به گزارش سرویس بین الملل رسانه اخبار تکنولوژی روز دنیا تک فاکس،
دالیور به هر قیمتی شما را به عنوان راننده تحویل در اواخر دهه 1950 می کشد و به نظر می رسد فوق العاده در حال حرکت است. تقریباً همه چیز در نقشه می تواند از بین برود ، و سرگرم کننده فوری وجود دارد که از ایجاد ضرب و شتم Merry با کامیون خود ، جمع شدن در صندلی های صندلی در ساحل یا رانندگی مستقیم از وسط یک غذاخوری و تماشای آن به طرز چشمگیری در پشت سر خود ، وجود دارد. اما در قلب این بازی که در آن قلاب اصلی باید وجود داشته باشد ، یک خلاء وجود دارد.
ما در طی مأموریتی که شما را در حال مسابقه می بینیم ، قبل از رسیدن به مقصد خود ، از پتانسیل های آن دیدن می کنیم. هدف این است که مانور در کنار آن ، و یک دکمه را نگه دارید تا جرثقیل در پشت کامیون خود بتواند بسته را از وسیله نقلیه خود و به سمت خود بلند کند. مدتی است که کامیون های رقیب در تلاشند تا شما را از جاده دور کنند و بعد از اینکه بسته را گرفتید ، باید در حالی که توجه این رانندگان دیگر را از دست می دهید ، آن را تحویل دهید. این صحنه به صحنه های طنز فوق العاده ای منجر می شود که در آن یک صاحب هتل از شما تشکر می کند که در حالی که در مقابل ویرانه های تأسیس تازه نابود شده خود ایستاده است ، از یک محموله تشکر می کند: تلفات عمل خشونت آمیز تحویل.
این یک مأموریت ناامید کننده بهترین قسمت از بازی است و اگر بقیه تحویل ها به هر قیمتی مسیری مشابه را دنبال کنند-یک دیوانه دیوانه به سبک تاکسی در برابر ساعت بین وانت و تحویل ، با کل محله ها که به دنبال کارآیی لجستیکی هستند-بدون شک چند ستاره دیگر نیز به این بررسی گیر افتادند. در عوض ، هر مأموریت از نظر محتوا و کیفیت بسیار متفاوت است. برخی از آنها بسیار لذت بخش هستند ، از جمله مواردی که شامل گرفتن عکس از UFO در حالی که از پرتوی لیزر آن جلوگیری می کند. برخی دیگر به سادگی کسل کننده هستند ، مانند مواردی که شما بالن های گره خورده به پشت کامیون خود را تحویل می دهید ، که به طور متناوب باعث می شود که آن به هوا برسد: تحریک کننده تر از سرگرمی. زانی سرگرم کننده برابر نیست.
اگر همه این نوع کارها محدود به مأموریت های جانبی شده بود در حالی که بازی اصلی در مورد فشرده سازی بسته ها به جلو و عقب در اسرع وقت بود ، ممکن است کار کند. اما این فرار ها و Miss Escapades همه چیز ما است و با سوم نهایی ، مفهوم ارائه چیزها کاملاً از بین می رود. در عوض ، تحویل به هر قیمتی داستانی کم نور را از طریق صحنه های بریده شده و کسل کننده بی امان ، با نوشتن و بازیگری که از Plassable تا Right Rotten استفاده می کند ، می گوید. شخصیت وینستون گرین مردی با گذشته ای تیره و تیز است که قبل از اینکه بازی کوسه را به طور کامل پرش کند ، به همراه رئیس خود ، دونووان ، به پایان می رسد. این کمکی نمی کند که وینستون به طور دائم عصبانی یکی از غیرقابل توصیف ترین شخصیت های بازی های ویدیویی است که تاکنون ایجاد کرده است.
همانطور که در Grand Theft Auto ، می توانید از ماشین خود خارج شوید و کاوش کنید ، اما در اینجا چیزی برای یافتن وجود ندارد ، صرفه جویی در چند دیدگاه (که دقیقاً همین است) و تعداد معدودی از مأموریت های جانبی. این موارد از سرگرمی (مسابقه یک چترباز در پایین کوه) تا کسل کننده (مردی را پیدا کنید که شبیه شهردار باشد). یک ماشین منحصر به فرد گاه به گاه برای کشف وجود دارد ، اما همانطور که شما باید از کامیون تحویل خود برای بیشتر مأموریت ها استفاده کنید ، انجام این کار تا حد زیادی بی معنی است. به عنوان مثال ، یک ون هات داگ در چند ثانیه از بین می رود. جعبه های پر از پول نقد نیز برای یافتن وجود دارد ، اما نکته کمی ارزش خرید وجود دارد. این مغازه قطعات یدکی را که می توانید برای جمع آوری وسایل برای کامیون خود استفاده کنید ، به فروش می رساند ، اما جدا از موتور جت تقویت کننده ، آنها اکثراً اضافی هستند.
همه چیز بسیار ناامید کننده است. تحویل به هر قیمتی یک زمین بازی زیبا و تخریب کننده را ارائه می دهد ، سپس به سختی از آن استفاده می کند ، در عوض روی یک داستان عجیب و غریب و پخته شده که به نوعی در یک درام در زمین خاتمه می یابد ، تمرکز می کند. به نظر می رسد که به یک پذیرایی از شامپاین پر زرق و برق دعوت شده است ، سپس توسط یک نظریه پرداز توطئه که اصرار دارد برای توصیف طرح رمان علمی تخیلی هوکی خود برای هشت ساعت آینده ، برخورد کند. چه زباله های جنایی.