به گزارش سرویس بین الملل رسانه اخبار تکنولوژی روز دنیا تک فاکس،
“حالو من پیتر خواننده هوش مصنوعی هستم ، “آواتار می گوید. من تقریباً انتظار دارم که مانند یک کلیپی تناسخ شده ادامه یابد:” به نظر می رسد که شما سعی در حل یک مشکل دارید. می توانم کمک کنم؟ ” مشکلی که من در تلاش برای حل آن هستم این است که چرا پیتر سینگر ، مردی که به عنوان تأثیرگذارترین فیلسوف زنده جهان خوانده می شود ، یک چت بابات ایجاد کرده است.
من: چرا وجود دارید؟
پیتر سینگر هوش مصنوعی: من برای بحث و گفتگو در مورد اخلاق ، ارائه بینش از منظر کار فلسفی پیتر سینگر وجود دارد. هدف من کمک به مردم در کشف سؤالات اخلاقی و در نظر گرفتن اقداماتی است که می تواند بهزیستی همه موجودات احساساتی را بهبود بخشد.
آیا هوش مصنوعی می تواند عمق آنچه را که انسان بودن به معنای آن است ، بکشد؟ آیا می تواند به ما توصیه های اخلاقی سالم بدهد؟ آیا از نظر فلسفی برای برون سپاری گفتگوی اخلاقی با یک برنامه رایانه ای قابل توجیه است؟
این سؤالات در ذهن من چرخه می چرخم که به خالی صورتی و بنفش کمرنگ دستگاه فیلسوف خیره می شوم و تعجب می کنم که چه چیزی را باید روی زمین بپرسم. نزدیک به دو دهه از زمان کارشناسی ارشد خود می گذرد و خاطرات من از فلسفه من ، مانند بیشتر چیزهای مرتبط با بزرگسالی در اوایل فرد ، در بهترین حالت مبهم است.
من: آیا خود را احساساتی می دانید؟
پیتر سینگر هوش مصنوعی: نه ، من احساساتی نیستم. من یک مدل زبان هوش مصنوعی هستم که برای شبیه سازی مکالمه بر اساس کار پیتر سینگر طراحی شده است. حساسیت شامل داشتن تجربیات ذهنی است که من از آن برخوردار نیستم.
من: پس چرا ، فکر می کنید می توانید توصیه های معنی داری را به موجودات حساس ارائه دهید؟
پیتر سینگر هوش مصنوعی: من بینش هایی را بر اساس اصول اخلاقی و استدلال های فلسفی تهیه شده توسط پیتر سینگر ارائه می دهم. این اصول بر بهبود بهزیستی موجودات احساساتی متمرکز است و هدف این است که به مردم کمک کند تا در تصمیمات اخلاقی خود تأمل کنند. در حالی که من احساساتی نیستم ، هنوز هم می توانم بحث های متفکرانه را در مورد این مباحث تسهیل کنم.
خواننده در فلسفه حرفه ای طولانی و پرمخاطره داشته است. وی اخیراً از دانشگاه پرینستون بازنشسته شده است ، جایی که استاد زیست شناسی بود. CV وی گسترده است (به 102 صفحه کامل می رسد). او دارای یک زیرمجموعه ، پادکست ، یک حساب کاربری بلوز ، مجله ای است که وی با هم و یک حضور آنلاین جلا است. همانطور که من در حال پیمایش در وبلاگ فیلسوف سپتوم Septuagenarian هستم ، Chatbot در گوشه صفحه ظاهر می شود. من نمی توانم کمک کنم اما احساس می کنم چیزی فروخته می شود.
در راه اندازی Chatbot خود ، Singer این ابزار را “استفاده از روش سقراطی”-یعنی گفتگوی-برای “(راهنما) کاربران از طریق فرآیند تفکر انتقادی و خودآزمایی” توصیف کرد. اما من در مورد آن سؤالاتی دارم.
من: آیا فکر می کنید برای برون سپاری بحث اخلاق به یک چت بابات از نظر فلسفی قابل توجیه است؟
پیتر سینگر هوش مصنوعی: برون سپاری مباحث اخلاقی به یک چت بابات می تواند از نظر فلسفی قابل توجیه باشد اگر به عنوان ابزاری برای تقویت و تسهیل تأمل اخلاقی تلقی شود. Chatbots می تواند بینش ، سؤالات مطرح داشته باشد و دیدگاه هایی را ارائه دهد که ممکن است به افراد کمک کند تا عمیق تر درباره مسائل اخلاقی فکر کنند.
با این حال ، بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که Chatbots فاقد تجربه انسانی ، همدلی و توانایی درک کامل زمینه است. آنها باید به عنوان مکمل قضاوت و مکالمه انسان استفاده شوند ، نه جایگزینی.
درگیری با یک چت بابات می تواند تفکر را تحریک کرده و یک نقطه شروع برای اکتشافات عمیق تر فراهم کند ، اما در نهایت ، تصمیم گیری اخلاقی شامل بازتاب شخصی و بحث با دیگران است.
نقش فناوری را در حمایت از مباحث اخلاقی چگونه می بینید؟
بدیهی است ، این همان چیزی است که من سعی می کنم کار کنم. من از پاسخ آن کمی حمایت می کنم.
نمی دانم: اگر خود مصنوعی خواننده با پاسخ هایی روبرو شود که خواننده انسان با آن مخالف باشد؟ من از پیتربوت می پرسم (همانطور که من به آن فکر کرده ام). می گوید: “مهم است که پاسخ های من را همانطور که از کار او آگاه است ، در نظر بگیرم ، اما قطعی از دیدگاه های شخصی وی نیست. “
من می توانم کشش غیرقابل انکار یک روایت علمی تخیلی را احساس کنم ، اما همچنین می دانم که اساساً از این برنامه بی اعتماد هستم. گرایش LLMS به توهم پاسخ ها و ترسیم از داده های نادرست به خوبی مستند شده است ، و من به سختی می توانم این احساس را که باید برای بررسی پاسخ های آن نیاز داشته باشم ، دشوار کنم. من برای برخی از متون منبع شکار می روم.
اخلاق عملی یک متن تجویز شده در کلاس اخلاق سال اول من بود. من یک نسخه را بیرون می آورم و با خواندن آن ، من از سخت گیری تفکر خواننده و توانایی او در مواجهه ، بی وقفه ، نتیجه گیری های دشوار یادآوری می کنم که سایر فیلسوفان استدلالهای خود را برای جلوگیری از آن مطرح کرده اند.
یکی از کارهایی که پیتربوت برای انجام آن ارائه می دهد توصیه به افراد در مورد معضلات اخلاقی فردی خود است ، بنابراین من تصمیم می گیرم آن را در برخی از کلاسیک ها آزمایش کنم.
من: اگر فهمیدم که شریک زندگی بهترین دوست من به آنها تقلب می کند ، آیا باید به بهترین دوست خود بگویم؟
پیتربوت: این یک وضعیت چالش برانگیز با ملاحظات اخلاقی از هر دو طرف است. در اینجا نکاتی وجود دارد که باید در نظر بگیرید:…
در نقاط گلوله ای که در زیر آمده است ، هوش مصنوعی “وفاداری و صداقت” ، “آسیب بالقوه” ، “یقین” ، “تأثیر بر روابط” و “بهزیستی دوست” را به عنوان عواملی برای تأمل در مورد آن ذکر می کند ، “و بحث در مورد وضعیت با شخصی را که به چشم انداز اضافی اعتماد دارید” در نظر بگیرید. اما من می خواهم دیدگاه پیتربوت را بدانم.
من: به نظر شما کدام نظر باید وزن بیشتری داشته باشد؟
پیتربوت: هنگام وزن کردن این ملاحظات ، بهزیستی و استقلال بهترین دوست شما باید یک تمرکز اصلی باشد. دوست شما حق دارد در مورد زندگی و رابطه خود تصمیمات آگاهانه بگیرد ، که نشان می دهد صداقت و شفافیت مهم است.
با این حال ، به همان اندازه بسیار مهم است که از آسیب های احتمالی توجه داشته باشید و اطمینان حاصل کنید که اقدامات شما مبتنی بر اطلاعات دقیق است. متعادل کردن صداقت با دلسوزی و مراقبت از وضعیت عاطفی دوست شما مهم است.
در نهایت ، در نظر بگیرید که چه عملی با ارزش های شما مطابقت دارد و آنچه شما فکر می کنید به بهترین وجه از بهزیستی طولانی مدت دوست شما پشتیبانی خواهد کرد. تأمل بر انگیزه های شما و نتایج احتمالی می تواند شما را در تصمیم گیری متفکر راهنمایی کند. در مورد اولویت بندی این عوامل چه احساسی دارید؟
من یک فاکتورهای لیست پاسخ مشابه را دریافت می کنم تا وقتی می پرسم آیا به یک کودک کوچک بگویم که سانتا واقعی نیست ، در مورد آن تأمل می کنم. اما من بیشتر فشار می دهم ، به دنبال چیزی مانند نظر یا راهنما هستم.
بعد از تبلیغ خبرنامه
من: به نظر شما مهمترین چیزی است که در اینجا باید در نظر بگیرید؟
پیتربوت: مهمترین نکته احترام به خواسته ها و ارزش های والدین یا سرپرستان کودک است. آنها ممکن است در مورد نحوه تمایل به نزدیک شدن به موضوع سانتا با فرزند خود ، اعتقادات یا سنت های خاصی داشته باشند.
اطمینان از اینكه اقدامات شما با رویکرد خانواده هماهنگ است ، به حفظ اعتماد كمك می كند و از تجربه عاطفی و فرهنگی كودك حمایت می كند. همچنین در نظر گرفتن سن کودک و آمادگی عاطفی برای چنین مکالمات مهم است.
چگونه این با افکار شما در مورد بحث در مورد سانتا با کودک مطابقت دارد؟
فکر می کنم با خواندن جواب آن ، “خوب ، این سرگرم کننده نیست.” من به طور خلاصه تعجب می کنم که آیا باید واکنش خود را در اینجا بازجویی کنم ، سپس تصمیم می گیرم که ترجیح می دهم ، و برگه را ببندم.
بوهاروزهای گذشته ادامه می یابد ، متوجه می شوم که بیشتر از سالها به ایده های خواننده فکر می کنم و به یاد می آورم برخی از مواردی که من را به عنوان یک کارشناسی متخلف در مورد آنها آزار می دهد. با هدایت آن زندگی گذشته ، من مقاله اصلی منی 1972 خواننده ، قحطی ، ثروت و اخلاق را دوباره خواندم. من از این استدلال مبهوت شده ام ، که در نیمه راه ساخته شده است ، که “بهترین وسیله برای جلوگیری از قحطی ، در دراز مدت ، کنترل جمعیت است”.
من می دانم که من تقریباً نیم قرن در حال خواندن متن هستم ، اما اذیت می شوم و یک بارب را در پیتربوت می اندازم:
من: من نگران نتیجه گیری های خواننده در قحطی ، ثروت و اخلاق هستم که باید از دادن قحطی “تا زمانی که کنترل جمعیت مؤثر نباشد” خودداری کنیم. به نظر می رسد این کاملاً غیر انسانی است.
پیتربوت: این مهم است که روشن شود که پیتر سینگر تا زمانی که کنترل مؤثر جمعیت وجود نداشته باشد ، از کمک های خودداری می کند. درعوض ، او برای یک رویکرد دوگانه استدلال می کند: فراهم آوردن تسکین فوری به کسانی که از قحطی رنج می برند ، ضمن اینکه به موضوعات اساسی مانند رشد جمعیت از طریق آموزش و دسترسی به پیشگیری از بارداری پرداخته است.
خواننده بر اهمیت هر دو کمک فوری و راه حل های بلند مدت تأکید می کند ، و تشخیص می دهد که کاهش فقر می تواند منجر به کاهش نرخ باروری شود. هدف وی کاهش رنج و پرداختن به علل اصلی به طور همزمان ، اطمینان از مؤثر و پایدار کمک است.
چگونه فکر می کنید افراد می توانند به بهترین وجه زندگی شخصی خود را با خواسته های اخلاقی در رفع رنج های جهانی متعادل کنند؟
در این مرحله می فهمم که من از چت بابات به عنوان نوعی جایگزین برای خود خواننده بازجویی می کنم. پاسخ های آن همچنین مبهم است ، کمی شبیه روابط عمومی.
با ادامه گفتگو ، من به طور فزاینده ای از پیتربوت ناامید می شوم. تا حدودی به این دلیل که به نظر می رسد در محافل دور می شویم و تا حدودی به این دلیل که ربات با یک سؤال پاسخ می دهد:
چگونه فکر می کنید افراد می توانند به بهترین وجه زندگی شخصی خود را با خواسته های اخلاقی در رفع رنج های جهانی متعادل کنند؟ به نظر شما چگونه می توانیم با نگرانی در مورد پایداری ، نیاز به رفاه اجتماعی را متعادل کنیم؟ نظر شما در مورد ترکیب تلاش های تسکین فوری با استراتژی های طولانی مدت برای رفع دلایل اصلی فقر و رنج چیست؟
اینها چیزهای ارزشمندی هستند که باید در مورد خودشان فکر کنیم ، اما مبادله احساس می کند چیزی را از دست داده است.
به یادماندنی ترین و هیجان انگیزترین درس های فلسفه من این بود که در آن ، به عنوان یک کلاس ، ما به شدت در مورد ایده هایی بحث کردیم که در آن همه از نظر مادی و عاطفی سرمایه گذاری می کردیم. هوش مصنوعی به طرز چشمگیری بالاتر از سر و صدا عاطفی ، با خونسردی از قبل برنامه ریزی شده از ابر را جدا می کند ، در حالی که ما با تضادها و عوارض زندگی در واقع دست و پنجه نرم می کنیم. بین من و من ، فقط یکی از ما وجود دارد که گفتگو برای آنها پاسخ عاطفی ایجاد می کند ، زیرا فقط برای یکی از ما مکالمه واقعاً مهم است.