بین 3000 تا 5500 سال قبل از میلاد را پوشش می دهد ، پشتیبانی می کند.
محققان گفتند: “مطالعات ما نشان می دهد كه این منطقه در آن دوره زندگی را به خود اختصاص داده است و در بعضی از مواقع ، آن را تحت پوشش آب قرار داده است كه این احتمال را تقویت می كند كه یك واقعه فاجعه بار از بزرگی رخ داده است.”
دانشمندان می گویند که یک ساختار بزرگ زمین شناسی با قایق می تواند بقایای کشتی نوح باشد زیرا شواهد جدید نشان می دهد که این منطقه 5000 سال پیش سیل شده است
به گفته کتاب مقدس ، کشتی نوح بشریت و تمام حیوانات را از نابودی خاص در هنگام سیل باستانی نجات داد
از سال 2021 ، همکاری بین دانشگاه فنی استانبول ، دانشگاه آگری ابراهیم سسن و دانشگاه اندروز در ایالات متحده در حال مطالعه این سایت در زیر پرچم تیم تحقیقاتی کوه آرت و نوح است.
در طول هفتمین سمپوزیوم بین المللی در کوه آرارات و کشتی نوح ، محققان شواهد جدیدی را ارائه دادند که می توانند از نظریه آنها پشتیبانی کنند که این ساختار یک کشتی باستانی است.
محققان 30 نمونه از خاک و سنگ را از اطراف سازند دوروپینار گرفتند و اینها را برای تجزیه و تحلیل به دانشگاه فنی استانبول فرستادند.
آزمایشات نشان داد که خاک حاوی اثری از مواد خاک رس مانند ، رسوبات دریایی و حتی بقایای زندگی دریایی مانند صدف است.
آشنایی با این نمونه ها نشان داد که آنها بین 3500 تا 5000 سال قدمت دارند.
این نشان می دهد که سازند دوروپینار و محیط اطراف آن در یک دوره زمانی مطابق با حساب کتاب مقدس توسط آب پوشانده شده است.
طبق تفسیرهای تحت اللفظی از کتاب مقدس ، جهان در دوره کلکولیتیک با آب پوشیده شده بود – زمانی که از 5500 تا 3000 سال قبل از میلاد کشیده شده است.
پروفسور فاروک کایا ، محقق اصلی ، گفت: “طبق نتایج اولیه ، اعتقاد بر این است که از زمان دوره کلکولیتیک فعالیت های انسانی در این منطقه وجود داشته است.”
سازند دوروپینار یک ساختار زمین شناسی 163 متری (538ft) ساخته شده از یک نوع سنگ آهن به نام لیمونیت است
سازند دوروپینار تقریباً با شکل و ابعاد کشتی ارائه شده در کتاب مقدس مطابقت دارد. تجزیه و تحلیل جدید نمونه های خاک از منطقه نشان می دهد که این منطقه 3500 تا 5000 سال پیش ، در زمان فرضی سیل کتاب مقدس در زیر آب قرار داشته است
اگر درست باشد ، این ادعا را تقویت می کند که سازند دوروپین ، قایق دقیقی است که توسط چهره کتاب مقدس نوح برای زنده ماندن از سیل باستانی استفاده می شود.
علاوه بر این شواهد جدید ، استدلال های اصلی به نفع نظریه کشتی نوح ، شکل و موقعیت شکل گیری دوروپینار است.
در کتاب مقدس ، به نوح دستور داده می شود یک قایق بسازد که دارای “طول سیصد مکعب ، عرض آن پنجاه مکعب ، و ارتفاع آن سی مکعب باشد.”
اگرچه تبدیل از واحدهای کتاب مقدس دشوار است ، اما برخی از محققان تصمیم گرفته اند که این موضوع را با استفاده از مکعب استاندارد مصر 52.4 سانتی متر تفسیر کنند.
با استفاده از این واحدها ، طول کشتی نوح 515 فوت (157 متر) خواهد بود که نزدیک به 168 متر (538 فوت) از سازند دوروپینار است.
علاوه بر این ، در حساب کتاب مقدس آمده است که این کشتی در “کوههای آرارات” استراحت کرده است.
سازند دوروپینار در 18 مایلی جنوب (30 کیلومتری) از کوه آرارات ، بالاترین قله ترکیه واقع شده است.
از زمان کشف آن در سال 1948 ، این عوامل باعث شده بسیاری به نظریه بر این باورند که ساختار زمین شناسی به شکل قایق واقعاً چوب فسیلی کشتی نوح است.
از زمان کشف آن در سال 1948 ، سازند Durupinar (در تصویر) محققان را مجذوب خود کرده است که به دنبال مکان استراحت نهایی کشتی نوح هستند. این آخرین مطالعه نشان می دهد که این تئوری می تواند با حساب کتاب مقدس یک سیل سازگار باشد
زمین شناسان این تئوری را به شدت به چالش می کشند و استدلال می کنند که شکل گیری دوروپینار را می توان با فرآیندهای فیزیکی طبیعی توضیح داد
با این حال ، این آخرین شواهد به دور از قطعی نیست.
پروفسور کایا اذعان می کند: “با آشنایی ، نمی توان گفت که کشتی در اینجا است.”
به همین ترتیب ، نظریه کشتی نوح به شدت مورد انتقاد زمین شناسان قرار گرفته است که استدلال می کنند که شکل گیری دوروپینار چیزی بیش از یک ویژگی زمین شناسی طبیعی نیست.
در مقاله ای در سال 2016 ، پروفسور لورنس کالینز از دانشگاه ایالتی کالیفرنیا نورتریج نشان داد که ساختار قایق مانند در واقع با فرسایش بستر اطراف توسط زباله های زمین لغزش شکل می گیرد.
علاوه بر این ، همانطور که پروفسور کالینز در یک مطالعه جداگانه خاطرنشان می کند ، شواهد زمین شناسی به وضوح نشان می دهد که “کشتی” فرضی بسیار قدیمی تر از ذخایر سیل اطراف است.
سرانجام ، همانطور که بسیاری از محققان خاطرنشان کردند ، میلیون ها سال طول می کشد تا چوب به سنگ فسیل شود ، بنابراین کشتی نمی تواند فقط در 5000 سال از آن استفاده کند.
با این حال ، تیم تحقیقاتی Arrat و Noah's Ark اصرار دارند که مطالعه بیشتری لازم است و همچنان به جمع آوری بودجه برای یک مرکز بازدید کننده در سایت ادامه می دهد.
کتیبه های دریای مرده بین سالهای 1946 تا 1956 کشف شد و تاریخ 2،000 سال است
کتیبه های دریای مرده که بین سالهای 1946 و 1956 کشف شده است ، مجموعه ای از 972 نسخه خطی باستانی است که به 2000 سال پیش باز می گردد.
متون شامل هزاران قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه شده است.
آنها حاوی بخش هایی از آنچه اکنون به عنوان کتاب مقدس عبری و همچنین طیف وسیعی از اسناد خارج از کتاب مقدس شناخته می شود.
این کتیبه ها توسط چوپان محمد Edh -Dib پیدا شد ، زیرا او در جستجوی ولگردی در میان صخره های آهکی در Khirbet Qumran در سواحل دریای مرده در آن زمان که در آن زمان فلسطین بریتانیا بود – اکنون کرانه باختری بود.
داستان پیش می رود که در غاری در شکاف تاریک یک تپه صخره ای شیب دار ، محمد سنگی را به داخل فضای تاریک پرتاب کرد و از شنیدن صدای گلدان های شکستن مبهوت شد.
کتیبه های دریای مرده ، که شامل هزاران قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه “. آنها همچنین دارای طیف وسیعی از اسناد خارج از کتاب مقدس هستند
در حال حاضر در داخل ، بدوئین جوان مجموعه ای مرموز از کوزه های خاک رس بزرگ را پیدا کرد که در آن کتیبه های قدیمی پیدا کرد ، برخی از پارچه ها پیچیده شده و با افزایش سن سیاه شده اند.
این متون از آن زمان توسط باستان شناسان کاوش شده است ، که اکنون قبل از بدتر شدن فراتر از خوانایی ، در حال مسابقه برای دیجیتالی شدن محتویات خود هستند.
این متون از اهمیت تاریخی و مذهبی بسیار خوبی برخوردار هستند و شامل اولین نسخه های زنده مانده از اسناد کتاب مقدس و خارج از کتاب مقدس و همچنین حفظ شواهد تنوع در اواخر یهودیت معبد دوم است.
تاریخ بین سالهای 408BC و 318AD ، آنها به زبان عبری ، آرامی ، یونانی و نباتان نوشته شده اند ، بیشتر در پارچ ، اما با برخی از آنها در پاپیروس و برنز نوشته شده است.
کتیبه ها به طور سنتی به سه گروه تقسیم می شوند.
نسخه های خطی “کتاب مقدس” ، که نسخه هایی از متون کتاب مقدس عبری است ، 40 درصد از حمل و نقل را تشکیل می دهد.
کتیبه های دریای مرده توسط چوپان محمد Edh-Dib پیدا شد زیرا او به دنبال ولگردی در میان صخره های سنگ آهک در Khirbet Qumran در سواحل دریای مرده بود