به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
اخترشناسان شواهد جدیدی پیدا کرده اند که نشان می دهد یک سیاره نهم مرموز ممکن است در حاشیه منظومه شمسی پنهان شود – بازنویسی آنچه را که ما دوباره در مورد کیهان می دانیم.
یک تیم بین المللی از تایوان ، ژاپن و استرالیا از داده های 40 سال از دو کاوشگر فضایی استفاده کردند تا آنچه را که معتقدند نشانه هایی از این سیاره دوردست است که در اطراف خورشید ما حرکت می کند ، ردیابی کنند.
سیاره نه (یا سیاره X همانطور که ناسا آن را صدا می کند) برای اولین بار در سال 2016 به عنوان یک امکان واقعی ظاهر شد ، هنگامی که دو ستاره شناس از انستیتوی فناوری کالیفرنیا شواهدی از یک نیروی گرانشی بزرگ (یک سیاره) بسیار فراتر از نپتون ارائه دادند.
اکنون ، یک مطالعه جدید لیستی از 13 نامزد را به یک شیء بالقوه که به آرامی در اطراف خورشید ما تقریباً 46.5 میلیارد تا 65.1 میلیارد مایل دورتر حرکت می کند ، نشان داده است.
برای چشم انداز این ، این سیاره جدید در حاشیه بیرونی منظومه شمسی تقریباً 20 برابر از خورشید دورتر از پلوتون خواهد بود.
پلوتون ، که به طرز بدنام وضعیت خود را به عنوان نهمین سیاره در سال 2006 از دست داد ، کمتر از چهار میلیارد مایل با خورشید فاصله دارد و در کمربند Kuiper نشسته است – منطقه ای در منظومه شمسی ما فراتر از نپتون پر از اشیاء یخی ، دنباله دار و سیارات کوتوله مانند پلوتون.
از آنجا که این سیاره پنهان ممکن است خیلی دور باشد ، این مطالعه جدید این نظریه را تئوری می کند که احتمالاً یک غول یخی مانند اورانوس یا نپتون است.
در چنین شرایطی ، تنها امکان زندگی در آنجا به احتمال زیاد آن را به عنوان یک افراط و تفریط ، که میکروب هایی هستند که می توانند زنده بمانند و در شرایط فوق العاده خشن که بیشتر اشکال زندگی در آن می میرند ، زنده بمانند و شکوفا شوند.
نزدیک به یک دهه است که ستاره شناسان برای اولین بار شواهدی را پیدا کردند که نشان می دهد یک سیاره نهم ممکن است در دور از منظومه شمسی ما وجود داشته باشد. یک مطالعه جدید ممکن است شواهدی از مسیر مداری این جهان پیدا کند
این شرایط ممکن است شامل درجه حرارت بسیار بالا یا پایین (مانند جوشیدن چشمه های آب گرم یا آبهای قطب جنوب یخی) ، فشار زیاد (در اعماق اقیانوس) ، اسیدیته شدید یا حتی میزان تابش زیاد باشد.
آنها روی زمین ، آنها در نزدیکی های آتشفشانی در زیر آب ، یخچال های یخی در قطب جنوبی و حتی در صحرای بی جان آتاکاما شیلی زندگی می کنند.
در سیاره نهم ، شرایط مطمئناً حتی بدتر خواهد شد. این مطالعه ، هنوز هم در سرور پیش چاپ Arxiv همانطور که در انتظار بررسی همسالان است ، دریافت که سیاره نهم از خورشید دور است ، احتمالاً دما بین -364 درجه فارنهایت و -409 درجه فارنهایت خواهد بود.
بر اساس کشش گرانشی ، دانشمندان معتقدند که جهان دوردست دارای جرم هفت تا 17 زمین است – تقریباً به اندازه اورانوس یا نپتون است.
با این حال ، دقیقاً مانند این غول های دوردست ، سیاره نه تقریباً مطمئناً آب مایع ندارد ، مگر اینکه در عمق یخ ، نزدیک به هسته سیاره باشد.
همچنین ، سیاره نهم از خورشید دور است که نور خورشید بسیار ضعیف خواهد بود ، به این معنی که زندگی برای زنده ماندن باید منبع انرژی دیگری پیدا کند.
در حالی که ممکن است زندگی مشکوک باشد ، دانشمندان به تعیین مدار آن در اطراف خورشید نزدیک می شوند.
در این مطالعه از داده های ماهواره نجومی مادون قرمز (IRAS) استفاده شده است که در سال 1983 راه اندازی شد و آکاری ، ماهواره ای ژاپنی که بین سالهای 2006 تا 2007 مشاهدات فضایی را انجام داد.
در حال حاضر ، منظومه شمسی ما 8 سیاره را به رسمیت می شناسد ، با این که پلوتون در سال 2006 به یک سیاره کوتوله در کمربند Kuiper شناور می شود. کشش گرانشی سیاره نهم ممکن است توضیح دهد که چه چیزی قطعات یخی را در این کمربند دور می کند
هر دو کل آسمان را اسکن کردند تا سیگنال های مادون قرمز را از اشیاء دوردست بگیرند. با این حال ، نکته اصلی شکاف 23 ساله بین مشاهدات آنها بود که به اخترشناسان اجازه می داد تا به دنبال چیزی باشند که به آرامی در سراسر آسمان حرکت کند.
با مقایسه دو مجموعه داده از این ماهواره های فضایی ، تیم بین المللی قادر به شکار اجساد فضایی دوردست بود که حدود سه “قوس” در سال سفر می کردند.
Arcminute توسط دانشمندان برای اندازه گیری زوایای موجود در آسمان استفاده می شود ، مانند اینکه وقتی به دنبال بالا هستید ، چقدر از هم جدا می شوند. 60 قوس در یک درجه و 360 درجه در یک دایره کامل وجود دارد.
برای مقایسه ، ماه کامل حدود 30 قوس در آسمان عرض دارد – تقریباً اندازه یک سکه کوچک که در طول بازو نگه داشته می شود. این راهی برای توصیف حرکات کوچک یا فاصله بین اشیاء در فضا است.
براساس مطالعه سال 2016 که تخمین زده می شود سیاره نهم بین 46.5 میلیارد تا 65.1 میلیارد مایل دورتر نشسته است ، اخترشناسان شروع به جستجوی اشیاء در مدار خورشید در این محدوده سه قوس دار کردند.
سه قوس در سال تقریباً عرض سکه ای است که از دو مایل دورتر دیده می شود.
در طول 23 سال ، اخترشناسان فهمیدند که سیاره نهم بین 42 تا 69.6 قوس حرکت می کند.
آنها این الگوی حرکت را با اثر گرانشی ترکیب کردند که دانشمندان معتقدند سیاره نهم روی کمربند Kuiper برای محدود کردن جستجو از 13 اشیاء دور تا فقط یک مورد که به نظر می رسد متناسب با توصیف دنیای دوردست است که روی کمربند یخی منظومه شمسی فراتر از نپتون قرار دارد ، محدود می شود.
اخترشناسان خاطرنشان كردند كه فقط با دو تشخیص (یكی از IRAS و دیگری از Akari) برای نقشه برداری از مدار كامل سیاره نهان یا تأیید اینكه واقعاً سیاره ای است ، كافی نیستند.
در حالی که دانشمندان هنوز در تلاشند تا وجود سیاره نه را تأیید کنند ، ناسا می گوید با اثبات اینکه این غول یخی واقعی است ، به اخترشناسان کمک می کند تا چندین اسرار را در منظومه شمسی ما توضیح دهند.
فراتر از نپتون منطقه ای از منظومه شمسی به نام کمربند Kuiper است که در آن پلوتون و سایر قطعات یخی در آن نشسته اند. اعتقاد بر این است که سیاره نهم تقریباً 60 میلیارد مایل فراتر از این نقطه از فضا قرار دارد
ناسا در تفکیک سیاره نهم گفت: “همچنین می تواند منظومه شمسی ما را کمی” طبیعی “به نظر برساند.
محققان ناسا ادامه دادند: “نظرسنجی از سیارات در اطراف ستاره های دیگر در کهکشان ما ، رایج ترین انواع” زمین های فوق العاده “و پسر عموهای آنها – بزرگتر از زمین ، اما کوچکتر از نپتون است.”
“با این حال هیچ یک از این نوع در منظومه شمسی ما وجود ندارد. سیاره نهم به پر کردن این شکاف کمک می کند.
به طور خاص ، پیدا کردن یک سیاره بزرگ در حاشیه منظومه شمسی توضیح می دهد که چرا اشیاء موجود در کمربند Kuiper با توجه به هواپیما که سیارات در هنگام حرکت خورشید روی آن قرار می گیرند ، حدود 20 درجه کج می شوند.
گرانش سیاره نهم در مدت زمان طولانی روی این اشیاء می رود و مدار آنها را کج می کند تا کل کمربند یخ با سیارات خارج شود.
وجود سیاره نهم و گرانش قوی آن همچنین توضیح می دهد که چرا همه این دنباله دارها و سیارات کوتوله مانند پلوتون همه با هم جمع شده و بدون شناور شدن در همان جهت حرکت می کنند.