به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
صبحانه مهمترین وعده غذایی روز است – به خصوص اگر به فضا بروید.
با این حال ، فضانوردان فاش کرده اند که چرا صبحانه قهرمانان آنها یک کلاسیک آمریکایی است که دارای چربی بالا ، کم فیبر و به طور مداوم با بیماری های قلبی مرتبط است.
در سال 1961 ، آلن شپرد تاریخ را به عنوان اولین آمریکایی در فضا ساخت و تا حدودی در اطراف زمین می چرخید.
به عنوان اولین فضانورد ایالات متحده که به فضای بیرونی می رفت ، او همچنین مسئولیت شروع سنت ها را حتی وقتی که به صبحانه خود رسید.
شپرد به جای گزینه های سنتی سالم مانند میوه و نان تست کامل دانه ، استیک و تخم مرغ را قبل از پرتاب انتخاب کرد.
اندکی پس از آن ، در سال 1969 ، نیل آرمسترانگ ، وزوز آلدرین و مایکل کالینز قبل از ادعای ادعای آمریکا در مورد ماه ، همه از این پرونده پیروی کردند.
اما سنت آمریکایی دلیل اصلی انتخاب فضانوردان استیک و تخم مرغ نیست.
ناسا وعده غذایی را به دلیل داشتن پروتئین و فیبر کم آن انتخاب کرد ، که به فضانوردان کمک می کند تا بدون نیاز به رفتن به حمام در هنگام پرواز ، طولانی تر بمانند.
آلن شپرد ، که در اینجا تصویر شده است ، در سال 1961 به عنوان اولین آمریکایی در فضا ، تاریخ را رقم زد. او همچنین پیشگام سنت فضانورد خوردن استیک و تخم مرغ برای صبحانه بود
فضانوردان از نظر تاریخی استیک و تخم مرغ انتخاب کرده اند زیرا ظرف از نظر پروتئین زیاد اما از نظر فیبر کم است. این باعث می شود آنها طولانی تر شوند اما حرکات روده را محدود می کند
استیک و تخم مرغ دو مورد از غذاهای غنی از پروتئین هستند.
یک وعده استیک ، حدود سه و نیم اونس ، حاوی 25 گرم پروتئین و یک تخم مرغ بزرگ شش گرم اضافی دارد.
مقامات بهداشتی توصیه می کنند 0.36 گرم پروتئین در هر پوند وزن داشته باشید.
این بدان معنی است که شخصی که 140 پوند وزن دارد باید هر روز حدود 53 گرم پروتئین بخورد.
پروتئین به کاهش سطح گرلین ، هورمونی که گرسنگی را کنترل می کند ، کمک می کند و سطح پپتید YY را تقویت می کند ، هورمونی که باعث افزایش سیری یا پر بودن می شود.
این بدان معناست که غذاهای غنی از پروتئین احتمالاً افراد را برای مدت زمان طولانی تری پر می کنند.
فضانوردان فضای ذخیره سازی محدودی برای مواد غذایی در هواپیماهای خود دارند ، بنابراین قادر به خوردن وعده های غذایی کمتری برای ماندن کامل ، احتمالاً برای آنها ایده آل است.
علاوه بر این ، نه استیک و نه تخم مرغ حاوی فیبر نیستند.
فیبر به طور معمول به مدفوع فله ای اضافه می کند و باعث می شود آنها آسانتر شوند و منجر به حرکات مکرر روده شوند.
عدم دریافت فیبر کافی منجر به مشکل در عبور از حرکات روده می شود.
این ایده آل برای فضانوردان است نه تنها به این دلیل که ممکن است آنها برای مدت طولانی نیاز به نشستن داشته باشند ، بلکه استراحت حمام در فضا بسیار ساده نیست.
در تصویر بالا فضانوردان در حال حاضر در ایستگاه فضایی بین المللی که یک وعده غذایی به اشتراک می گذارند ، هستند
به عنوان مثال ، در ایستگاه فضایی بین المللی ، فقط سه توالت تخصصی وجود دارد که از سیستم خلاء برای مکیدن زباله استفاده می کنند.
ISS معمولاً در هر زمان از سه تا 13 فضانورد در هر زمان معین برخوردار است ، به این معنی که در آنجا استراحت های کوتاه و محدود حمام می تواند از پشتیبان گیری حمام ها جلوگیری کند.
استیک و تخم مرغ ها به دلیل چربی اشباع شده زیاد به طور بالقوه مسدود کننده شریان ها با بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی مرتبط بوده اند.
به عنوان مثال ، یک مطالعه از انستیتوی ملی بهداشت (NIH) نشان داد که خوردن گوشت قرمز هر روز میزان تر متیل آمین N-oxide (TMAO) در روده را نشان می دهد ، که تصور می شود شیمیایی کلسترول را افزایش می دهد.
با این حال ، فضانوردان عمدتاً در حالی که در فضا هستند به غذاهای مجدداً هیدراته و شیرین کاری تکیه می کنند ، بنابراین استیک و تخم مرغ بعید است که غذاهای روزمره باشد.
