به گزارش سرویس بین الملل رسانه اخبار تکنولوژی روز دنیا تک فاکس،
بوهاSA Child ، Daveed Diggs و دوست مدرسه وی ویلیام هاتسون تصاویر با الهام از آلبوم های عصر فضا از پارلمان Funk Legends ، پر از UFOS درخشان و مسافران بین سیاره ای خارج از کشور. Diggs برای تبدیل شدن به یک بازیگر بزرگ می شود و برنده جایزه تونی به عنوان اولین کسی است که نقش های مارکیس دو لافایت و توماس جفرسون را در همیلتون بازی می کند. او از آن زمان ابراز خرچنگ را در بازسازی اکشن زنده پری دریایی کوچک ابراز کرد و در نیکل پسران ظاهر شد که دو بار در اسکار امسال نامزد شده بود. اما به دور از هالیوود و برادوی ، او هنوز در حال خواب دیدن دنیاهای علمی تخیلی خیالی با هاتسون است-اکنون از طریق یکی از تخیل ترین و هولناک ترین پروژه ها در رپ زیرزمینی.
همراه با هم اتاقی کالج هاتسون ، جاناتان اسنیپس-که تجربه کودکی مشابهی داشت ، با الهام از نقاشی های دنیای دیگر که آلبوم های کلاسیک را آراسته می کند-در سال 2010 در لس آنجلس بریده شد. بیش از تولید هوتسون و اسنپس ، Diggs داستانهای ترسناک خونی را در مورد خشونت نژادی یا نمایش های مردم در فضای بیرونی در فضای بیرونی در فضای بیرونی قرار می دهد. او در آلبوم جدید خود Dead Channel Sky ، او با دقت مکانیکی بر موسیقی Warped Rave Rave ، ایجاد می کند و دنیای هکرها ، کلوپ ها ، فروشندگان آینده و آواتارهای دیجیتال را ایجاد می کند.
موسیقی آنها نامزدهای خود را برای بالاترین افتخار علمی تخیلی ، جوایز هوگو به دست آورده است و با تصمیم Diggs برای جلوگیری از استفاده از شخص اول در اشعار خود ، همه چیز متمایز تر شده است. “در یک شکل هنری که بسیار خودآگاه است ، آیا اگر این کار را از آن خود کنیم ، هنوز موسیقی رپ است؟” او در یک تماس ویدیویی در کنار همبازی های خود می گوید. “ما خیلی سریع فهمیدیم که این است ، اما این نیز امکاناتی را باز کرد.” رپ های او مانند سینما یا تئاتر موسیقی احساس می کنند ، روایت عمل و گفتگو با شخصیت های – به طور کلی – جنسیت و نژاد مبهم. “آنچه ما از طرفداران پیدا کردیم این است که ، زیرا ما خودمان ارتباط چندانی با این شخصیت ها نداریم ، به مردم این امکان را داده است که بسیاری از خود را در آنها قرار دهند ، دلایلی را به وجود آورند که این اتفاقات رخ می دهد و بین آهنگهایی که فکر نمی کردیم ارتباط برقرار کنیم.”
ضمنی در این رویکرد نقد اصلی هیپ هاپ است: هاتسون استدلال می کند که خم شده “به شدت فردگرایانه” و وسواس با اصالت ، انطباق را ایجاد کرده است. او می گوید: “محدودیت های آنچه به شما اجازه صحبت می کنید و چه کسی مجاز به داشتن رپ هستید ، بسیار باریک است.” “هیچ کس رمان نویسان را در مقایسه با خاطرات غیر معتبر نمی خواند – اما در موسیقی رپ که ظاهراً اینگونه است.”
توسط هاتسون به عنوان “کامپایل سی دی که در یک سطل استفاده شده در آینده پیدا کرده اید” توصیف شده است ، بنابراین Sky Sky Dead با داستان پردازی پر شده است و Diggs در هر آهنگ شخصیت متفاوتی را پخش می کند. در مورد پرسیدن چه اتفاقی افتاده است ، او یک MC آگاه اجتماعی است که دارای قساوت های انسانی با سرعت پیچ و تاب است ، اما در طول خانه میانی Mirrorshades Pt 2 ، او به کسی نرم و نرم می شود و کد لباس سخت کلوپ شبانه را توصیف می کند: “خدا اینجا نیست-او فراموش کرد که آینه های خود را لرزاند.” شخصیت ها همه متعلق به یک سیستم سرمایه داری مخرب یکسان هستند ، و این جامعه تصور شده در جنگ است: Welcome Home Warrior ، با سخنرانی بیش از حد دوستانه Diggs به “هنرمندان فرار از مسابقه موش سایبر” ، به عنوان یک پیام استخدام نظامی انجام می شود.
هاتسون می گوید که آنها از یک تروپ علمی تخیلی کلاسیک استفاده می کنند ، “این جنگهای استعماری ، استخراج و وحشیانه بر روی سیارات دیگر” ، و این یک قیاس مناسب برای زندگی در غرب امروز ایجاد می کند ، جایی که راحتی های ما به منابع جنگنده متکی هستند. Diggs می افزاید: “ما همیشه در جنگ هستیم.” “این یکی از ترفندهای عالی سرمایه داری و فناوری است: اجازه دادن به این موارد به نام سرمایه داری ، همه ما در آن شرکت می کنیم اما احساس نمی کنیم که تحت تأثیر قرار گرفته ایم.” توانایی بازیگری او کمک می کند تا این شخصیت ها را به زندگی زنده در ضبط سوق دهد ، اما خود Diggs کاملاً ناپدید نمی شود. وی گفت: “هر وقت من در چیزی بازی می کنم ، هر آنچه را که خوانده ام ، هرچه فکر می کنم ، همه چیز را پیدا می کند تا شخصی را که من در آن ساکن هستم پیدا کند. چیزهای کلیپ مشابه است. همه چیز در خدمت داستان است. “
بسیاری از مطالب خواندن ، کانال Dead Sky ، به ویژه رمان سایبرپانک ویلیام گیبسون در سال 1984 Neuromancer را آگاه کرده است که این آلبوم را عنوان خود می بخشد. هاتسون می گوید این کتاب به طرز وحشتناکی بود: “ما بسیاری از فناوری (از Neuromancer) ، نسخه ای از فضای مجازی را داریم و ما در یک شرکت داوری ، فاشیستی زندگی می کنیم.”
اما سنگهای لمسی کمتر شناخته شده نیز وجود دارد. کد آهنگ نمونه فیلم Afrofuturist در سال 1996 The Last Angel of History را نشان می دهد ، که در آن یک شخصیت با مشاوره با “فسیل های تکنو” به دنبال حقیقت است: مصاحبه در مورد فرهنگ سیاه با سخنرانان از جمله خواننده موسیقی تکنو ، خوان اتکینز ، نویسنده علمی تخمداویا باتلر و پارلمان-فونکادلی ، جورج کلینتون. Snipes به این فیلم رسید و مانند Neuromancer ، آن را از نظر پیش بینی کرد. وی گفت: “صد سال از این پس ، مردم در حال یافتن مراکز داده متروکه هستند و سعی می کنند آنها را به قدرت برسانند و دریابند که در آنجا چه چیزی وجود دارد.” “این مانند باز کردن مقبره پادشاه توت خواهد بود.”
این سه نفر در حال حاضر در محافل علمی تخیلی مورد احترام هستند. آلبوم آنها در سال 2016 Splendor & Misery نامزد دریافت جایزه هوگو شد-تنها دومین پروژه موسیقی که از زمان آغاز جوایز در سال 1953 در نظر گرفته شد. آنها نامزد دوم و سوم خود را برای آهنگ 2017 خود The Deep و Remake Novella 2019 خود با Rivers Solomon دریافت کردند-این یک جامعه زیر آب را تصور می کرد که توسط نواحی آب و پرورش مردم از مردم در معرض آب قرار گرفته است.
آنها می گویند ، اما آخرین موضوع سایبرپانک آنها با هیپ هاپ ، وابستگی خاصی به هیپ هاپ دارد و هر دو شکل در دهه 1980 شکوفا می شوند. هاتسون با اشاره به مورد دوم به Turntablism و نمونه گیری می گوید: “هکر و تولید کننده هیپ هاپ هر دو فن آوری” هک کردن “هستند که برای انجام کارهایی که با آن انجام می دهند ساخته نشده است.” “آنها در حال ساخت آینده ای از زباله های تولید انبوه در اطراف خود هستند.” (دوست گروه ، روی کریستوفر ، این استدلال را در کتاب خود در سال 2019 Dead Dead ، با کاوش در رپ به عنوان “Black Cyberpunk” مطرح کرد.) هاتسون آن روزهای ابتدایی هیپ هاپ را بسیار خلاقانه می بیند ، و می گوید سبک های مختلف این آلبوم سعی در “بازگشت به آن زمان” ، هنگامی که ما واقعاً نمی دانستیم که رپ هنوز چه بود. شما می توانید از چیزهای سریع ، چیزهای آهسته ، صداهای لیزر رپ کنید – این همه بی احتیاطی دیگر. “
Cyberpunk و همچنین هیپ هاپ ، از نزدیک با موسیقی عجیب و غریب متحد شده است-به صحنه باشگاه در ماتریس فکر کنید ، یا زیرزمین ، مداری و بدی در موسیقی متن فیلم هکرها-و به همین ترتیب کانال های آسمان مرده بین ژنورهای رقص ، از جمله Big-Beat (تغییر کانال) ، اسید-خانه (ادامه فشار) و Dom'bass (DODN'BASS). اما هاتسون “تضاد عجیب” را در اینجا می بیند. او می گوید: “یک غوغا ، شادی ترین و تجسم یافته شادی است.” “این مربوط به اتصال اینترنت نیست – این مربوط به بودن در یک انبار با یک دسته از افراد است.”
این رابطه ناپایدار و متناقض بین دروغ های دیجیتال و فیزیکی در قلب آسمان کانال مرده ، جایی که واقعیت های تصور شده سؤالاتی را در مورد خود ما سوق می دهد: آیا قلمروهای مجازی “باد پیکسل” از ما پرشور هستند. Diggs پیشنهاد می کند: “اگر ما در حال حاضر در آخرالزمان زندگی می کنیم که داستان های سایبرپانک دهه 80 و 90 پیش بینی کرده است ، این موسیقی است.”