به گزارش سرویس بین الملل رسانه اخبار تکنولوژی روز دنیا تک فاکس،
جیا یک دوره 10 روزه تابستان سال 2006 ، بین تحویل استعفای من در اولین کار من در یک مجله بازی و بازگشت به اسکاتلند برای شروع دانشگاه ، من تقریباً هیچ کاری جز خوردن ، خوابیدن و بازی در کتیبه های بزرگتر IV انجام ندادم: Oblivion در Xbox 360 من. من تلویزیون خود را از اتاق نشیمن من از اتاق نشیمن کوچک و ناموفق خود در آپارتمان های گرم و گرم و گرم در خوابم قرار داده ام. این تنها چیزی بود که می توانستم در مورد آن فکر کنم. شخصیت من یک دزد خاجییت بود ، نوعی شیر مانی در زره پوش چرمی سیاه و دارای مهارت عالی وانت بود. یک بعد از ظهر ، من تصمیم گرفتم ببینم که آیا می توانم هر شیء را در شهر کوچک براویل به سرقت ببرد ، و چند ساعت در کنار نگهبانان گرفتار شدم. من یک دونده را انجام دادم ، دنباله ای از بشقاب های تصادفی ، چرخ های پنیر و دوبله را در خواب خود رها کردم و نگهبانان من را به سمت طرف دیگر نقشه می کشاندند ، جایی که آنها در نهایت با کمک من به من کمک کردند که با خرس که به من کمک کرده اند ، با خرس که به من کمک کرده اند ، با خرس که به من کمک کرده اند ، با خرس که به من کمک کرده اند ، به من کمک کرده اند.
شرط می بندم که بسیاری از شما تجربه مشابهی را با یک بازی Bethesda داشته باشید-اگر فراموشی نباشد ، پس Skyrim یا شاید Fallout 3. چیزی در مورد این بازی های نقش آفرینی وجود دارد ، روشی که آنها مانند یک بوفه دنیای خود را برای شما قرار می دهند و شما را به Gord دعوت می کنند. برو به جایی که دوست داری! برخی از جادوها عجیب و غریب را یاد بگیرید و آنها را در راهزنان امتحان کنید! برای مبارزه با یک Necromancer و در نهایت در حال کمین شدن توسط خون آشام ها ، به یک غار تبدیل شوید! بازی های دنیای آزاد مانند این اکنون بسیار متداول است اما Oblivion اولین کسی بود که من تا به حال بازی کردم. اخیراً بعد از اینکه Bethesda جمعه گذشته یک بازسازی را منتشر کرد ، دوباره آن را بلعیده ام.
می گویم تعجب آور بود. در حقیقت ، بازسازی Oblivion/Remaster یکی از بدترین اسرار صنعت بازی ها برای ماه ها بوده است ، درست در پشت سوئیچ. با این وجود ، من از آن هیجان زده ام. Oblivion ، بیش از دو دهه ، حداقل به دلیل عجیب و غریب فنی و براق کننده های سرگرم کننده به دلیل طراحی پیشگام خود مشهور شده است ، و من از این که Bethesda خیلی تلاش نکرده است تا آن را برطرف کند ، راحت شدم. شخصیت ها هنوز در دیوارها گیر می کنند و خطوط گفتگوی خود را تکرار می کنند. انیمیشن های صورت هنوز خاموش هستند. این بازی دو دقیقه از خطوط افتتاحیه پاتریک استوارت به عنوان امپراتور به زودی قمار سیرودییل سقوط کرد و من دو بار در جهان به خلاء بی پایان در زیر جهان افتاده ام. چیزهای عجیب و غریب همیشه اتفاق می افتد ، و بندرت عمدی است. آنها حتی یک شکوفه صوتی بدنام را حفظ کرده اند. این یک کپسول زمان مناسب کمدی بازی تصادفی 00s است و من آن را برای جهان تغییر نمی دهم.
من به یاد Cyrodiil به عنوان عظیم و زیبا ، پر از ویرانه های جادویی به آرامی درخشان و رودخانه هایی که نور را به روش صحیح گرفتند. با این حال ، تا سال 2025 استاندارد ، بسیار جالب است ، شاید اندازه بخش افتتاح نقشه غول پیکر هر بازی فعلی باشد. (من به خصوص در مورد Avowed ، پرکل های بزرگان اخیر از استودیوی همکار مایکروسافت Obsidian فکر می کنم.) شهر امپریال تحمیل شده در این مرکز روستایی از مناطق کوچک وصل شده است که حدود 30 نفر در آن هستند. من نمی دانم که چگونه توانستم بیش از 100 ساعت را در چنین فضایی نسبتاً کوچک به عنوان یک نوجوان بگذرانم ، اما همانطور که آخر هفته گذشته سوار شدم ، به طور غیر منتظره ای پیدا کردم که هنوز هم آن را از نزدیک می دانستم. من با یک شخصیت جدید ملاقات می کردم و جزئیات برخی از تلاش ها را که سالها به آن فکر نکرده بودم ، به خاطر می آورم ، یا در گوشه ای از اسب زرهی خود سوار می شوم و دقیقاً می دانم که از دیدگاه کجا بودم.
در فراموشی ، شخصیت شما مطابق آنچه با آنها انجام می دهید شکل می گیرد. شما به طور معناداری مجبور نیستید بین جادو ، خفا و قدرت انتخاب کنید. یک کلمه بزرگ را انتخاب کنید و استفاده از آن را شروع کنید و آمار سلاح های سنگین شما شروع به افزایش می کند. (ترفند در روز این بود که به حالت دزدکی حرکت کنید ، از یک باند لاستیکی استفاده کنید تا بتوانید میله های آنالوگ کنترلر را به هم بکشید و در محافل بچرخید تا حداکثر استات مخفی شما به حداکثر برسد.) این بخشی از چیزی است که باعث می شود مانند بوفه احساس کنید: شما می توانید یک دزد مستر شوید ، Guild Guild Mages را اجرا کنید. وت یک قهرمان مبارزه با عرصه مبارزه با هم به یکباره باشید. این یک بازی انتخابی و بدون هیچ نتیجه ای است ، بدون اصطکاک و سخاوتمندانه. دنیای کوچکی که کاملاً در اطراف شما می چرخد.
من یک تئوری دارم که طلسم Bethesda RPG فقط یک بار کار می کند. شما با یک اسکرول بزرگان یک تجربه زندگی کننده را تجربه می کنید ، و سپس هر آنچه را که در مرحله بعدی بازی می کنید ، مانند یک تکرار است. من Skyrim و Fallout 3 را برای سنین بازی کردم اما هرگز به پایان نرسیدم. معلوم است که فراموشی هنوز است من بازی ؛ من می توانم خودم را برای ساعت ها از دست بدهم که بازی های جدیدتر و پیشرفته تر در دنیای آزاد شروع به عصبی من می کنند. من هنوز از دروازه های فراموشی متنفرم ، پورتال ها به یک جهنم عمومی که در آن باید 20 دقیقه خسته کننده را صرف مبارزه با شیاطین در برجها با اجساد شعله ور که از سقف آویزان است ، صرف کنید. Vibe آنها بسیار 00s Arbon Arbol Art است. اما زیبایی یک بازی مانند این این است که شما می توانید به طور موثری کل نقشه و احمق را که دوست دارید نادیده بگیرید.
Remaster Oblivion نشان می دهد که بازی های قدیمی همیشه نیازی به رفع ندارند. به نظر می رسد متفاوت است ، اما همان روح است. من تصور می کنم که خود نوجوان من در مورد من هم همین حرف را می زند.
چه چیزی بازی کنیم
اگر هنوز بازی نکرده اید شاهزاده آبی، هر کاری را که انجام می دهید متوقف کنید و اکنون آن را بارگیری کنید. شما وارث نوجوان یک عمارت غول پیکر هستید ، با یک گرفتن: اگر می خواهید آن را نگه دارید ، باید اتاق 46 مخفی آن را پیدا کنید. همچنین ، هر بار که به خواب می روید ، عمارت مجدداً تنظیم می شود ، بنابراین هر روز مسیر شما از طریق آن متفاوت خواهد بود ، و هر اتاق را از یک انتخاب تصادفی از طرح ها تهیه می کنید ، گاهی اوقات یک محفظه ای را که قبلاً ندیده اید پیدا می کنید.
من 40 ساعت با این کار با پسر بزرگتر خود که به عنوان یادداشت کننده عمل می کرد ، گذراندم و با بهترین بازی های پازل که تاکنون بازی کرده ام ، در آنجا است. حتی بعد از اینکه اتاق 46 را پیدا کردید ، اسرار عمیق تری برای بررسی وجود دارد. یک زن و شوهر از مردم که می شناسم واقعاً با آن از انتهای عمیق خارج شده اند. سرعت آرام و چالش فکری آن هر دو از نظر ایده آل برای بازی در دوره ای از همگرایی مناسب بودند. با کمال تعجب ، پاداش شما برای بازی همیشه دانش بیشتری است.
موجود در: رایانه شخصی ، Xbox ، PS5
زمان تخمین زده شده: 30 ساعت به علاوه
چه چیزی را بخوانیم
-
سیدنی سوینی در یک اقتباس فیلم از بازی تعاونی Hazelight بازی می کند تقسیم/داستانبشر چگونه است این که رفتن به کار؟ من و شریک زندگی من در نیمه راه این بازی قرار داریم و اگرچه این یک انفجار برای بازی و لذت بردن از عجیب و غریب است که می خواهد باشد ، طرح و شخصیت پردازی … نیست بیشترین پیچیده
-
از طریق بازی ویدیویی Chronicle ، برخی از جزئیات در ماه اکتبر شبح یوتی، دنباله شبح زرق و برق دار اما نفخ Tsushima. آنها گزارش می دهند: “این بازی بازیکن را در حال شکار یوتی شش ، گروهی از رزمندگان که باعث مرگ و ویرانی در سراسر ژاپن شده اند ، خواهد بود.” “وقتی بازیکن آنها را شکار می کند ، اره ای که توسط شخصیت اصلی ، ATSU پوشیده شده است ، نام Yotei Six را که دنبال می کند ، به نمایش می گذارد.” چقدر آریا استارک.
-
Call of Duty’s Warzone به دلیل کراوات مشهور عجیب و غریب مشهور شده است ، که به شما امکان می دهد به عنوان نیکی میناج یا لیونل مسی ، ده ها نفر از همسالان را اسلحه کنید. آخرین انتخاب؟ ست روگن، به عنوان بخشی از یک بسته محتوای جدید “با مضمون علفهای هرز”.
-
مقاله ای بسیار مهم در اینجا از Gizmodo: آیا زمان گذشته ما خوب نیستیم درنده بازی؟
بعد از تبلیغ خبرنامه
چه کلیک کنید
سد سؤال
سوال این هفته از خواننده توبی پیش می آید:
“فیلم های بازی ویدیویی و نمایش های تلویزیونی همه خشم هستند، و من کنجکاو هستم که ببینم چگونه آنها آخرین را تطبیق می دهند از ما قسمت دومبشر من واقعاً رسانه تعاملی فکر کردم احساسات و مضامین خود را تقویت کرد. آیا داستان آن هنوز هم می تواند در یک رسانه منفعل تأثیر مشابهی داشته باشد؟ در این یادداشت ، به نظر شما چه روایت های بازی ویدیویی عالی نمی تواند کاملاً در یک فیلم سازگار شود یا یک سریال تلویزیونی؟ “
من به تازگی قسمت سوم فصل دوم را تماشا کرده ام آخرین مورد ما، و مشخص است که آنها این بار بیشتر از آنچه در فصل یک انجام می دهند ، بیشتر از نقشه بازی دور می شوند. آنها به نوعی مجبور بودند ، زیرا همانطور که شما اشاره کردید ، تأثیر بازی تا حد زیادی به بازی در هر دو دیدگاه کاهش می یابد ، که لزوماً در تلویزیون کار نمی کند. به گفته این ، بازی اول نیز به این واقعیت که شما ، جوئل ، کسی بودید که کارهای وحشتناکی انجام می دهید ، خواه شما به عنوان یک بازیکن با او موافقت کرده اید یا نه ، بازی اول را مدیون بسیاری از عاطفی آن بود. سریال های تلویزیونی نتوانستند همان اهرم ها را بکشند ، بنابراین با نشان دادن دیدگاه های جدید ، آخرین ما را گسترش داد و به جزئیات عمیق تری در مورد مواردی که عملی یا سرگرم کننده برای بازی نبودند ، گسترش داد. من به خصوص در مورد آن قسمت فوق العاده در مورد بیل و فرانک فکر می کنم ، که هرگز در یک بازی کار نمی کرد. این هنر اقتباس است: پیدا کردن چیز تازه ای برای ارائه.
بر این اساس: هیچ روایت بازی ویدیویی عالی وجود ندارد که نتوانست برای فیلم یا تلویزیون توسط یک نویسنده به اندازه کافی با استعداد و درک سازگار باشید. کلمه کلیدی در آنجا اقتباس شده است ، ترجمه نشده است – زیرا یک فیلم یا نمایش باید تفسیر یا دیدگاه جدیدی را ارائه دهد. گفته می شود ، بازی های زیادی وجود دارد که توطئه ها نیز به سادگی هستند بد برای همیشه برای یک نمایش تلویزیونی یا فیلم خوب. این یک بینش واقعی است که هر چیزی را که ارزش تماشای آن را داشته باشد ، از باران شدید ، به دست می آورد.
اگر سوالی برای بلوک سوال دارید – یا هر چیز دیگری برای گفتن در مورد خبرنامه – به پاسخ یا به ما ایمیل بزنید در pushingbuttons@techfox.com.