آنچه در زیر آن نهفته است: گرافیک تعاملی موجودات و کشتی های کشتی را که در دریای عمیق کمین می کنند نشان می دهد – همانطور که مطالعه نشان می دهد ما هنوز نمی دانیم چه چیزی در 99.999 ٪ از کف اقیانوس پنهان شده است

از کشتی های کشتی های طولانی و گمشده گرفته تا اشکال عجیب و غریب زندگی ، اقیانوس های زمین با رازهای ناگفته در حال تجاوز هستند.

با وجود چندین دهه اکتشاف ، مطالعه ای که در Advances Science منتشر شده است نشان داده است که ما هنوز نمی دانیم در 99.999 درصد از اقیانوس عمیق چه چیزی را کمین می کند.

از سال 1958 ، 44000 شیرجه فقط بصری منطقه ای را مشاهده کرده اند که یک دهم اندازه بلژیک است.

دانشمندان می گویند این معادل تلاش برای یادگیری هر اکوسیستم در زمین با دیدن منطقه ای به اندازه هیوستون ، تگزاس است.

اکنون ، یک گرافیک تعاملی باورنکردنی آنچه را که در این دنیای عجیب و غریب در زیر امواج کمین می کند ، نشان می دهد.

به عنوان عمیق تر از 200 متر (656 فوت) ، اقیانوس عمیق 66 درصد از سطح سیاره را تشکیل می دهد.

با این حال ، محققان از Ocean Discovery League اکنون می گویند که درک ما از اعماق اقیانوس به طرز فجیعی ناکافی است.

دکتر ایان میلر ، مدیر ارشد علوم و نوآوری در انجمن نشنال جئوگرافیک که بودجه این مطالعه را فراهم کرده است ، می گوید: “بسیاری از اقیانوس ما وجود دارد که یک راز باقی مانده است.”

همانطور که این گرافیک تعاملی نشان می دهد ، اقیانوس های زمین بر اساس عمق به مناطق مختلف تقسیم می شوند: epipelagic ، mesopelagic ، bathypelagic ، abyssopelagic و hadalpelagic.

Epipelagic ، که به عنوان منطقه نور خورشید نیز شناخته می شود ، لایه ای بسیار بالای اقیانوس است که هنوز هم می توان نور قابل مشاهده را یافت.

با امتداد 200 متر (656 فوت) در زیر سطح ، منطقه Epipelagic محل بسیاری از گونه های آشنا مانند دلفین ها ، کوسه ها ، لاک پشت ها و نهنگ ها است.

پلانکتون فتوسنتز در این لایه 50 درصد از اکسیژن سیاره را تولید می کند و بخش مهمی از زنجیره غذایی اقیانوس است.

با این حال ، علی رغم اینکه این منطقه محور اصلی فعالیت دریایی انسان است ، اما تنها بخش کوچکی از اقیانوس کل را تشکیل می دهد.

در حقیقت ، 50 درصد از سیاره توسط اقیانوس پوشانده شده است که حداقل دو مایل (3.2 کیلومتر) عمق دارد.

درست در زیر منطقه نور خورشید منطقه بین النهرین قرار دارد که به عنوان منطقه گرگ و میش نیز شناخته می شود.

این منطقه از 200 متر تا 1000 متر (3،280 فوت) به عمق امتداد دارد ، جایی که نور به هیچ وجه نمی تواند به آن برسد ، و برخی مطالعات نشان می دهد که ممکن است 10 برابر بیشتر زیست توده نسبت به سایر مناطق اقیانوس باشد.

با این حال ، دانش دانشمندان از آنچه در این مناطق عمیق اقیانوس نهفته است ، فوق العاده باریک است.

با نگاهی به شیرجه های ضبط شده از سال 1958 ، محققان دریافتند که بشریت از نظر بصری منطقه ای از اقیانوس های عمیق را بزرگتر از رود آیلند مشاهده نکرده است.

با توجه به اینکه همه شیرجه ها عمومی نیستند ، محققان می گویند شکل آنها در پایان تخمین ها قرار دارد.

با این حال ، حتی اگر آنها به ترتیب بزرگی خاموش باشند ، بشریت هنوز هم کمتر از صدمین درصد از اقیانوس عمیق دیده می شد.

برای بدتر شدن اوضاع ، مشاهدات ضبط شده ای که ما انجام می دهیم اغلب با کیفیت پایین یا غیرقابل دسترسی برای جامعه علمی است.

تقریباً 30 درصد از کل مشاهدات مستند قبل از سال 1980 گرفته شده است و بنابراین فقط منجر به تصاویر سیاه و سفید با کیفیت پایین می شود.

بخش بزرگی از این تصاویر که در طی هفت دهه گذشته جمع آوری شده است ، در دسترس دانشمندان نیست زیرا یا دیجیتالی نشده است ، هنوز هم روی هارد دیسک گیر کرده است ، یا کاتالوگ نمی شود.

علاوه بر این ، محققان خاطرنشان می کنند که تلاش های بشریت برای کشف اقیانوس های عمیق فقط به تعداد معدودی از مناطق کوچک متمرکز شده است.

سوابق نشان می دهد که بیش از 65 درصد از کل مشاهدات در فاصله 200 مایل دریایی (370 کیلومتر) از ایالات متحده ، ژاپن یا نیوزیلند صورت گرفته است.

با توجه به هزینه های شدید اکتشاف اقیانوس ، تیم های تحقیقاتی از ایالات متحده ، ژاپن ، نیوزیلند ، فرانسه و آلمان مسئولیت 97 درصد از کل مشاهدات را بر عهده داشتند.

این سفرها همچنین به نفع برخی از زیستگاه های خاص مانند پشته های اقیانوس و دره ها بوده و مناطق وسیعی از دشتهای پرتگاه و دریانوردان را ناشناخته می کنند.

این اکتشاف محدود به این معنی است که احتمالاً یک تنوع باورنکردنی در زندگی وجود دارد که کاملاً از درک ما از اقیانوس گم شده است.

به عنوان مثال ، دانشمندان بیش از 5000 گونه جدید را فقط در یک منطقه نامشخص کشف کردند.

محققان خاطرنشان كردند كه این مناطق كوچك می توانند تنظیم آب و هوا ، منبع تولید اکسیژن و حتی اکتشافات دارویی مهم را در اختیار سیاره قرار دهند.

درست در سال گذشته ، دانشمندان دریافتند که فلزات 3،900 متر (13،000 فوت) زیر سطح “اکسیژن تاریک” تولید می کنند.

این کشف فرضیات طولانی مدت را به چالش کشید که فقط ارگانیسم های فتوسنتزی می توانند اکسیژن تولید کنند و می توانند این سؤال را زیر سوال ببرند که چگونه زندگی روی زمین آغاز شد.

با این حال ، دانشمندانی که این کشف را انجام دادند نیز هشدار دادند که استخراج جدید در اعماق دریا می تواند این مکانیسم ضعیف را درک کند.

بدون آگاهی بیشتر از محیط زیر آب ، دانشمندان هنوز دقیقاً نمی دانند چه تاثیری در اکوسیستم گسترده تر دارد.

محقق اصلی دکتر کتی کروف بل ، رئیس لیگ کشف اقیانوس ، می گوید: “از آنجا که ما با تهدیدهای شتاب برای اقیانوس عمیق روبرو هستیم – از تغییرات آب و هوا گرفته تا استخراج احتمالی معدن و بهره برداری از منابع – این اکتشاف محدود در چنین منطقه وسیعی برای علم و سیاست به یک مشکل مهم تبدیل می شود.

“ما برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد مدیریت و حفاظت از منابع ، به درک بسیار بهتری از اکوسیستم ها و فرآیندهای عمیق اقیانوس نیاز داریم.”