به گزارش سرویس بین الملل رسانه اخبار تکنولوژی روز دنیا تک فاکس،
در پاسخ به مقاله Adrian Chiles (از کجا تمام هدفون ها به حمل و نقل عمومی رفته اند؟ سر و صدا در روح من ، 9 آوریل در حال خوردن است) ، من در کنار یک پسر در پرواز نشسته ام که کلیت یک فیلم اکشن پر از انفجار را تماشا می کند- با تلفن خود بدون هدفون. ما کمی قبل از پرواز صحبت می کردیم و در آن زمان فهمیدم که این بهترین فرصت من برای پرسیدن از کسی است که چه جهنمی را فکر می کردند انجام می دهند. من همچنین فهمیدم که اگر بد پایین بیاید ، هیچ جای دیگری برای رفتن نداشتم.
بنابراین من کاری را که همه ما انجام می دهیم انجام دادم و در سکوت نشستم و خورشم کردم. من پشیمان می شوم که از این سؤال نپرداختم ، و هر بار که در این شرایط در اتوبوس یا قطار هستم ، از همان حس تعجب و انزجار پر شده ام.
مطمئناً باید به خودخواهی برسد. آیا کسی از تأثیر آنها بر دیگران غافل است؟ من احساس می کنم که گفتن چیزی فقط منجر به تبادل تلخ و رضایت بخش و احتمالاً داغ می شود که من برای بقیه عمر من وسواس می کنم. گاهی اوقات ، در حالی که دراز کشیدن در رختخواب قادر به خواب نیست ، من با یک پاسخی که قطعاً روز را برنده می شد ، به زنجبیل رسیده ام.
نیک گریسلی
تدینگتون ، لندن
هنگامی که تلفن های همراه برای اولین بار ظاهر شدند ، با جنبه زشت مکالمات بلند در مورد حمل و نقل عمومی ، من قبلاً در مکالمات مردم شرکت می کردم و مشاوره و نظرات ارائه می دادم. غالباً این اثر مطلوب را برای ترغیب کاربران برای خاتمه گفتگوهای خود داشت. مداخله مورد علاقه من در راه آهن سبک Docklands رخ داد ، هنگامی که من با صدای بلند به همسرم پیشنهاد کردم (در یک گفتگوی خیالی) که او باید “سگ را در فر قرار دهد”. حداقل این باعث لذت من شد!
گرگوری رز
در آکسفورد
این چیزی نیست که با تجربیات من در بیمارستان رویال برومپتون در لندن مقایسه شود. بیماران در کنار من از تلفن های خود در بلندگو استفاده می کردند ، زیرا من از یک عمل سه گانه قلب و عروق در حال بهبودی بودم. آنها نسبت به درد و رفاه من بی اعتنایی کامل داشتند. این اتفاق چندین بار رخ داد و برای تظاهرات من به من واگذار شد. بهشت کمک می کند که پرستاران در بخش باید چیزی بگویند. من نمی توانم باور کنم که مردم بسیار ناسازگار هستند.
کارول هیوز
گیلدفورد
مشکل حتی در مکانهایی که به دنبال تنهایی هستیم ظاهر می شود. من سال گذشته با تعمق در قله کوهستان ولزی نشسته بودم ، هنگامی که یک زن و شوهر از آنجا حمله کردند و فیلمبرداری کردند که در امتداد خط الراس با بزرگراه به جهنم در حجم کامل بازی می کردند. نیاز واقعی به بحث وسیع تری در مورد این حق درک شده برای تحمیل سر و صدای ما به دیگران وجود دارد ، اما چه کسی در میان ما شجاع است که آن را شروع کند؟
ناتان فیشر
چستر
این چیزی است که من حتی در خیابان ها متوجه آن شده ام. من نمی دانم که آیا این به دلیل این است که در مورد تأثیر منفی هدفون ، به ویژه آنهایی که از سر و صدا در حال افزایش است ، بر افزایش کاهش شنوایی بیرون می آید. من به یک مقاله اخیر Guardian اشاره می کنم (آیا هدفون سر و صدای سر و صدا باعث اختلال در مهارت شنوایی ما می شود؟ برخی از شنوایی شناسان ، 22 فوریه) شروع به نگرانی می کنند). من با Adrian Chiles موافقم ، بسیار آزار دهنده است.
ناتالی دیویس
Pontypool ، Monmouthshire
من با آدریان شیلی و تهدید افراد دیگر که به تلفن های بدون هدفون گوش می دهند همدردی می کنم. از آنجا که من سمعک های بلوتوث فوق العاده NHS خود را گرفتم ، تماس های تلفنی را مستقیماً به ذهنم می رسانم. تنها مشکل این است که من به رهگذران نیاز دارم که واقعاً از طریق تلفن هستم و نه فقط برخی از بلوک های قدیمی که در خیابان قدم می زنند و با خودش صحبت می کنند.
کیت لانگتون
Kirkcudbright ، Dumfries & Galloway
ارسال پاسخ