کاستراسیون شیمیایی چگونه کار می کند؟ راهنمای گام به گام این روند-همانطور که دولت انگلستان قصد دارد درمان را به پدوفیل ها و جنایتکاران جنسی در انگلیس برساند

دولت انگلستان برنامه هایی را برای چربیهای شیمیایی پدوفیل ها و جنایتکاران جنسی در انگلیس فاش کرده است.

این روند با هدف کاهش چشمگیر رانندگی جنسی یک مجرم و علاقه به رفتارهای جنسی انجام می شود.

و مطالعات قبلی نشان داده است که این امر به طور قابل توجهی خطر توهین به مجرمان جنسی را کاهش می دهد.

مواد شیمیایی دقیق مورد استفاده در طی این فرآیند در سراسر جهان متفاوت است ، اما آزمایشات در زندان های انگلستان در حال حاضر از سه نوع دارو برای تولید این اثر استفاده می کنند.

دو ماده شیمیایی اول ضد آندروژن ها هستند که تأمین تستوسترون بدن را هدف قرار می دهند – هورمون جنسی مرد که تأثیر زیادی در محرک جنسی دارد.

بلیندا ویندر ، استاد روانشناسی پزشکی قانونی در دانشگاه ناتینگهام ترنت توضیح داد: “آنها سطح تستوسترون را پایین می آورند و منجر به کاهش علائم فیزیولوژیکی برانگیختگی جنسی می شوند – نعوظ های کمتری ، انزال کمتر.”

به علاوه ما شاهد کاهش سطح خیالات جنسی افراد هستیم. “

انگلیس همچنین متخلفان را با داروهای ضد افسردگی به نام SSRI درمان می کند که می تواند به طور دائم میل جنسی را مختل کند و میل جنسی را کاهش دهد.

کاستراسیون شیمیایی چگونه کار می کند؟

کاستراسیون شیمیایی با هدف کاهش خطر ابتلا به مجرمان جنسی با محدود کردن یا حذف کامل رانندگی جنسی و تمایل جنسی آنها کاهش می یابد.

این امر عمدتاً با دخالت در تولید طبیعی بدن هورمونهای جنسی یا آندروژن ها حاصل می شود.

در مردان ، دو آندروژن اصلی تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (DHT) هستند که به طور عمده در بیضه ها تولید می شوند.

مطالعات متعددی نشان داده است كه مجرمان جنسی خشونت آمیز سطح آندروژن بالاتری دارند و سطح آندروژن بالا هم با خشونت و هم تجاوز جنسی ارتباط دارد.

بنابراین ، با محدود کردن تولید بدن و جذب آندروژن ها ، کاستراسیون شیمیایی همچنین می تواند تمایل متخلف را به خشونت و فعالیت های جنسی کاهش دهد.

در انگلستان ، به زندانیانی که داوطلبانه کاستراسیون شیمیایی را انتخاب کرده اند ، به دو ماده شیمیایی مختلف که به طور جمعی “ضد آندروژن ها” نامیده می شوند ، داده می شود.

پروفسور ویندر توضیح داد: “ضد آندروژن ها تولید تستوسترون را کاهش داده و تأثیر مستقیمی تری دارند.

اولین مورد از این مواد شیمیایی “مهار کننده های آندروژن” هستند که به گیرنده های تستوسترون در بدن ، عمدتاً در بیضه ها متصل می شوند و از اتصال تستوسترون و داشتن اثر طبیعی آن جلوگیری می کنند.

نوع دوم دارو ، به نام “آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین” (آگونیست های GNRH) ، در کنار مهار کننده های آندروژن کار می کند تا سطح تستوسترون را در بدن پایین بیاورد.

در یک فرد سالم ، غده هیپوفیز در مغز هورمون هایی تولید می کند که به بیضه ها می گویند تا در صورت کاهش سطح زیر سطح معینی ، تستوسترون بیشتری ایجاد کنند.

آگونیست های GNRH از حلقه بازخورد طبیعی جلوگیری می کنند ، بنابراین غده هیپوفیز به بیضه ها نمی گوید که آندروژن های بیشتری را بسازند.

پس از درمان با این مواد شیمیایی ، سطح تستوسترون به طور معمول پس از حدود پنج روز به سطح قبل از پربسار کاهش می یابد.

علاوه بر این دو دارو ، انگلیس همچنین از داروهای ضد افسردگی به نام مهار کننده های انتخابی مجدد سروتونین (SSRI) استفاده می کند.

این داروها به طور معمول برای درمان افسردگی استفاده می شوند ، و کاستراسیون شیمیایی آنها در اصل یک اثر جانبی از این است.

پروفسور ویندر می گوید: “SSRI ها سطح سروتونین را افزایش می دهند و از این طریق برانگیختگی فیزیولوژیکی و روانی ، نعوظ و ارگاسم را مهار می کنند.

SSRI ها همچنین از نظر روانشناختی بر افراد تأثیر می گذارند – آنها کنترل بیشتری بر خواسته های جنسی ، رفتارهای اجباری و تفکر اجباری در اختیار افراد قرار می دهند.

“آنها به افراد کمک می کنند تا چرخه اعتیاد جنسی را بشکنند.”

آیا کاستراسیون شیمیایی دائمی است؟

کاستراسیون شیمیایی کاملاً دائمی نیست اما برخی از عوارض جانبی می توانند ماندگار باشند.

درمان باید در فواصل منظم از طریق تزریق یا ایمپلنت در زیر پوست انجام شود تا سطح تستوسترون پایین و سطح سروتونین را زیاد نگه دارد.

در برنامه های مشابه در کره جنوبی ، این هزینه سالانه حدود 2700 پوند برای دارو و نظارت است ، اما احتمالاً هزینه ها در سطح ملی متفاوت است.

در صورت متوقف کردن متخلف از مصرف دارو ، اثرات درمان ضد آندروژن به طور معمول معکوس خواهد شد.

با این حال ، عوارض جانبی استفاده طولانی مدت شامل ناباروری ، کوچک شدن بیضه ها ، گرگرفتگی های داغ ، افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و پوکی استخوان است.

از آنجا که بیماران کاستراسیون شیمیایی به طور معمول برای حداقل سه تا پنج سال درمان می کنند ، خطر این اثرات با گذشت زمان افزایش می یابد.

درمان SSRI نیز به طور کلی قابل برگشت است و عملکرد جنسی طبیعی پس از متوقف کردن درمان برمی گردد.

با این حال ، SSRI ها می توانند باعث اختلال در عملکرد مداوم جنسی شوند که پس از متوقف کردن درمان ، چندین سال به طول انجامید.

آیا کاستراسیون شیمیایی مؤثر است؟

قرار است اختراع شیمیایی یک درمان باشد ، نه یک مجازات.

هدف این است که به متخلفان کمک کنیم تا با از بین بردن رابطه جنسی خود به آنها غلبه کنند و نه به آنها آسیب برساند.

و ، هنگامی که در کنار درمان های روانشناختی تحویل داده می شود ، شواهد خوبی وجود دارد که نشان می دهد این مواد شیمیایی می توانند یک نوع موثری از درمان باشند.

پروفسور ویندر می گوید: “آنها به افراد كمك می كنند كه بر تفكر و رفتارهای جنسی خود كنترل كنند و آنچه كه ممكن است به” اوج “جنسی تبدیل شود.

در کنار هم ، داروهای موجود در اختراع شیمیایی به متخلفان کمک می کند تا “کانال را از منافع جنسی ناسالم و غیرقانونی” تغییر دهند.

در حال حاضر شواهد در حال رشد وجود دارد که نشان می دهد درمان با ضد آندروژن ها یا SSRI ها می توانند میزان توهین آمیز را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

برخی از مطالعات نشان می دهد که میزان توهین مجدد در افرادی که تحت درمان با ضد آندروژن ها قرار دارند ، به اندازه دو تا پنج درصد است ، در مقایسه با نرخ مورد انتظار 50 درصد.

تحقیقات خود پروفسور ویندر نشان داده است که هم ضد آندروژن ها و هم SSRI ها می توانند از نظر بالینی در درمان برانگیختگی جنسی مشکل ساز در بیش از 30 درصد موارد مؤثر باشند.

شواهد مربوط به اثربخشی SSRI ها به عنوان نوعی از کاستراسیون شیمیایی هنوز کمی مطمئن است.

در انگلستان ، هنوز شواهد مستحکم کافی وجود ندارد که نشان دهد SSRI ها برای کاستراسیون شیمیایی کار می کنند ، بنابراین پزشکان در سیستم زندان باید آنها را “برچسب خاموش” تجویز کنند.

پروفسور ویندر می افزاید: “پایگاه شواهد برای SSRI ها چیزی است که من و دیگران سالهاست که ارزیابی می کنیم ، یک پایه در حال رشد وجود دارد که نشان می دهد SSRI ها در انجام این کار مؤثر هستند اما ما در حال جمع آوری شواهد بیشتر هستیم.”

پروفسور ویندر می افزاید: او قطعاً از برنامه شبانا محمود وزیر دادگستری حمایت می کند تا طرح آزمایشی داوطلبانه را گسترش دهد.

با این حال ، همچنین شایان ذکر است که شواهد فعلی که از کاستراسیون شیمیایی حمایت می کند ، مبتنی بر متخلفین است که داوطلبانه برای درمان انتخاب شده اند.

این بیماران معمولاً روانشناختی درمانی دریافت می کردند که آنها به طور فعال و مایل به آن شرکت می کردند.

تحقیقات نشان می دهد که حداکثر اثربخشی در مورد اختلالات شیمیایی فقط در مجرمان جنسی که مایل به تلاش برای تغییر درک و رفتارهای خود هستند ، حاصل می شود.

خانم محمود همچنین در نظر دارد که آیا این اقدامات را اجباری کند ، نه داوطلبانه.

این امر باعث می شود انگلستان در بین کشورهایی که در آن اختراع شیمیایی انجام می شود ، بی نظیر باشد و شواهد بسیار کمتری برای حمایت از مزایای استفاده از کاستراسیون اجباری وجود دارد.