به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
یک مرد در اوایل دهه 20 خود اولین پیوند سلولهای بنیادی ساخت اسپرم جهان را در روشی جدید دریافت کرده است که می تواند برای درمان ناباروری پیشگام باشد.
تاکنون این روش فقط در حیوانات آزمایش شده بود. اما این با موفقیت به موش و میمون های مرد اجازه داد تا فرزندان پدر باشند.
بیمار مبتلا به آزوئسپرمی تشخیص داده شد ، شرایطی که باعث نمی شود اسپرم در انزال خود وجود نداشته باشد و پس از دریافت شیمی درمانی به عنوان یک کودک برای درمان سرطان استخوان ، به طور طبیعی کودک را غیرممکن می کند.
اما مردان می توانند به دلایل مختلفی از جمله آزواسپرمی را توسعه دهند. اختلال عملکرد هورمونی، انسداد در طول دستگاه تولید مثل و شرایط ژنتیکی خاص.
در ایالات متحده ، آزووسپرمی تقریباً 645،000 مرد بین 20 تا 50 سال را تحت تأثیر قرار می دهد.
برای این کارآزمایی بالینی ، پزشکان سلولهای بنیادی خود مرد را – که در دوران کودکی وی برداشت و یخ زده بودند قبل از اینکه تحت شیمی درمانی قرار گرفت – به سیستم تولید مثل خود کاشته شدند.
سلولهای بنیادی قادر به تبدیل شدن به انواع مختلف سلول در بدن هستند.
در این حالت ، پزشکان از سلولهای بنیادی تشکیل دهنده اسپرم استفاده می کردند که در بدو تولد در بیضه ها وجود دارند و بعداً در دوران بلوغ به سلولهای اسپرم بالغ می شوند. اگر پیوند موفق شود ، بیمار باید تولید اسپرم را آغاز کند.
مردی در اوایل دهه 20 خود اولین پیوند سلولهای بنیادی در جهان را دریافت کرده است و این روش جدید می تواند پیشگامانه برای درمان ناباروری باشد
هنوز هیچ سلول اسپرم در مایع منی وی مشاهده نشده است ، اما سونوگرافی سطح هورمون وی را تأیید کرد و این روش به بافت بیضه انسان آسیب نمی رساند.
با پیشروی ، پزشکان سالی دو بار نمونه ای از مایع منی خود را تجزیه و تحلیل می کنند تا ببینند آیا این سلول حاوی سلولهای اسپرم است یا خیر.
“اگر تصفیه شده و اثبات شده ایمن باشد ، پیوند سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی (SSC) می تواند یک تکنیک انقلابی باروری برای مردانی باشد که توانایی تولید اسپرم را از دست داده اند ،” دکتر جاستین هومن ، استادیار اورولوژی در مرکز پزشکی سدرس-سیئینی که درگیر این مطالعه نبود ، به علم زنده گفت.
وی افزود: این روش درمانی ممکن است به ویژه برای سایر بیماران سرطانی که قبل از بلوغ شیمی درمانی دریافت کرده اند مفید باشد و بدین ترتیب آزووسپرمی یا مردان مبتلا به “نارسایی بیضه ژنتیکی یا اکتسابی” ایجاد کرد.
این روش تاریخی در مقاله ای که در سرور preprint medrxiv منتشر شده است ، به تفصیل شرح داده شده است ، که دارای تحقیقاتی است که هنوز در حال بررسی است.
مردان جوان در معرض خطر ابتلا به آزواسپرمی می توانند سلولهای بنیادی تشکیل دهنده اسپرم خود را برای استفاده در آینده برداشت و حفظ کنند.
اگر آنها پس از رسیدن به بلوغ جنسی به بیماری مبتلا شوند ، پزشکان می توانند این سلولهای بنیادی را به جایی که از آنجا آمده اند برگردانند: بیضه RETE.
بیضه های RETE لوله های کوچک هستند که به انتقال سلولهای اسپرم از بیضه ها به اپیدیدیم کمک می کنند: یک لوله باریک و محکم که به هر یک از بیضه ها وصل شده است.
این روش درمانی ممکن است به ویژه سایر بیماران سرطانی که قبل از درمان شیمی درمانی دریافت کرده اند ، مفید باشد و در نتیجه آزووسپرمی یا مردان مبتلا به نارسایی ژنتیکی یا بیضه ای به دست آمده (سهام)
این کار با استفاده از سوزن سونوگرافی انجام می شود. از نظر تئوری ، پس از کاشته شدن سلولهای بنیادی ، آنها می توانند بالغ شوند و تولید اسپرم را شروع کنند – در واقع به بیمار فرصت دوم را در بلوغ می بخشد.
با این حال ، محققان خاطرنشان كردند كه این احتمال وجود دارد كه بیمار كه در این کارآزمایی بالینی شركت كرده است هرگز باروری خود را بازیابی كند.
آنها گفتند که یکی از دلایل این امر می تواند این باشد که فقط تعداد کمی از سلولهای بنیادی در دوران کودکی از بیمار برداشت شده اند تا از آسیب رساندن به بافتهای تولید مثل خود جلوگیری کنند.
بنابراین ، این امکان وجود دارد که هر گونه تولید اسپرم ناشی از پیوند ممکن است محدود باشد ، اگر اصلاً اتفاق بیفتد.
اگر بیمار هرگز تولید کافی از سلولهای اسپرم را شروع نکند ، باز هم گزینه های دیگری برای پدر بودن کودک خواهد داشت.
از طریق عمل جراحی ، پزشکان می توانند سعی کنند هر سلول اسپرم را که تولید می کند ، بازیابی کند و از آنها برای لقاح آزمایشگاهی (IVF) استفاده کند ، که شامل رشد جنین در آزمایشگاه با اسپرم و سلولهای بنیادی است که از هر والدین برداشت شده است.
اما خطرات دیگری نیز وجود دارد ، به خصوص برای بیماران مبتلا به آزواسپرمی که به سرطان نیز مبتلا شده اند.
برای این بیماران ، برخی از سلولهای بنیادی پیوند یافته می توانند جهش ژنتیکی ایجاد کننده سرطان داشته باشند که در نهایت می توانند به تومورهای جدید تبدیل شوند.
علاوه بر این ، “خطر نظری” نیز وجود دارد که پیوند می تواند یک پاسخ التهابی خطرناک از بیمار را ایجاد کند ، حتی اگر از سلول های خود استفاده کند.
وی گفت: “ما باید با احتیاط و با نظارت دقیق پیش برویم.” “این علم امیدوار کننده است – اما هنوز روزهای اولیه است.”