باستان شناسان از یک راز 3000 ساله پنهان در مقبره توتانکامون پرده برداشتند

کشف مقبره Tutankhamun در سال 1922 یکی از برجسته ترین یافته های قرن بیستم بود.

فرعون جوان واقع در دره پادشاهان مصر ، با بیش از 5،000 گنجینه بی ارزش از جمله ماسک طلایی نمادین وی پیدا شد.

اکنون ، بیش از یک قرن بعد ، براساس یک مطالعه جدید ، مقبره Tutankhamun هنوز اسرار را به همراه دارد.

دکتر نیکلاس براون ، یک مصری شناس در دانشگاه ییل ، ​​ادعا می کند که اهمیت یک مجموعه “فروتن” از اشیاء موجود در مقبره تاکنون نادیده گرفته نشده است.

وی در مطالعه جدید خود ، اهمیت واقعی سینی های رس و کارکنان چوبی را که در نزدیکی سارکوفاژوس توتونکامون قرار دارند ، توضیح می دهد.

سینی ها و کارمندان خاک رس بخش اصلی “مراسم تشییع جنازه اوزیریان” در رابطه با اوزیریس ، خدای عالم اموات بود ، که خود توتانکامون پیشگام بود.

Tutankhamun در سال 1332 قبل از میلاد به عنوان یک پسر جوان به تخت سلطنت آمد و در حدود یک دهه بعد در سن 18 یا 19 سالگی درگذشت.

اگرچه او فقط به مدت 10 سال حكومت كرد ، Tutankhamun به دلیل گنجینه های افسانه ای كه هنگام باستان شناس انگلیس هوارد کارتر در سال 1922 افتتاح كرد ، یكی از مشهورترین فرعون های باستانی مصر باستان است.

دکتر براون در مطالعه خود می گوید: “در حالی که گودبرداری از مقبره Tutankhamun ، مجموعه ای از اشیاء عجیب و غریب در اتاق دفن کشف شد.”

با این حال ، بررسی دقیق تر زمینه مذهبی و باستان شناسی آثار باستانی ، تفسیر دیگری از عملکرد آنها را امکان پذیر می کند. “

مقبره توتانکامون با مقادیر زیادی از ثروت ، مانند ماسک معروف طلایی تشییع جنازه ، کفش های طلایی ، پوشاک ، مجسمه ها ، جواهرات و موارد دیگر تهیه شده است.

اما سینی های خاک رس و چهار کارمند چوبی 3 فوت بلند-که در حدود 5 فوت از سر سارکوفاگو فرعون قرار گرفته اند-در ابتدا در مقایسه با آن ساده به نظر می رسید.

در ابتدا ، اعتقاد بر این بود که فرورفتگی های خاک رس صرفاً کاربردی هستند و به عنوان مخفف برای نمادهای جذاب تر که در همان نزدیکی یافت می شوند ، عمل می کنند.

اما اکنون دکتر براون به نفع تفسیر جدید سینی های خاک رس ، که در ابتدا با استفاده از گل از رودخانه نیل ساخته شده بودند ، استدلال می کند.

آکادمیک معتقد است که سینی ها برای “آزادی” استفاده شده اند – ریختن آیین یک نوشیدنی به عنوان یک پیشنهاد به یک خدای ، به یاد مردگان.

احتمالاً با این عقیده که خلوص آب می تواند به احیای بدن آن مرحوم کمک کند ، آب از نیل ریخته شده است.

در همین حال ، کارکنان چوبی ، که در نزدیکی سر فرعون قرار دارند ، ممکن است نقش مهمی در “بیدار شدن” از توتانکامون داشته باشند.

به عنوان مثال ، در اسطوره مصر باستان ، به خدای عالم اموات اوزیریس دستور داده می شود که توسط کارمندان پشت سر او بیدار شود.

دکتر براون می گوید ترتیب سینی ها و کارکنان بیداری اوزیریس را به یاد می آورد – یک اسطوره مشهور مصر باستان که شامل خدا است.

به گفته مرکز تحقیقاتی آمریکا در مصر ، اولین تصویر از بیداری آیین اوزیریس از نوزدهمین سلسله مصر (1292 قبل از میلاد تا 1189 قبل از میلاد) است.

اما توتانکامون پیش از این ، در طول سلسله نوزدهم ، حكم داد ، بنابراین دکتر براون پیشنهاد می كند كه توتانخامون هنگام مرگ این آیین را پیشگام كند.

وی به دانشمند جدید گفت: “من کاملاً متقاعد شده ام که آنچه در اتاق دفن Tutankhamun می بینیم ، احتمالاً اولین تکرار این آیین است که می توانیم در سوابق باستان شناسی ببینیم.”

یکی از مهمترین خدایان مصر باستان ، اوزیریس “ارباب عالم اموات” و قاضی مردگان بود.

طبق اسطوره ، اوزیریس توسط برادرش ست کشته شد و به قطعاتی که در سراسر مصر پراکنده بودند ، هک شد.

پس از پیدا کردن همه قطعات و ساختن دوباره شوهرش ، همسر (و خواهر) داعش توانست مدتی او را زنده کند.

دکتر براون گفت: سلف توتانخامون ، آخناتن ، اعتقادات مذهبی این کشور را به دین متمرکز بر آتن آفتاب سوق داد.

وی به MailOnline گفت: “این همچنین بر اعتقادات رسمی زندگی پس از زندگی متمرکز بر رستاخیز از طریق Osiris ، که دیگر مجاز نبود ، تأثیر گذاشت.”

“Tutankhamun و مقاماتی که از طرف وی عمل می کنند ، این فرصت را داشتند که عمل تشییع جنازه سلطنتی را سازگار ، تغییر دهند و تغییر دهند و اوزیریس را به تصویر بازگردانند.”

Jacobus van Dijk ، یک مصری شناس در دانشگاه Groningen که درگیر این مطالعه نبود ، موافق است که سینی ها یک هدف آیینی دارند ، اگرچه مشخص نیست که وی از کارمندان چه می کند.

اما او فکر می کند که آنها ممکن است بخشی از آیینی متفاوت – و حتی غیرمعمول تر – معروف به “طلسم چهار مشعل” را نشان دهند

در این آیین ، چهار مشعل در گوشه و کنار سارکوفاگوس ایستاده اند – عملی که قصد داشت پادشاه را از طریق عالم اموات راهنمایی کند. سپس مشعل ها در سینی های رس ، که پر از “شیر یک گاو سفید” بود ، خاموش می شوند.

مطالعه دکتر براون ، که در مجله باستان شناسی مصر منتشر شده است ، بیش از 100 سال از زمان یافتن مقبره توتنکامون توسط باستان شناس باستان شناس لندن و هوارد کارتر و پشتیبان مالی وی لرد کارناروون می گذرد.

در 4 نوامبر 1922 ، در دره پادشاهان ، گروه کارتر مراحل منتهی به درگاه را با مهر و موم های بیضی و سلسله مراتب پیدا کرد.

آنها چندین ماه را صرف فهرست بندی Am Antechamber با تاج و تخت ، گلدان های آلاباستر ، سازهای موسیقی و ارابه های برچیده شده کردند.

کمتر از سه هفته بعد ، کارتر در گوشه ای از درب دوم عمیق تر زیرزمینی نقض کرد ، که او را قادر می سازد تا با شمع همسایه باشد.

“آیا می توانید چیزی ببینید؟” قبل از پاسخ حیرت انگیز کارتر: “بله – چیزهای شگفت انگیز!”

سرانجام ، در فوریه سال بعد ، این تیم اتاق دفن را افتتاح کرد و سارکوفاگوس – تابوت سنگی خیره کننده حاوی فرعون مومیایی را کشف کرد.

مقبره یکی از اسراف ترین مورد کشف در تاریخ است که پر از اشیاء گرانبها برای کمک به فرعون جوان در سفر خود به زندگی پس از زندگی است.