دانشمندان هشدار می دهند که یخ دریای قطب شمال در دومین سطح پایین خود در رکورد قرار دارد – منطقه 60 برابر شش ولز.

با گرمترین سال تاریخ درست در پشت ما ، شاید جای تعجب آور نباشد که یخ دریای جهان در شرایط وخیم قرار دارد.

یخ دریای قطب شمال اکنون برای ژانویه به دومین مورد پایین ترین سطح خود فرو رفته است ، در حالی که لبه میدان یخ به خوبی از موقعیت معمول خود به سمت پایین سوق داده است.

طبق اعلام مرکز داده ملی برف و یخ ایالات متحده (NSIDC) ، میزان یخ در مقایسه با میانگین 1981 تا 2010 498،000 مایل مربع (1.29 میلیون کیلومتر مربع) کاهش یافته است.

این بدان معناست که قطب شمال اکنون شش برابر اندازه ولز منطقه ای از یخ را از دست داده است.

محققان می گویند که این امر به دلیل دمای غیر طبیعی گرم است که مانع از تشکیل یخ به درستی در زمستان شده است.

شرایط به ویژه در شمال گرینلند و بالای آلاسکا مرکزی که دمای آن تا 8 درجه سانتیگراد (14 درجه فارنهایت) بالاتر از حد متوسط ​​بود ، گرم بوده است.

این بدان معناست که خلیج هادسون ، منطقه بزرگی از آب نمک در شمال شرقی کانادا ، با وجود یخ زدن در اواسط ماه دسامبر ، فقط با یخ پوشانده شده است.

با این حال ، میزان یخ دریا هنوز 19،000 مایل مربع (50،000 کیلومتر مربع) بالاتر از رکورد پایین برای ماه تعیین شده در سال 2018 بود.

NSIDC با استفاده از داده های جمع آوری شده توسط ماهواره ، محاسبه می کند که یخ دریای قطب شمال ماه گذشته به طور متوسط ​​5.07 میلیون مایل مربع (13.13 میلیون کیلومتر مربع) را در بر می گیرد.

این 300000 مایل مربع پایین تر از میانگین برای ژانویه 2024 است ، هنگامی که یخ قطب شمال 5.37 میلیون مایل مربع (13.92 میلیون کیلومتر مربع) – بیستمین کمترین ماه را در بر می گیرد.

در حالی که یخ در خلیج هادسون و در دریای برینگ رشد می کرد ، ورق یخ در مناطقی مانند دریای لابرادور و دریای اووشوتسک به سمت شمال عقب کشید.

با این حال ، داده های ماهواره ای نشان می دهد که لبه ورق یخ بیشتر از میانگین 1981-2010 تقریباً در همه مناطق بود.

این به دنبال رکورد پایین دسامبر است که به لطف رشد تأخیر در خلیج هادسون و دریای بارنتس ، سطح یخ دریای قطب شمال در زیر رکورد قبلی کاهش یافته است.

شرایط یخ دریا در درجه اول به دلیل دمای فوق العاده گرم و دمای آب در قطب شمال ضعیف بوده است.

براساس سرویس تغییرات آب و هوایی Copernicus (C3S) ، 2024 رسما گرمترین سال در رکورد بود.

دمای سطح گرمترین آنها در هر قاره پرجمعیت بود ، به استثنای اقیانوسیه که سومین سال گرم خود را تجربه کرد.

به طور متوسط ​​، 2024 0.72 درجه سانتیگراد (1.3 درجه فارنهایت) گرمتر از میانگین 1991-2000 و یک گرمتر 1.6 درجه سانتیگراد (2.88 درجه فارنهایت) گرمتر از میانگین برای دوره قبل از صنعت بین 1850 و 1900 بود.

به همین ترتیب ، میانگین دمای سالانه سطح دریا در اقیانوس خارج از قطبی به رکورد بالایی از 20.87 درجه سانتیگراد (69.57 درجه فارنهایت) ، 0.51 درجه سانتیگراد (0.92 درجه فارنهایت) بالاتر از میانگین 1991-2020 رسید.

براساس داده های جمع آوری شده توسط NSIDC ، میانگین دمای هوا تقریباً برای کل اقیانوس قطب شمال که باعث ایجاد یخ سخت تر شده بود ، بالاتر بود.

در خلیج هادسون ، این دمای گرمتر همراه با وزش باد شدید از شمال شرقی ، یخ های یخ زده را که قبلاً یخ زده بودند ، جارو می کنند و خلیج را به مدت طولانی تر از حد معمول روشن می کنند.

این بخشی از یک روند مداوم است که در آن میزان یخ دریای قطب شمال سال به سال با گرم شدن آب و هوا کاهش می یابد.

از جمله ژانویه 2025 ، قطب شمال هر سال 16000 مایل مربع (41000 کیلومتر مربع) یخ دریا را از دست داده است ، یا 2.8 درصد از کل آن نسبت به میانگین 1981-2010.

از سال 1979 ، این بدان معنی است که قطب شمال 726،000 مایل مربع (1.88 میلیون کیلومتر مربع) یخ دریا را از دست داده است – منطقه ای تقریباً به همان اندازه آلاسکا.

در جزئیات مهم دیگر ، دانشمندان همچنین دریافتند که یخ های دریای قطب شمال طی سه دهه گذشته صاف تر شده اند.

هنگامی که یخ ها به یکدیگر فشار می آورند ، پشته های فشار عمیقی تشکیل می دهند که به عنوان Keels شناخته می شوند.

NSIDC در یک پست وبلاگ می نویسد: “به طور معمول ، یخ که از چندین تابستان جان سالم به در برد ، توسط بسیاری از پشته های فشار مشخص می شود.

“از آنجا که این یخ قدیمی تر از بین می رود ، با یخ سال اول جایگزین می شود که تمایل به نرم تر شدن دارد.”

از سال 1993 ، دانشمندان با پرواز هواپیما بر فراز اقیانوس قطب شمال پرواز می کنند تا ببینند یخ چقدر خشن است.

مطالعه جدید آنها نشان می دهد که Keels از نظر اندازه و تعداد کاهش یافته است و نشان می دهد که یخ های بیشتر در تابستان ذوب می شوند.

در بدترین مناطق آسیب دیده در شمال گرینلند ، ارتفاعات ریج تا 10 درصد در هر دهه کاهش یافته است که نشان می دهد بخش اعظم یخ های قدیمی از بین می رود.

این خبر بدی برای حیوانات وحشی مانند پلانکتون ، جلبک ها ، سخت پوستان و مهر و موم ها است که خانه های آنها را در میان کله های عمیق قرار می دهد.

در همین حال ، در قطب جنوب ، علی رغم شروع امیدوار کننده در ماه یخ دریا نیز به پایین ترین رکورد کاهش یافته است.

در نیمه اول ژانویه ، سرعت آهسته از دست دادن یخ به معنای آن بود که یخ های روزانه به طور خلاصه از میانگین بلند مدت بالا می رفت.

با این حال ، این به دنبال از دست دادن سریع یخ در دریاهای Weddell و Ross بود که میانگین آن را به سمت پایین سوق داد.

در نیمه دوم ماه ، قطب جنوب در رکورد 46 ساله دوازدهمین میزان یخ را برای یک روز مشاهده کرد و ماه را در کمترین 10 درصد از ارزش های روزانه به پایان رساند.

در حالی که یخ دریای قطب جنوب هنوز حدود 386،000 مایل مربع (یک میلیون کیلومتر مربع) بیشتر از رکورد پایین ژانویه در سال 2023 را در بر می گیرد ، اکنون دمای بالاتر از انجماد قانون است.