در فرآیند استخدام در شرکت‌هایی مانند گوگل، دیگر نمی‌توان معدل بالا را به‌تنهایی یک برگ برنده دانست. این شرکت با تغییر رویکرد خود نسبت به گذشته، اکنون معیارهای متنوع‌تر و دقیق‌تری را برای ارزیابی متقاضیان در نظر می‌گیرد. گرچه در سال‌های پیش معدل بالا نوعی امتیاز نانوشته برای ورود به شرکت‌های بزرگ فناوری محسوب می‌شد و تصور می‌رفت که عملکرد تحصیلی درخشان نشان‌دهنده‌ی توانمندی کاری فرد است، اما داده‌های تحلیلی گوگل نشان داده‌اند که چنین فرضی همیشه صادق نیست. این شرکت پس از تحلیل‌های داخلی گسترده دریافت که میانگین نمرات دانشگاهی لزوماً تضمین‌کننده‌ی موفقیت شغلی نیست و عوامل مؤثرتری در این مسیر نقش دارند.
به گزارش رسانه اخبار فناوری تک فاکس، بر اساس یافته‌های گوگل، ارتباط مستقیمی میان معدل بالا و عملکرد مؤثر در محیط کاری وجود ندارد. این نتیجه‌گیری سبب شد تا سیاست‌های استخدامی این شرکت بازنگری شده و تمرکز از صرف نمرات دانشگاهی به مهارت‌های واقعی سوق پیدا کند. اکنون توانایی حل مسئله، قدرت تحلیل، مهارت‌های ارتباطی، و قابلیت‌های رهبری در اولویت قرار گرفته‌اند. این‌ها مهارت‌هایی هستند که نه‌تنها در عملکرد فرد در پروژه‌های تیمی نقش کلیدی دارند، بلکه ارزش واقعی او را در حل چالش‌های روزمره‌ی کاری نشان می‌دهند. گوگل با این رویکرد، عملاً به دنبال افرادی است که با تکیه بر مهارت‌های کاربردی خود، بتوانند در پروژه‌های پیچیده مشارکت کنند.
گزارش منتشرشده از سوی GrokkingTechInterview نیز تأکید می‌کند که امروزه معدل تنها یکی از ده‌ها عامل مؤثر در فرآیند ارزیابی متقاضیان شغلی است. اولویت اصلی در بررسی رزومه‌ها، شایستگی‌های فنی، نمونه‌کارهای اجرایی، پروژه‌های عملی، و نحوه‌ی تعامل فرد با دیگران است. اگر فردی توانایی طراحی یک سیستم پیچیده، توسعه‌ی اپلیکیشن یا حل مسئله‌های فنی را داشته باشد، نمره‌ی او در دانشگاه اهمیت چندانی نخواهد داشت. گوگل ترجیح می‌دهد با متقاضیانی همکاری کند که توانسته‌اند توانمندی‌های خود را در دنیای واقعی به نمایش بگذارند.
البته این بدان معنا نیست که معدل در هیچ شرایطی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. در موقعیت‌هایی خاص، مانند استخدام‌های دانشگاهی یا جذب نیرو برای بخش‌های پژوهشی، معدل می‌تواند به‌عنوان یک سیگنال اولیه در نظر گرفته شود. با این حال، حتی در این موارد نیز صرف داشتن نمره‌ی بالا کفایت نمی‌کند. اگر متقاضی تجربه‌ی کاری عملی، پروژه‌های معتبر یا مهارت‌های تخصصی نداشته باشد، معدل بالا ارزش اجرایی چندانی نخواهد داشت. گوگل در این زمینه نیز به وضوح نشان داده است که به دنبال توازن میان دانش نظری و مهارت‌های عملی است.
فرآیند استخدام در گوگل نیز با همین رویکرد طراحی شده است. نخست، رزومه‌ها بررسی می‌شوند تا نتایج قابل اندازه‌گیری و واقعی در آن‌ها شناسایی شود. در ادامه، مصاحبه‌های فنی برای ارزیابی دقیق توانمندی‌های فرد در حل مسائل پیچیده انجام می‌گیرد. مرحله‌ی بعدی نیز به بررسی «تناسب فرهنگی» اختصاص دارد که در آن ویژگی‌هایی مانند همکاری‌پذیری، خلاقیت، و تعامل مؤثر در تیم مورد بررسی قرار می‌گیرد. جالب است بدانید که در هیچ‌یک از مراحل استخدامی، به‌صورت مستقیم درباره‌ی معدل سؤال نمی‌شود. ملاک اصلی تصمیم‌گیری، عملکرد فرد در مراحل ارزیابی است.
در نتیجه، افرادی که معدل بالایی ندارند نیز می‌توانند شانس واقعی برای ورود به گوگل داشته باشند. بسیاری از کارکنان کنونی این شرکت در دوران تحصیل، نمرات متوسطی داشته‌اند؛ اما آنچه باعث موفقیت آن‌ها شده، ارائه‌ی نمونه‌کارهای قوی، مشارکت در پروژه‌های متن‌باز، تجربه‌های عملی و توانایی انتقال مؤثر دانش و مهارت‌ها در مصاحبه‌ها بوده است. گوگل به‌جای عدد درج‌شده در کارنامه‌ی دانشگاه، به عمق توانمندی‌های واقعی افراد نگاه می‌کند.
در نهایت، گوگل به‌دنبال استخدام افرادی است که توانایی تفکر شفاف، حل مسائل دشوار، همکاری با تیم‌های چندرشته‌ای و تطبیق با فضای کاری پویا را دارند. اگر شما نیز از چنین ویژگی‌هایی برخوردار هستید، نداشتن معدل بالا نباید مانعی برای ورودتان به شرکت‌های مطرح دنیای فناوری باشد. آنچه گوگل می‌خواهد، توانمندی واقعی است، نه یک نمره‌ی دانشگاهی.