به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
Stargazers در سراسر ایالات متحده از یک پرتوی مرموز از نور که در آسمان قرار دارد ، ناراحت شده اند.
حدود نیمه شب روز شنبه 17 مه ، یک خط درخشان در بالای ایالات متحده تا جنوب نیومکزیکو قابل مشاهده بود.
با فعال شدن شفق قطبی پس از طوفان ژئومغناطیسی غافلگیرانه ، بسیاری از مردم در ابتدا فکر می کردند که این خط استیو است – یک چراغ سفید سفید که توسط رودخانه های ذرات شارژ ساطع می شود.
با این حال ، اخترشناسان اکنون توضیحات واقعی این پدیده عجیب و غریب را فاش کرده اند.
به گفته دکتر جاناتان مک داول ، ستاره شناس که اشیاء را در فضا ردیابی می کند ، این چراغ در اثر سوخت پرتاب موشک ایجاد شده است.
فقط یک ساعت یا بیشتر قبل از اینکه نور قابل مشاهده باشد ، فناوری راه اندازی چینی Landspace یک موشک متان و اکسیژن با سوخت Zhuque-2E Y2 را راه اندازی کرد.
دکتر مک داوول می گوید محتمل ترین منبع نور این مرحله دوم این موشک بود که سوخت موشک “Methalox” خود را در حدود 155 مایل (250 کیلومتری) بالاتر از زمین آزاد کرد.
پس از آزاد شدن به فضا ، مواد شیمیایی موجود در سوخت با پلاسما در یونوسفر زمین واکنش نشان می دهند تا یک درخشش سفید و سفید را ایجاد کنند ، دقیقاً مانند آن که در بالای ایالات متحده دیده می شود.
Stargazers پس از مشاهده یک خط خیره کننده از نور سفید در سراسر آسمان ، دچار مشکل شده است
مردم در ایالات متحده تا جنوب مکزیک متوجه پرتوی درخشان از نور در حدود نیمه شب روز شنبه 17 مه پدیدار می شوند
همانطور که خط درخشان در آسمان ظاهر شد ، اولین فکر اخترشناسان این بود که آنها شاهد پدیده ای نادر از آب و هوا به نام استیو بودند.
در طول شب 17 مه ، زمین پس از برخورد با مواد از فوران خورشیدی ، طوفان ژئومغناطیسی متوسط (کلاس G2) را تجربه کرد.
در ابتدا فوران عظیم “بال پرنده” پیش بینی می شد که زمین را از دست می داد ، اما موج مواد گسترده تر از حد انتظار بود و این سیاره با ضربه ای نگاه می کرد.
اگرچه استیو بخشی از شفق قطبی نیست ، اما در اثر هوای فضا نیز ایجاد می شود و مانند یک رودخانه درخشان از نور سفید در آسمان ظاهر می شود.
در پستی در X ، عکاس تایلر شلیت این رویداد را ضبط کرد و نوشت: “فقط استیو را با دوستانم در اینجا در جنوب کانزاس دیدم 45 دقیقه شمال گرینزبورگ است!”
با این حال ، به زودی مشخص شد که این پدیده طبیعی نیست.
دکتر مک داوول با نوشتن روی X گفت: “تأیید می کند که مرحله فوقانی Zhuque-2 از منطقه چهار گوشه ایالات متحده در 0525 UTC 17 مه عبور کرده است و منبع ابر غیر معمول درخشان است که توسط بسیاری از ناظران دیده می شود.”
موشک Zhuque-2 توسط Landspace Technology از منطقه تست نوآوری فضایی تجاری دونگفنگ در شمال غربی چین در ساعت 04:21 UTC راه اندازی شد.
در حالی که بسیاری تصور می کردند این یک پدیده آب و هوای نادر فضایی به نام استیو است ، اخترشناسان فاش کرده اند که در واقع توسط یک موشک چینی Zhuque-2 (تصویر) ایجاد شده است که متان و سوخت اکسیژن را پس از ساعت ها زودتر پرتاب می کند
براساس ردیابی دکتر مک داول ، مرحله فوقانی موشک سپس در حدود 05:24 UTC (11:24 به وقت محلی) از شمال آمریکا عبور کرد.
بر خلاف اکثر موشک ها ، فناوری Landspace از ترکیبی از اکسیژن مایع و متان به نام متالکس به عنوان سوخت استفاده می کند.
Landspace Technology می گوید این اولین شرکتی در جهان بود که در سال 2023 یک موشک متالکس را با موفقیت راه اندازی کرد و این پنجمین پرواز موشک به روز شده Zhuque-2 بود.
Methalox به طور فزاینده ای به عنوان یک سوخت پرواز بالقوه فضایی مورد هدف قرار می گیرد زیرا ارزان تر ، سازگار با محیط زیست است و به طور بالقوه می تواند در مریخ تولید شود.
این بدان معناست که سفرهای خدمه به سیاره سرخ می توانند با وارد کردن سوخت برای بازگشت ، وزن خود را صرفه جویی کنند.
دو روش وجود دارد که ریختن سوخت می تواند باعث ایجاد یک خط درخشان در آسمان شود.
اولین مورد این است که اگر سوخت در نزدیکی سحر یا اندکی پس از غروب آفتاب ریخته شود ، اجازه می دهد کریستال های یخ زده سوخت را منعکس کنند تا نور از افق را منعکس کنند.
اما از آنجا که این خط درخشان حدود نیمه شب ظاهر شد ، این گزینه احتمالی نیست.
اخترشناس دکتر جاناتان مک داوول مسیر موشک (نارنجی) را بر سر ایالات متحده ردیابی کرد و با گزارش های مربوط به رؤیت مطابقت داشت
روش دوم متالکس می تواند درخشش داشته باشد وقتی که سوخت خود یک واکنش شیمیایی با اجزای جو فوقانی دارد.
هنگامی که کربن ، هیدروژن و اکسیژن – اجزای سوخت متالکس – وارد قسمت بارگذاری شده جو معروف به یونوسفر می شوند ، می توانند برای تولید نور واکنش نشان دهند.
در سال 2021 ، تیمی از فیزیکدانان به سرپرستی پل برنارد از آزمایشگاه تحقیقات دریایی ایالات متحده دریافتند که یک ستون سوخت که در شب وارد یونوسفر می شوند می توانند “درخشش طولانی مدت داشته باشند که از زمین یا مکان مشاهده می شود.”
از آنجا که این موشک در وسط یونوسفر سوخت خود را در 155 مایل (250 کیلومتر) ریخت ، این واکنش ها ممکن است توضیح دهد که چرا دنباله سوخت آنقدر روشن است.
این اولین بار نیست که موشک که سوخت خود را ریخته است ، نمایشگر دیدنی در ایالات متحده ایجاد کرده است.
موشک های Falcon 9 SpaceX به طور معمول الگوهای چشمگیر ایجاد می کنند که ناظران را بر روی زمین کاملاً دچار مشکل کرده است.
تنها تفاوت این است که زباله های سوخت SpaceX به طور معمول الگوهای مارپیچی پراکنده تولید می کنند ، به جای خط مستقیم و درخشان که روز شنبه مشاهده می شود.
آشغال فضایی چیست؟ بیش از 170 میلیون قطعه ماهواره مرده ، موشک ها و پوسته های رنگ را برای صنعت فضایی به وجود می آورد
حدود 170 میلیون قطعه به اصطلاح “آشغال فضایی” وجود دارد – پس از مأموریت هایی که می تواند به اندازه مراحل موشک خرج شده یا به اندازه تکه های رنگ کوچک باشد – در مدار در کنار 700 میلیارد دلار (555 میلیارد پوند) از زیرساخت های فضایی.
اما تنها 27000 ردیابی می شوند و با وجود قطعات قادر به حرکت با سرعت بالاتر از 16،777 مایل در ساعت (27،000 کیلومتر در ساعت) ، حتی قطعات کوچک می توانند به ماهواره ها آسیب ببینند یا از بین ببرند.
با این حال ، روش های سنتی چنگال در فضا کار نمی کنند ، زیرا فنجان های مکش در خلاء کار نمی کنند و درجه حرارت برای موادی مانند نوار و چسب خیلی سرد است.
چنگک های مستقر در اطراف آهن ربا بی فایده هستند زیرا بیشتر بقایای مدار در اطراف زمین مغناطیسی نیست.
در حال حاضر حدود 500000 قطعه بقایای ساخته شده از انسان (برداشت هنرمند) در حال حاضر در مدار سیاره ما ، متشکل از ماهواره های استفاده نشده ، بیت فضاپیما و موشک های خرج شده
بیشتر راه حل های پیشنهادی ، از جمله Harpoons آوار ، یا به تعامل نیرومند با زباله ها نیاز دارند یا باعث می شوند که آن اشیاء را به سمت جهت های ناخواسته و غیرقابل پیش بینی سوق دهند.
دانشمندان به دو واقعه اشاره می کنند که مشکل ناخواسته فضایی را بدتر کرده است.
اولین مورد در فوریه 2009 بود ، هنگامی که یک ماهواره از راه دور Iridium و Kosmos-2251 ، یک ماهواره نظامی روسیه ، به طور تصادفی با هم برخورد کرد.
دوم در ژانویه سال 2007 بود ، هنگامی که چین سلاح ضد ماهواره ای را بر روی ماهواره قدیمی آب و هوایی Fengyun آزمایش کرد.
کارشناسان همچنین به دو سایت اشاره کردند که به هم ریخته اند.
یکی از مدار زمین کم است که توسط ماهواره های Satnav ، ISS ، مأموریت های سرنشین دار چین و تلسکوپ هابل استفاده می شود.
مورد دیگر در مدار زمین جغرافیایی است و از ماهواره های ارتباطات ، آب و هوا و نظارتی استفاده می شود که باید موقعیت ثابت نسبت به زمین را حفظ کنند.