به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
برای برخی از افراد ، تلاش برای کاهش وزن مانند یک مبارزه مداوم است.
اکنون ، دانشمندان فاش کرده اند که “ژن چربی” تازه کشف شده می تواند مقصر باشد.
کارشناسان دانشگاه کمبریج می گویند که جهش به ژن به نام Dennd1b توانایی مقاومت در برابر غذا را کاهش می دهد.
همین جهش ژنتیکی در بازیابی های لابرادور نیز یافت می شود ، و می تواند توضیح دهد که چرا این نژاد به ویژه مستعد چاقی است.
به گفته کارشناسان ، این جهش همچنین ممکن است با رشد آسم و اختلالات ایمنی در دوران کودکی مرتبط باشد.
دکتر ایلانور رافان ، نویسنده مطالعه اصلی ، به MailOnline گفت: “Dennd1b به عنوان یک سوئیچ کمرنگ برای تغییر پاسخ مغز به مواد غذایی عمل می کند.”
“در مردم ، تأثیر Dennd1b بسیار ظریف است – حدود 0.01 تفاوت BMI Point را ایجاد می کند. این یک اندازه اثر کوچک و فقط یکی از بیش از 1000 تغییرات ژنتیکی کشف شده در ژنوم است که می تواند تمایل فرد به افزایش وزن را افزایش یا کاهش دهد.
“اما این تغییرات به گونه ای افزوده می شود که اثر خالص آنها باعث می شود” بار خطر ژنتیکی “باشد که فرد مستعد چاقی یا نسبتاً مقاوم در برابر توسعه آن باشد.”
چاقی به این معنی است که شما بیش از حد چربی بدن را حمل می کنید – اما به گفته محققان فقط به دلیل میزان خوردن شما ناشی نمی شود. نشان داده شده است که تعداد 400 ژن از یک روش یا دیگری بر وزن بدن تأثیر می گذارد (عکس پرونده)
در انسان ، چاقی با استفاده از شاخص توده بدنی (BMI) اندازه گیری می شود.
اما در سگ ها ، آن را با نمره وضعیت بدن (BCS) اندازه گیری می کند.
BCS سگ ها را در مقیاس یک تا نه ارزیابی می کند ، از “ظلم” بدون چربی بدن قابل مشاهده گرفته تا چربی بدن بیش از حد بدون کمر قابل تشخیص (به شدت اضافه وزن).
برای این مطالعه ، متخصصان 241 بازیابی PET Labrador از هر دو جنس را استخدام کردند ، با BCS از سه (کمی کم وزن) تا نه (به شدت اضافه وزن).
سگها الگوی خوبی از چاقی انسان هستند ، تا حدودی به دلیل ایجاد چاقی به دلیل تأثیرات زیست محیطی مشابه افراد ، مانند ورزش محدود و خوردن بیش از حد.
دانشمندان “حرص و آز” هر سگ را با دیدن اینکه چقدر صاحب آنها را برای غذا و اینکه آیا این یک غذای سرخوش است ، ارزیابی می کند ، ارزیابی کردند.
در مرحله بعد ، محققان برای یافتن تغییرات ژنتیکی ، نمونه های بزاق را از سگ ها و نشانگرهای اسکن شده در مجموعه های کامل DNA گرفتند.
آنها چندین ژن مرتبط با چاقی در سگ ها را شناسایی کردند ، اما این تیم جهش DENND1B نادر و مضر را شناسایی کردند که دارای قویترین پیوند ژنتیکی با چاقی سگ بود و هم بر BCS و هم بر وزن بدن تأثیر می گذارد.
تحت سیستم BMI ، نمره 18.5 تا 25 سالم است. نمره 25 تا 29 به عنوان اضافه وزن ، و 30-به علاوه به معنای چاق بودن است ، مرحله ای که در آن احتمال موشک وجود دارد
محققان یک مطالعه ارتباط ژنومی سگ را برای نمره وضعیت بدن ، اندازه گیری چاقی ، در 241 بازیابی لابرادور انجام دادند
نوع ژنتیکی برای تأثیر مستقیم به اصطلاح “مسیر لپتین ملانوکورتین” در مغز ، مسئول تنظیم گرسنگی یافت شد.
سگهای دارای جهش ژنتیکی به ژن Dennd1b حدود هشت درصد چربی بدن بیشتر از آنهایی که بدون آن بودند – و بزرگتر از انسان بودند.
محققان تأکید می کنند که هیچ ژن واحد مشخص نکرد که آیا سگها مستعد چاقی هستند ، اما جهش Dennd1b قوی ترین پیوند را دارد.
از آن زمان تا حدودی شگفت آور نبود که سگها با خطر ژنتیکی بالاتر چاقی نشانه هایی از اشتهای بالاتر را نشان دادند.
دکتر رافان افزود: “ما همچنین یک بیمار (انسانی) را که در اوایل زندگی چاقی بسیار شدید داشت و دو نسخه از جهش در Dennd1b داشت ، شناسایی کردیم.”
مطالعه جدید ، منتشر شده در ژورنال علمبا به شواهد و مدارکی می افزاید که چاقی تحت تأثیر عوامل بیولوژیکی و همچنین محیطی است.
با این حال ، شیوع نوع ژن به این معنی نیست که انسان ها و سگ ها چاق هستند.
در این مطالعه ، صاحبان آنها که رژیم غذایی و ورزش سگ های خود را به شدت کنترل می کردند ، حتی اگر خطر ژنتیکی بالایی داشته باشند ، توانستند از چاق شدن آنها جلوگیری کنند.
Dennd1b ژن است که به عنوان طرح برای ساخت پروتئین عمل می کند. Dennd1b به عنوان یک سوئیچ کمرنگ برای تغییر پاسخ مغز به مواد غذایی عمل می کند – اما جهش Dennd1b باعث می شود انسان و لابرادورها بیشتر چاق شوند
طبق گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، اضافه وزن یا چاق منجر به حدود 2.8 میلیون کشته در سال می شود. تصویر ، یک زن چاق
بنابراین حتی کسانی که از نظر ژنتیکی مستعد چاقی هستند ، می توانند با خوردن در اعتدال و ورزش به طور مکرر با این بیماری مبارزه کنند.
در صورت عدم ورزش و رژیم غذایی خوب ، تأثیر جهش در توانایی ما در مقاومت در برابر غذا ممکن است به خصوص کشنده باشد.
دکتر رافان گفت: “اگر خطر ژنتیکی بالایی از چاقی دارید ، پس از آن که مقدار زیادی غذای موجود در آن مستعد پرخوری و افزایش وزن هستید ، مگر اینکه تلاش زیادی برای انجام این کار انجام دهید.”
این تیم می افزاید: تحقیقات گذشته پیوندهای قابل توجهی بین انواع DENND1B و شاخص توده بدنی (BMI) در انسان نشان داده است.
متأسفانه ، ژنهای مرتبط با چاقی اهداف آشکار برای داروهای کاهش وزن نیستند.
وی گفت: “این ژن ها فرآیندهای بیولوژیکی کلیدی دیگر را در بدن کنترل می کنند که نباید در آن دخالت کنند.”
“اما نتایج بر اهمیت مسیرهای اساسی مغز در کنترل اشتها و وزن بدن تأکید دارد.”