در تازه‌ترین تصویر روز ناسا، کهکشان UGC 1810 به شکلی خیره‌کننده توسط تلسکوپ فضایی هابل ثبت شده است. این تصویر با دقت و وضوح بالا، نمایشگر تعاملات بسیار پیچیده و شدید میان کهکشان UGC 1810 و همسایه کوچک‌ترش است. کهکشان مارپیچی UGC 1810 در حال تجربه تغییرات بنیادین است که ناشی از نیروهای گرانشی قدرتمند وارده از سوی کهکشان کوچکتر همراه خود است. این برهمکنشهای گرانشی شدید باعث شده‌اند ساختار کهکشان بزرگ‌تر دستخوش تحولاتی شود که منجر به شکل‌گیری ویژگی‌های منحصر به فردی در این کهکشان شده است.
به گزارش رسانه اخبار فناوری تک فاکس، در این تصویر، کهکشان UGC 1810 که همراه با کهکشان همجوار خود در مجموعه‌ای به نام Arp 273 شناخته می‌شود، به‌وضوح دیده می‌شود که در لبه‌های بیرونی‌اش حلقه‌ای درخشان و آبی‌رنگ وجود دارد. این حلقه نورانی نمایانگر ناحیه‌ای از کهکشان است که ستاره‌زایی بسیار فعالی در آن جریان دارد. دانشمندان باور دارند این منطقه فعال ستاره‌زایی نتیجه مستقیم نیروهای گرانشی پیچیده بین UGC 1810 و کهکشان کوچکتر همسایه است که با ایجاد تنش‌های شدید در گازها و گرد و غبار، زمینه شکل‌گیری نسل جدید ستاره‌ها را فراهم کرده است.
ستاره‌هایی که در این حلقه درخشان شکل گرفته‌اند، عمدتاً ستاره‌های جوان و پرجرم با دمای سطحی بسیار بالا هستند که گاهی اوقات دمای آنها به بیش از ۳۰ هزار کلوین می‌رسد. به همین دلیل این ستارگان نور آبی پر انرژی و شدیدی از خود ساطع می‌کنند که موجب می‌شود این ناحیه در تصویر به رنگ آبی روشن دیده شود. این رنگ آبی نمایانگر فعالیت‌های بسیار پر جنب‌وجوش ستاره‌زایی است که به دلیل انرژی بالای این ستارگان جوان ایجاد می‌شود و به‌نوعی جلوه‌ای زنده و پویا از تحولات کهکشانی را به نمایش می‌گذارد.
در مقابل، بخش‌های مرکزی و هسته UGC 1810 تفاوت چشمگیری دارند؛ این نواحی به رنگ‌های قرمز و نارنجی دیده می‌شوند که نشان‌دهنده حضور ستاره‌های قدیمی‌تر و سردتر است. ستاره‌هایی که عمر بیشتری دارند و به دلیل دمای سطحی کمتر، نور قرمزرنگ‌تری از خود ساطع می‌کنند. این قسمت‌های مرکزی همچنین با رشته‌های پیچیده‌ای از غبار سرد میان‌ستاره‌ای پوشیده شده‌اند که نور ساطع شده را تیره‌تر و مات‌تر می‌کند. این ترکیب از ستاره‌های پیر و غبار سرد، تصویری کاملاً متفاوت از حیات کهکشان در مقایسه با حلقه ستاره‌زای آبی‌رنگ حاشیه‌ای ایجاد می‌کند.
پیش‌زمینه تصویر نیز میزبان چند ستاره پرنور است که به کهکشان راه شیری تعلق دارند و هیچ ارتباط مستقیمی با مجموعه کهکشانی Arp 273 ندارند. علاوه بر این، در پس‌زمینه تصویر می‌توان کهکشان‌های بسیار دورتر و کم‌نورتر را مشاهده کرد که به زیبایی عمق فضا و گستردگی کیهان را به نمایش می‌گذارند. این عناصر متعدد در تصویر، چشم‌اندازی کامل و چند لایه از فضا و تعاملات کیهانی ارائه می‌دهند که توجه هر بیننده علاقه‌مند به نجوم و فضا را جلب می‌کند.
مجموعه کهکشانی Arp 273 در فاصله‌ای حدود ۳۰۰ میلیون سال نوری از زمین و در جهت صورت فلکی آندرومدا واقع شده است. اخترشناسان بر اساس مدل‌های محاسباتی و مشاهدات پیوسته پیش‌بینی می‌کنند که در بازه زمانی حدود یک میلیارد سال آینده، کهکشان بزرگ‌تر UGC 1810 به تدریج نیروی گرانشی خود را بر کهکشان کوچکتر غالب خواهد کرد. این فرآیند به تدریج منجر به جذب کامل کهکشان کوچکتر شده و در نهایت یک کهکشان مارپیچی واحد و با ساختاری پایدارتر شکل خواهد گرفت که محصول ادغام این دو سیستم است.
مطالعه و تحلیل سیستم‌های کهکشانی مانند Arp 273 برای اخترشناسان اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد، زیرا آنها را قادر می‌سازد فرآیندهای پیچیده تکامل کهکشان‌ها را بهتر درک کنند. برهمکنشهای گرانشی میان کهکشان‌ها نه تنها نقش کلیدی در شکل‌گیری ساختارهای بزرگ‌مقیاس کیهان ایفا می‌کنند، بلکه از نظر درک چگونگی زندگی ستاره‌ها و تاثیرات محیط کیهانی بر فرایندهای ستاره‌زایی، اطلاعات بسیار ارزشمندی را فراهم می‌آورند. این مشاهدات به دانشمندان کمک می‌کند تا چرخه زندگی ستاره‌ها را در قالبی گسترده‌تر و با دقتی بالاتر بررسی کنند و دانش ما از جهان اطراف را گسترش دهند.