به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
وقتی صحبت از سلیقه های تلخ می شود ، لیمو ، قهوه یا حتی جوانه بروکسل ممکن است به ذهن خطور شود.
اما این غذاها در مقایسه با یک ماده کم رنگ هستند ، که “تلخ ترین چیز مزه دار همیشه” لقب گرفته است.
به گفته کارشناسان دانشگاه فنی مونیخ ، قارچ به نام Amaropostia stiptica رسما تلخ ترین چیز در جهان است.
قارچ در انگلیس گسترده است – و علی رغم اینکه بسیار تلخ است ، سمی نیست.
این قارچ در حال رشد درخت نیز به عنوان قارچ براکت تلخ شناخته می شود ، آنقدر ناخوشایند است که دانشمندان تصمیم به بررسی آرایش مولکولی آن گرفتند.
محققان سه ماده شیمیایی تلخ قبلاً ناشناخته پیدا کردند که یکی از آنها ممکن است تلخ ترین ماده ای باشد که تاکنون کشف شده است.
این ماده شیمیایی به نام الیگوپورین D ، گیرنده های تلخ تخصصی را در دهان ما فعال می کند که به شناسایی سموم طبیعی نیز کمک می کند.
این ترکیب به حدی قدرتمند است که می توانید یک گرم از ماده حل شده در 106 وان آب را بچشید.
دانشمندان تلخ ترین طعم دهنده روی زمین را کشف کرده اند و می گویند که باعث می شود لیمو یا جوانه بروکسل در مقایسه به نظر برسند (تصویر سهام)
تلخ یکی از پنج احساس طعم اساسی ، همراه با شیرین ، ترش ، شور و خوش طعم یا “امامی” است.
سه ماده شیمیایی استخراج شده از قارچ براکت تلخ به سلولهای مزه دار آزمایشگاهی استفاده شدند.
هر یک از مواد شیمیایی حداقل یکی از 25 گیرنده تلخ مختلف را که به علم شناخته شده است ، فعال می کند و هر ترکیب در غلظت های مختلف واکنش تولید می کند.
قدرتمندترین از همه ، الیگوپورین D ، قادر به فعال کردن گیرنده تلخ به نام TAS2R46 در غلظت های پایین 63 میلیون گرم در هر لیتر بود.
تلخ – همراه با شیرین ، شور ، ترش و خوش طعم – یکی از پنج احساس اساسی طعم است.
با این حال ، دانشمندان هنوز دقیقاً نمی فهمند که چرا برخی از چیزها تلخ هستند و چرا اینقدر برای ما طعم می دهد.
آنچه معمای تلخی را به خصوص عجیب می کند این است که گیرنده های تلخ فرضی فقط در دهان ما یافت نمی شوند.
محققان این گیرنده های “طعم” را در معده انسان ، داخل روده بزرگ و حتی روی پوست پیدا کرده اند و در همه این مکان ها نقش های مختلفی را ایفا می کنند.

دانشمندان تحقیق در مورد قارچ های براکت تلخ (تصویر) سه ترکیب تلخ قبلاً ناشناخته را کشف کردند ، از جمله یکی که ممکن است تلخ ترین ماده ای باشد که تاکنون پیدا شده است
دانشمندان فکر می کردند که ردیاب های تلخ ما برای مشاهده موادی که مسموم هستند ، تکامل یافته اند – طعم ناخوشایندی را برای تشویق ما به خوردن چیزهایی که لازم نیست ، تولید نمی کنند.
به عنوان مثال ، محققان دانشگاه شانگیتک اخیراً دریافتند که گیرنده TAS2R46 که توسط الیگوپورین D ایجاد شده است نیز توسط استریکنین سم کشنده فعال می شود.
اما محققان اکنون در حال درک این موضوع هستند که استثنائات بسیار زیادی در این قاعده وجود دارد که این تئوری ساده معنا پیدا کند.
علیرغم اینکه یکی از تلخ ترین مواد روی کره زمین و داشتن “علاقه معده” نیست ، قارچ براکت تلخ برای خوردن مضر نیست.
قارچ درپوش مرگ ، Amanita Phalloides ، با وجود داشتن مخلوط کشنده از سموم کشنده ، دارای طعم دلپذیر و دلپذیر است.
در بیانیه ای ، نویسندگان خاطرنشان می کنند: “با این حال ، انسان شکارچی اصلی قارچ نیست. بسیاری از مهره داران و بی مهرگان آنها را مصرف می کنند ، و گیرنده های آنها ممکن است تنظیم شود تا سمی از قارچ های غیر سمی بهتر جدا شود.
بخشی از مشکل ناشی از این واقعیت است که ترکیبات تلخ در قارچ ها نسبتاً مورد بحث قرار نمی گیرند.
محققانی که در پایگاه داده BitterDB کار می کنند بیش از 2400 مولکول تلخ پیدا کرده اند.

الیگوپورین شیمیایی D (مصور) آنقدر تلخ است که می توانید یک گرم از شیمیایی حل شده در 106 وان حمام ارزش آب را بچشید

آنچه این کشف را عجیب می کند این است که قارچ براکت تلخ در واقع برای انسان مضر نیست. در حالی که قارچ درپوش مرگ (تصویر) علیرغم اینکه به طور کشنده سمی است ، کاملاً خوشمزه است. این تئوری را به چالش می کشد که گیرنده های تلخ ما برای جلوگیری از مصرف سم کمک می کنند
با این حال ، اکثر این موارد یا از گیاهان گلدار یا محصولات مصنوعی ساخته شده توسط انسان ناشی می شوند.
در همین حال ، مواد شیمیایی تلخ از حیوانات ، قارچ ها و باکتری ها در بانک اطلاعاتی نادر هستند.
در مقیاس تکامل ، این بدان معنی است که دانشمندان فقط به دنبال مجموعه ای از مواد شیمیایی نسبتاً جدید هستند.
گیاهان گلدار فقط حدود 200 میلیون سال پیش پدیدار شدند اما گمان می رود گیرنده های طعم تلخ حدود 500 میلیون سال پیش توسعه یافته اند.
این بدان معناست که نگاه کردن به ترکیبات حاصل از قارچ مانند الیگوپورین D می تواند برای درک روابط پیچیده ما با تلخی مهم باشد.
محقق اصلی دکتر مایك بهرنس ، از دانشگاه فنی مونیخ ، می گوید: “نتایج ما در گسترش دانش ما در مورد تنوع مولكولی و نحوه عملکرد ترکیبات تلخ طبیعی نقش دارد.
“در دراز مدت ، بینش در این زمینه می تواند کاربردهای جدیدی را در تحقیقات غذایی و بهداشت انجام دهد ، به عنوان مثال در توسعه غذاهای جذاب حسی که بر هضم و سیری تأثیر مثبت می گذارد.”
ارسال پاسخ