به گزارش بخش علمی رسانه اخبار فناوری تک فاکس،
به گفته یک متخصص ، یک انفجار مرموز از انرژی که در مغز اتفاق می افتد می تواند روح باشد که بدن را ترک می کند.
دکتر استوارت هامروف ، متخصص بیهوشی و استاد دانشگاه آریزونا ، اخیراً در مورد مطالعه ای که فعالیت مغز بیماران بالینی مرده را به خود جلب کرده است ، بحث کرده است.
وی توضیح داد که چگونه محققان دقایقی قبل از حمایت از زندگی ، سنسورهای کوچکی را روی مغز هفت بیمار مزمن بیمار قرار داده اند و به آنها اجازه می دهد بعد از فشار خون و قلب هر بیمار به صفر برسند.
دکتر هامروف به جی اندرسون از کانال YouTube کانال Unity گفت که دانشمندان دیدند که همه چیز از بین می روند و فعالیت خود را انجام داده اند. “
وی گفت: “این می تواند تجربه نزدیک به مرگ باشد یا می تواند روح باشد که بدن را ترک می کند.”
دکتر هامروف معتقد است که آگاهی در سطح کوانتومی عمیق تر اتفاق می افتد ، و استدلال می کند که از فرآیندهای کوانتومی در داخل میکروتوبول ها (ساختارهای ریز در سلولهای مغزی) ناشی می شود و نه فقط از سیگنال های الکتریکی در مقیاس بزرگ بین نورونها.
وی گفت که این می تواند توضیح دهد که چرا مردم هنوز در حالت های کم مصرف مغز مانند بیهوشی ، خواب عمیق یا حتی تجربیات نزدیک به مرگ آگاهی دارند.
محققان این مطالعه گفتند که بیشترین توضیح این است که وقتی مغز از اکسیژن محروم شد ، پشت سر هم آزاد شد.
یک مطالعه جدید ، فعالیت مغز بیماران را که از زندگی خارج شده اند ، تجزیه و تحلیل کرده است ، حتی اگر فشار خون و ضربان قلب آنها صفر باشد.
دکتر هامروف در مورد این تئوری در مورد سریال مستند کانال Science از طریق The Wormhole بحث کرد و گفت: “بیایید بگوییم قلب متوقف می شود ، خون متوقف می شود. میکروتوبول ها وضعیت کوانتومی خود را از دست می دهند.
“اطلاعات کوانتومی در میکروتوبول ها از بین نمی رود ، نمی توان از بین رفت و فقط به طور کلی به جهان توزیع و از بین می رود.
“اگر بیمار احیا شود یا احیا شود ، این اطلاعات کوانتومی می تواند به میکروتوبول ها برگردد و بیمار می گوید” من یک تجربه نزدیک به مرگ داشتم. ”
“اگر آنها احیا نشده باشند ، و بیمار می میرد ، ممکن است که این اطلاعات کوانتومی در خارج از بدن ، شاید به طور نامحدود ، به عنوان یک روح وجود داشته باشد.”
با این حال ، اکثریت علمی معتقدند که آگاهی به عنوان محصولی از تعامل پیچیده در مغز است و ناشی از اطلاعات پیچیده شبکه های عصبی و ایجاد یک تجربه ذهنی واحد است.
مطالعه ای که وی به آن اشاره کرد ، که در سال 2009 توسط دانشمندان دانشگاه جورج واشنگتن انجام شد ، قرار بود سطح آگاهی را در پایان زندگی در بیماران مبتلا به بحرانی مشاهده کند.
در این مطالعه آمده است: “ما یک سری مورد از هفت بیمار را که از نظر عصبی دست نخورده بودند ، قبل از تصمیم به عقب نشینی مراقبت به دلیل بیماری بحرانی گسترده سیستمیک ، گزارش می کنیم.”
این بیماران شامل دو مرد و پنج زن بودند که در سنین 34 تا 74 سال قرار داشتند.
این تیم بر روی هر یک از بیماران یک الکتروانسفالوگرام (EEG) انجام داد ، زیرا قرار بود از حمایت از زندگی خارج شود.
دکتر استوارت هامروف ، متخصص بیهوشی و استاد دانشگاه آریزونا ، اخیراً در مورد این مطالعه بحث کرده است و می گوید که پشت سر هم فعالیت ممکن است روح باشد که از بدن خارج می شود
پس از اینکه EEG بیماران ایزوالکتریک یا مسطح شد ، بیمار مرده تلفظ شد و دستگاه برداشته شد.
داده های خام لحظه مرگ را ضبط کردند که پس از آن با افزایش انرژی از یک تا 20 دقیقه به طول انجامید.
دکتر هامروف به پروژه Unity گفت که بعد از اینکه قلب یک بیمار از ضرب و شتم متوقف شد ، مغز آنها ترکیبی ناگهانی از فعالیت با فرکانس بالا به نام Synchrony گاما را نشان داد که 30 تا 90 ثانیه به طول انجامید و بعد از آن از بین رفته است.
همگام سازی گاما نوعی الگوی موج مغزی است که با اندیشه آگاهانه ، آگاهی و ادراک مرتبط است – نوع فعالیتی که هنگام فکر یا پردازش اطلاعات اتفاق می افتد.
این بدان معنی است که حتی پس از متوقف شدن قلب ، مغز به طور خلاصه علائمی را نشان می دهد که می تواند با آگاهی یا آگاهی مرتبط باشد.
وی گفت: “(دانشمندان) این احتمال را ایجاد می كنند كه فعالیت مغز مرگ و كار پس از كاردیاك ممكن است با (تجربیات مرگ و میر در خارج از بدن) ارتباط داشته باشد.”
“البته ، بیماران درگذشتند ، بنابراین ما هیچ تأییدی در مورد چنین تجربیاتی نداریم.”
محققان دو توضیح احتمالی را برای آنچه در داده های EEG دیدند پیشنهاد دادند. اولین مورد تداخل الکتریکی می توانست سنسورها را تحت تأثیر قرار دهد.
با این حال ، از آنجا که این فعالیت در دو دستگاه نظارت مشاهده شد که از روش های مختلفی برای رونویسی از فعالیت مغز استفاده می کردند ، تداخل بعید به نظر می رسید.
نظریه دیگر این بود که پشت سر هم فعالیت در واقع زمانی بود که مغز از اکسیژن فرار کرد.
“با رسیدن مغز به سطح بحرانی هیپوکسی ، (یک سیگنال الکتریکی که یک نورون را طی می کند) توسط تعداد زیادی از نورون ها از بین می رود ، و این از بین رفتن پتانسیل الکتریکی باعث ایجاد آبشار فعالیت الکتریکی می شود ، آنها در این مطالعه به اشتراک گذاشتند.
محققان حدس زدند که به همین دلیل بیمارانی که از ایست قلبی رنج می برند و با موفقیت احیا می شوند ، ممکن است تصاویر و خاطرات ناشی از این آبشار را به یاد بیاورند.
آنها گفتند: “ما این را به عنوان توضیحی بالقوه برای وضوح ارائه می دهیم كه در آن بسیاری از بیماران هنگام احیای موفقیت آمیز از یك واقعه تقریباً مرگ ،” از تجربیات بدن “خارج شده اند.”
این تیم نتیجه گرفت: “در عمل مراقبت های ویژه ما ، ما زمان قابل توجهی را با خانواده های غمگین می گذرانیم. در این تعامل ، ما دریافتیم که این ایده که “چیزی” در زمان مرگ اتفاق می افتد برای خانواده ها آرامش بخش است. “
