دانشمندان هشدار می دهند که کیسه های تخریب پذیر سمی هستند – و ممکن است با آسیب کبد و تخمدان مرتبط باشند

آنها اغلب به عنوان یک جایگزین سازگار با محیط زیست برای کیسه های پلاستیکی سنتی به بازار عرضه می شوند.

اما یک مطالعه جدید ممکن است باعث شود شما دوباره به آن کیسه های تخریب پذیر بپردازید.

کارشناسان دانشگاه جنوب شرقی چین هشدار داده اند که این گزینه های “سازگار با محیط زیست” می توانند سمی باشند.

در مطالعه خود ، این تیم به تأثیر پلاستیک های زیست تخریب پذیر بر روی موش ها نگاه کرد.

نگران کننده ، آنها دریافتند که موشهایی که ذرات مصرف می کنند مشکلات بهداشتی را ایجاد می کنند – از جمله آسیب کبد و تخمدان.

پروفسور یونگفنگ دنگ ، یکی از نویسندگان این مطالعه ، گفت: “پلاستیک های مبتنی بر نشاسته قابل تجزیه و تحلیل ممکن است به همان اندازه ایمن و تقویت کننده سلامتی نباشند.

در حال حاضر مشخص شده است که میکروپلاستیک – ذرات پلاستیکی تقریباً نامرئی که از طریق سایش و پارگی بر روی محصولات پلاستیکی آزاد می شوند – می توانند از طریق غذا ، نوشیدنی و حتی استنشاق وارد بدن انسان شوند.

اما این یافته ها نگرانی های تازه ای درباره ایمنی ذرات از پلاستیک های زیست تخریب پذیر و مبتنی بر نشاسته ایجاد می کند.

کیف های ساخته شده از پلاستیک های مبتنی بر نفت چنان آهسته تخریب می شوند که تا صدها سال در محیط ، دفن زباله ، سواحل و اقیانوس ها بمانند.

پلاستیک های مبتنی بر نشاسته به عنوان یک جایگزین ایمن تر و پایدارتر مورد استقبال قرار گرفته اند زیرا بسیار قابل تخریب هستند.

برای آزمایش اثرات احتمالی پلاستیک های مبتنی بر نشاسته ، محققان سه گروه از پنج موش را مقایسه کردند.

اولین غذای معمولی مصرف کرد و دو گروه دیگر مواد غذایی تزریق شده با میکروپلاستیک مبتنی بر نشاسته را مصرف کردند.

دوزها – کم و زیاد – از آنچه انتظار می رود یک انسان متوسط ​​روزانه مصرف شود ، محاسبه و مقیاس می شوند.

آنها به مدت سه ماه موش ها را تغذیه کردند و سپس بافت اندام ، عملکردهای متابولیک و باکتری های روده خود را ارزیابی کردند.

تجزیه و تحلیل نشان داد که در مقایسه با کسانی که غذای طبیعی می خورند ، موش هایی که در معرض ذرات پلاستیکی مبتنی بر نشاسته قرار دارند ، دارای ارگان های آسیب دیده متعدد از جمله کبد و تخمدان بودند.

آنها همچنین دریافتند که این موش ها در نشانگرهای زیستی مولکولی خود که با متابولیسم قند و چربی مرتبط هستند ، اختلال ایجاد کرده اند.

از کیسه های تخریب پذیر معمولاً برای جمع آوری مواد غذایی برای کمپوست استفاده می شود. دانشمندان هشدار دادند ، اما آنها با آسیب های کبد و تخمدان در ارتباط بوده اند

همچنین در باکتری های روده آنها عدم تعادل بیشتری وجود داشت ، که محققان پیشنهاد می کنند می توانند ساعت بدن را تغییر دهند.

پروفسور دنگ گفت: “قرار گرفتن در معرض طولانی مدت با دوز کم در برابر میکروپلاستیک های مبتنی بر نشاسته می تواند منجر به طیف گسترده ای از تأثیرات سلامتی شود ، به ویژه ریتم های شبانه روزی آشفته و مختل کننده متابولیسم گلوکز و لیپیدها.

این تیم گفت که یافته های آنها ، که در مجله کشاورزی و شیمی مواد غذایی منتشر شده است ، گفتند که تحقیقات بیشتری برای درک چگونگی تجزیه این ذرات زیست تخریب پذیر در بدن لازم است.

آنها گفتند که نتایج آنها نشان می دهد “ایمنی بیوپلاستیک قبل از کاربرد در مقیاس بزرگ آنها در بسته های غذایی نیاز به ارزیابی بیشتر دارد.”

به عنوان بخشی از یک مطالعه قبلی ، محققان سه نوع کیسه را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند – یک کیسه کمپوست ساخته شده از نشاسته سبزیجات ، یک کیسه پلاستیکی بازیافت شده و یک کیسه پلاستیکی معمولی.

آنها آنها را در معرض نور خورشید قرار دادند تا آنها را تجزیه کنند و سپس آنها را در معرض سلول های ماهی قرار دادند.

آنها همچنین آنها را کمپوست کردند و کمپوست حاصل را برای سمیت آزمایش کردند.

به گفته نویسندگان شورای تحقیقات ملی اسپانیا (CSIC) ، “سطح بالای سمیت” توسط کیسه های زیست تخریب پذیر و به سلول های ماهی آسیب می رساند.

سینتا پورت ، نویسنده اصلی این مطالعه ، که در مجله مواد خطرناک منتشر شده است ، گفت: “ما تعجب کردیم که سلولهای در معرض کیسه های پلاستیکی معمولی هیچ اثری از سمیت را نشان نمی دهند.

با این حال ، ما آن را در موارد تخریب پذیر ، که باعث کاهش زنده ماندن سلول شد ، تشخیص دادیم.

“فرضیه ما این است که تولید کنندگان مواد افزودنی شیمیایی را برای تهیه کیسه های تخریب پذیر که می توانند به ویژه سمی باشند ، اضافه می کنند.”

هزینه 5P برای اولین بار در سال 2015 در سوپر مارکت ها در انگلستان معرفی شد.

از آن زمان استفاده در خرده فروشان اصلی-Asda ، Marks and Spencer ، Morrisons ، Sainsbury ، گروه تعاونی ، Tesco و Waitrose-بیش از 98 درصد کاهش یافته است.

یک فرد متوسط ​​در انگلیس اکنون فقط دو کیسه حامل یکبار مصرف در سال از این مشاغل خریداری می کند ، در مقایسه با حدود 140 در سال 2014 قبل از معرفی این هزینه ، ارقام نشان می دهد.

در سال 2021 این بار به 10p افزایش یافت و به همه مشاغل گسترش یافت.

در هر روز چه مقدار آلودگی پلاستیکی نفس می کشیم؟

تحقیقات نشان داد که آلودگی پلاستیک به حدی گسترده شده است که ممکن است روزانه 130 قطعه کوچک استنشاق کنیم.

الیاف از پوشاک و ذرات پلی استر و ذرات از گرد و غبار شهری و لاستیک های اتومبیل بزرگترین منبع به اصطلاح میکروپلاستیک در هوا است.

میکروپلاستیک گلوله های پلاستیکی کوچکی است که به اندازه 0.5 میلی متر که در محیط دریایی به دنبال چندین دهه آلودگی جمع شده اند ، هستند. آنها شامل الیاف پلی استر تولید شده از لباسشویی هستند

این تحقیق که در دسامبر 2017 منتشر شده است ، نشان داده شده در دسامبر 2017 ، لکه های کوچک از هوا سبک تر هستند و می توانند باعث آسم ، بیماری قلبی و شرایط ایمنی خودکار شوند.

این مطالعه ، مروری بر تعدادی از مطالعات پلاستیک اخیر ، نشان داد که شستن یک پوشاک پلی استر واحد می تواند 1900 الیاف پلاستیکی تولید کند.

آلودگی پلاستیک به حدی گسترده شده است که ممکن است روزانه 130 قطعه کوچک استنشاق کنیم ، تحقیقات یافت شده (تصویر سهام)

این آلودگی پلاستیکی با تولید بیشتر و بیشتر لباس مصنوعی در حال افزایش است.

در حالی که فقط افرادی که با الیاف پلاستیکی کار می کنند ، مشکلات تنفسی را ایجاد می کنند ، کارشناسان می گویند آلودگی آنقدر گسترده است که اکنون ممکن است خطر سلامتی همه را ایجاد کند.

نویسنده این مطالعه ، دکتر Joana Correia Prata ، از دانشگاه فرناندو Pessoa در پرتغال ، گفت: “شواهد نشان می دهد که ریه های یک فرد می تواند در روز بین 26 تا 130 میکروپلاستیک هوایی در روز قرار بگیرد ، که این امر خطری برای سلامت انسان به ویژه در افراد مستعد از جمله کودکان ایجاد می کند.

“قرار گرفتن در معرض ممکن است باعث آسم ، بیماری قلبی ، آلرژی و بیماریهای ایمنی شود.”