میکروارگانیسم Lacrymaria olor با تکنیکی شکار بسیار جالب توجه، دانشمندان را به وجد آورده است. این ارگانیزم تک‌سلولی قادر است برآمدگی کوچکی در انتهای بدن بیضی شکل خود را که حدود ۴۰ میکرومتر است، در عرض چند ثانیه تا ۳۰ برابر طول بدنش گسترش دهد. این عمل شباهت قابل تاملی به گردن دراز افسانه‌ای هیولای لاخ نس دارد.
به گزارش بخش اخبار علمی سایت تک فاکس به نقل از مجله science، مکانیسم این کشیدگی خارق‌العاده تاکنون یک معما بوده است. نیروهای کششی ناشی از چنین حرکتی می‌توانست غشای سلولی L. olor را پاره کند. اما پژوهشگران دانشگاه استنفورد، الیوت فلاوم و مانو پراکاش، به نظر می‌رسد راز این توانایی را کشف کرده‌اند.
بر اساس یافته‌های آن‌ها که در مجله‌ی Science منتشر شده است، غشای سلولی و ساختار داخلی L. olor شبیه اوریگامی تا خورده‌اند. این ساختار قابلیت باز و بسته شدن آسان را فراهم می‌کند و در نتیجه نیروهای وارده به غشاء و مصرف انرژی را به حداقل می‌رساند. L. olor می‌تواند در طول عمر خود تا حدود ۲۰,۰۰۰ بار بدون آسیب رسیدن، گردن خود را گسترش دهد.
با این حال، تکنیک شکار L. olor با چالش‌های دیگری همراه است. تغییر شکل شدید غشای سلولی به انرژی زیادی نیاز دارد و سرعت کشش گردن در این میکروارگانیسم، تولید مواد غشایی جدید را با مشکل مواجه می‌کند. همچنین، گردن باید همزمان هم بسیار انعطاف‌پذیر باشد تا امکان حرکت سریع را فراهم کند و هم به اندازه‌ای استحکام داشته باشد که پاره نشود.
L. olor این مشکلات را با تا زدن غشای گردن خود به لایه‌های متعدد حل کرده است. خطوط تا خوردگی این غشاء هندسه‌ی منحنی پیچیده‌ای دارند که امکان باز شدن آن به شکل استوانه را فراهم می‌کند. زیر این غشاء، شبکه‌ای از لوله‌های مارپیچ‌مانند وجود دارد که همراه با غشاء تا خورده شده و به باز و بسته شدن منظم آن کمک می‌کند.
این اصل شبیه اوریگامی یوشیمورا است که در آن یک استوانه از شبکه‌ای از لوزی‌های تا خورده تشکیل شده و قابلیت باز و بسته شدن دارد. با این وجود، یک سوال همچنان بی‌پاسخ باقی مانده است: هنگامی که اجسام با ابعاد میکرومتری در آب به هم نزدیک می‌شوند، نیروی دافعه‌ای ایجاد می‌شود. این نیرو می‌تواند باعث دور شدن طعمه از گردن کشیده شده‌ی L. olor شود. اینکه چرا این اتفاق نمی‌افتد، همچنان یک راز حل نشده باقی مانده است.
