درگذشت بهرام عکاشه، نخستین استاد زلزلهشناسی ایران و چهرهای برجسته در حوزه زمینشناسی، جامعه علمی کشور را در سوگ فرو برد. این استاد برجسته که به عنوان بنیانگذار و پدر علم زلزلهشناسی در ایران شناخته میشود، در سن ۸۹ سالگی دار فانی را وداع گفت. بهرام عکاشه متولد سال ۱۳۱۵ در مسجدسلیمان بود و سالها در دانشگاه تهران و دیگر نهادهای علمی کشور به آموزش، پژوهش و ترویج دانش زلزلهشناسی مشغول بود. او نه تنها نقش کلیدی در ارتقای جایگاه این علم در کشور ایفا کرد، بلکه به عنوان یک چهره علمی مسئول، همواره نسبت به خطرات زلزله در ایران، به ویژه در کلانشهر تهران هشدار میداد و خواستار توجه جدی مسئولان به پیامدهای احتمالی این بلای طبیعی بود.
به گزارش رسانه اخبار فناوری تک فاکس، دکتر عکاشه از نخستین روزهای فعالیت حرفهای خود، مسئله زلزله را نهتنها یک دغدغه علمی بلکه یک مسئله ملی میدانست. وی بارها در رسانههای عمومی، خطرات ناشی از زلزله در تهران را مورد تأکید قرار داده و بر لزوم انتقال پایتخت به منظور کاهش تلفات در صورت وقوع زلزلهای بزرگ، اصرار داشت. نگاه پیشگیرانه و آیندهنگر او موجب شد تا زلزله و مخاطرات آن، به بحثی فراگیر در سطح جامعه علمی، سیاسی و عمومی تبدیل شود. او از معدود دانشمندانی بود که توانست ارتباط مؤثری میان علم و جامعه ایجاد کرده و آگاهی عمومی را نسبت به یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی کشور بالا ببرد.
او فعالیت دانشگاهی خود را در سال ۱۳۴۸ با پیوستن به مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال ۱۳۶۴ به مرتبه استادی رسید. در طول سالهای خدمت در این نهاد علمی، وی ریاست بخش زلزلهشناسی مؤسسه ژئوفیزیک را بر عهده داشت و پس از ۳۰ سال تلاش بیوقفه، بازنشسته شد. با این حال، خدمات علمی او به پایان نرسید. وی به مدت ۱۴ سال ریاست گروه ژئوفیزیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال را نیز بر عهده داشت و در این مدت، نقش مهمی در آموزش و تربیت دانشجویان متخصص در این حوزه ایفا کرد.
بهرام عکاشه تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته فیزیک در دانشگاه تهران آغاز کرد. پس از مدتی فعالیت به عنوان کارشناس و دستیار استاد فقید کشی افشار، برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و در دانشگاه فرانکفورت، موفق به دریافت دکترای زلزلهشناسی شد. او پس از اتمام تحصیلات، بیدرنگ به ایران بازگشت و از سال ۱۳۴۸ تا پایان عمر خود، به عنوان نخستین زلزلهشناس ایرانی، نقشی مؤثر در آموزش، پژوهش و تدوین سیاستهای علمی در زمینه شناخت وضعیت لرزهخیزی کشور داشت. فعالیتهای علمی و پژوهشی گسترده او طی بیش از پنج دهه، زمینهساز پیشرفتهای چشمگیری در فهم و تحلیل مخاطرات زلزله در ایران شد.
دکتر عکاشه تنها به آموزش در دانشگاه اکتفا نکرد، بلکه از همان آغاز فعالیت علمیاش، رویکردی اجتماعی و مسئولانه را در پیش گرفت. او به اهمیت آگاهیرسانی عمومی و ترویج علم باور داشت و تلاش کرد تا از طریق نوشتن مقالات در مطبوعات، گفتوگوهای رادیویی و تلویزیونی، انجام مصاحبههای خبری و همکاری مستمر با رسانهها، مفاهیم پیچیده علمی را به زبان ساده در اختیار عموم مردم قرار دهد. همین فعالیتهای مستمر و اثربخش موجب شد تا زلزله به عنوان یک مسئله جدی در اذهان عمومی نهادینه شود و مسئولان کشور نیز نسبت به ضرورت برنامهریزی برای مقابله با آن، هوشیارتر عمل کنند.
درگذشت بهرام عکاشه، ضایعهای سنگین برای جامعه علمی کشور و علاقهمندان به علم زلزلهشناسی بهشمار میرود. وی نه تنها به عنوان نخستین استاد زلزلهشناسی ایران، پایهگذار یک حوزه مهم علمی در کشور بود، بلکه با روحیهای خستگیناپذیر، دههها از عمر خود را صرف آموزش، پژوهش و آگاهیبخشی عمومی کرد. خبرگزاری دانشجویان ایران ضمن عرض تسلیت به خانواده این استاد فقید، یاد و نام او را گرامی میدارد و بر نقش ماندگارش در تاریخ علم ایران تأکید میکند.
ارسال پاسخ