به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
وقتی زنگ هشدار صبح مخوف خاموش می شود ، همیشه وسوسه انگیز است که به دکمه چرت زدن برسید.
اما به گفته دانشمندان ، ضربه زدن به چرت زدن ممکن است به بدن شما کمک نکند تا خواب ترمیمی مورد نیاز شما را بدست آورد.
محققان در بریگام و بیمارستان زنان در ماساچوست نشان می دهند که فشار دادن عملکرد چرت زدن بر روی ساعت زنگ دار یک روش معمول است.
آنها می گویند حتی اگر توسط متخصصان خواب توصیه نمی شود ، بیش از نیمی از ما تصمیم به چرت زدن به طور متوسط داریم.
به طور کلی ، ما هر روز صبح قبل از بیدار شدن به طور متوسط 11 دقیقه در بین هشدارهای چرت زدن می گذرانیم.
با این حال ، هشدارهای چرت زدن مراحل کلیدی خواب را مختل می کنند و می توانند احساس طراوت را در طول روز سخت تر کنند.
دکتر ربکا رابینز ، نویسنده مطالعه ، گفت: “بسیاری از ما صبح با امید به خواب کمی بیشتر به زنگ هشدار چرت زده ایم.”
“اما این پدیده گسترده در تحقیقات خواب مورد توجه کمی قرار گرفته است.”
این یک عادت رایج است ، اما به همین دلیل است که طبق گفته کارشناسان خواب نباید دکمه Snooze را بزنید (عکس پرونده)
به گفته دکتر رابینز ، ساعاتی درست قبل از بیدار شدن از خواب اول سرشار از خواب سریع چشم (REM) ، احتمالاً مهمترین مرحله خواب است.
خواب REM ، که به عنوان حالت خواب ترمیمی توصیف شده است ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا در ادغام حافظه ، عملکرد شناختی و پردازش عاطفی نقش دارد.
با این حال ، هنگامی که ما پس از ضربه زدن به زنگ هشدار به خواب می رویم ، مرحله چرت زدن معمولاً فقط خواب سبک را ارائه می دهد ، نه خواب REM.
بنابراین ، به گفته کارشناسان ، ما ممکن است بعداً زنگ خطر اولیه خود را انجام دهیم تا بتوانیم خواب بیشتری داشته باشیم – به جای اینکه با زنگ خطر آن را قطع کنیم.
به عبارت دیگر ، اگر به هر حال بتوانیم بعداً بخوابیم ، ممکن است فقط زنگ خطر را به طور کلی پرش کنیم.
دکتر رابینز گفت: “بهترین روش برای بهینه سازی خواب و عملکرد روز بعد این است که زنگ هشدار خود را برای آخرین زمان ممکن تنظیم کنید ، سپس وقتی اولین زنگ هشدار خود را خاموش می کنید ، از رختخواب خارج شوید.”
برای مطالعه خود ، دکتر رابینز و همکارانش داده های خواب را از بیش از 21000 نفر در سطح جهان با استفاده از داده های چرخه خواب برنامه تلفن هوشمند Tracking Sleep ، تجزیه و تحلیل کردند.
این مطالعه شش ماه داده و بیش از 3 میلیون جلسه خواب از کاربران در چهار قاره را نشان داده است.
این تصویر از توطئه های کاغذ خوابیده و رفتار زنگ هشدار 500 کاربر را که به طور تصادفی در ماه اکتبر انتخاب شده اند ، از حداقل استفاده از زنگ هشدار (سبز) گرفته تا بیشتر استفاده از زنگ هشدار (قرمز) مرتب شده است. سفید نشان می دهد که هیچ جلسه خواب وارد نشده است
در شبهایی که شرکت کنندگان یک جلسه خواب را وارد کردند ، بیش از نیمی (55.6 درصد) جلسات با زنگ خطر به پایان رسید.
به طور کلی ، کاربران هر روز صبح قبل از بیدار شدن و رفتن به روز خود ، به طور متوسط 11 دقیقه در بین هشدارهای چرت زدن صرف کردند.
اما 45 درصد از افراد مورد مطالعه در بیش از 80 درصد از صبح ها به دکمه تعویق افتادند – که به عنوان “کاربران سنگین” توصیف شده است که به طور متوسط 20 دقیقه در روز تعطیل می شوند.
همانطور که انتظار می رفت ، به طور کلی در طول هفته کاری معمولی ، دوشنبه تا جمعه ، زنگ های بیشتری وجود داشت.
و کمترین استفاده از زنگ هشدار در روزهای شنبه و یکشنبه صبح ها بود زیرا مردم معمولاً قادر به لذت بردن از یک دروغ بدون زنگ بودند.
این تیم همچنین دریافت که جلسات خواب طولانی (بیش از نه ساعت) با استفاده از زنگ هشدار نسبت به نه ساعت یا کمتر به پایان می رسد.
خوابهایی که قبلاً به رختخواب رفتند ، کمتر از زنگ خطر استفاده می کردند ، در حالی که کسانی که بعداً به رختخواب رفتند ، بیشتر از زنگ خطر استفاده می کردند.
مردم ایالات متحده ، سوئد و آلمان بالاترین استفاده از دکمه چرت را داشتند ، در حالی که کسانی که در ژاپن و استرالیا زندگی می کردند کمترین میزان را داشتند.
نتایج نشان می دهد که زنگ هشدار بیشتر از دوشنبه تا جمعه و استفاده کمتر از زنگ خطر در روزهای شنبه و یکشنبه – یافته ای که ممکن است توسط تعهدات کمتری در آخر هفته توضیح داده شود
جالب اینجاست که محققان در مقایسه با مردان ، استفاده از زنگ خطر را در زنان مشاهده کردند.
این تیم گزارش می دهد: “این امکان وجود دارد که تفاوت جنسیتی مشاهده شده در رفتار زنگ خطر ناشی از افزایش خطر بی خوابی در بین زنان در مقایسه با آقایان باشد.”
“علاوه بر این ، زنان بار بیشتری از وظایف مراقبت از کودک در مقایسه با مردان ، که ممکن است در بالای وظایف حرفه ای یا سایر وظایف باشد ، انجام می دهد ، بنابراین باعث کاهش زمان در دسترس برای زنان برای خواب و افزایش خطر ابتلا به مشکلات خواب می شود ، که ممکن است اعتماد به زنگ خطر را افزایش دهد.”
این تیم همچنین شاهد اختلافات حداقل ماه به ماه بود ، اگرچه در ماه دسامبر استفاده کمی بیشتر از زنگ خطر وجود داشت و در ماه سپتامبر برای کسانی که در نیمکره شمالی بودند (و برعکس در بین کسانی که در نیمکره جنوبی) قرار داشتند.
این مطالعه که در گزارش های علمی منتشر شده است ، سرانجام به شواهد موجود در ادبیات علمی در مورد استفاده از زنگ هشدار می افزاید.
این تیم نتیجه می گیرد: “تحقیقات آینده برای درک تأثیر استفاده از زنگ خطر در عملکرد روز لازم است.”
چهار مرحله خواب
در تصویر ، مراحل مختلف چرخه خواب شب. بیشتر رویاها در هنگام خواب REM (مشخص شده به رنگ قرمز) رخ می دهد اگرچه برخی از آنها در خواب غیر REM نیز می توانند رخ دهند
خواب به طور کلی در چهار مرحله از هم جدا می شود. سه مورد اول از آنها به عنوان “حرکت چشم سریع” یا خواب NREM شناخته می شوند.
مرحله آخر به عنوان حرکت سریع چشم یا خواب REM شناخته می شود.
خواب یک شب معمولی بین مراحل به عقب و جلو می رود.
مرحله 1: در پنج دقیقه اول یا بعد از رها کردن ، ما عمیقاً خواب نیستیم.
ما هنوز از محیط اطراف خود آگاه هستیم اما عضلات ما شروع به آرامش می کنند ، ضربان قلب کند می شود و الگوهای موج مغزی ، معروف به امواج تتا ، نامنظم اما سریع می شوند.
اگرچه ما در مرحله 1 در خواب هستیم ، ممکن است از آن بیدار شویم که احساس می کنیم اصلاً نمی خوابیم.
بعد از گذشت حدود پنج دقیقه بدن ما به مرحله دو حرکت می کنند.
مرحله 2: این زمانی است که ما به خواب رفته ایم و اگر بیدار شود شما را می دانستیم که خواب بوده ایم. بیدار شدن هنوز بسیار آسان است.
این مرحله با انفجارهای کوتاه فعالیت الکتریکی در مغز معروف به اسپیندل و امواج بزرگتر معروف به K-complexes مشخص می شود ، که نشان می دهد مغز هنوز از آنچه در اطراف آن می گذرد قبل از خاموش شدن به سطح زیر آگاهانه آگاه است.
ضربان قلب و تنفس کند است و ماهیچه ها حتی بیشتر استراحت می کنند.
دمای بدن ما کاهش می یابد و حرکات چشم متوقف می شود.
فعالیت موج مغز کند می شود اما با انفجارهای مختصر از فعالیت الکتریکی مشخص می شود.
مرحله 3: مرحله 3 خواب غیر REM دوره خواب عمیق است که باید صبح احساس طراوت کنیم.
در دوره های طولانی تر در نیمه اول شب رخ می دهد.
ضربان قلب و تنفس ما به پایین ترین سطح آنها در طول خواب و امواج مغزی حتی کندتر می شود.
ماهیچه های ما آرام هستند و ممکن است مردم بیدار شدن ما را دشوار کنند.
بدن عضلات و بافت ها را ترمیم می کند ، رشد و رشد را تحریک می کند ، عملکرد ایمنی را تقویت می کند و برای روز بعد انرژی ایجاد می کند.
Hypnigogia – حالت انتقالی بین بیداری و خواب – با مراحل NREM یک تا سه همراه است.
پدیده های ذهنی در طول خواب آور شامل تفکر شفاف ، رویای شفاف ، توهم و فلج خواب است.
REM خواب: خواب REM ابتدا حدود 90 دقیقه پس از خوابیدن رخ می دهد.
چشمان ما به سرعت از طرف دیگر در پشت پلکهای بسته حرکت می کند.
فعالیت موج مغز فرکانس مختلط به آنچه در بیداری دیده می شود نزدیکتر می شود.
تنفس ما سریعتر و نامنظم تر می شود و ضربان قلب و فشار خون به سطح بیدار شدن نزدیک می شود.
بیشتر رویاها در هنگام خواب REM رخ می دهد ، اگرچه برخی از آنها در خواب غیر REM نیز می توانند رخ دهند.
عضلات بازو و پا به طور موقت فلج می شوند ، که مانع از انجام رویاهای ما می شود.
با افزایش سن ، ما کمتر از وقت خود را در خواب REM می گذرانیم.
ادغام حافظه به احتمال زیاد به خواب غیر REM و REM نیاز دارد.
منبع: موسسه ملی بهداشت ایالات متحده