لایه ازن در حال بهبود است! دانشمندان تأیید می کنند که سوراخ در قطب جنوب در حال بهبودی است – و به زودی می تواند به خوبی بسته شود

چهار دهه پیش ، دانشمندان پس از کشف “سوراخ” در حال رشد در ازن بالاتر از قطب جنوب ، زنگ هشدار را صدا کردند.

این لایه محافظ از سپر گاز از پرتوهای مضر ماوراء بنفش خورشید که می تواند باعث سرطان پوست ، آب مروارید و آسیب به گیاهان و زندگی دریایی شود ، روی زمین زندگی می کند.

اما اکنون ، در یک چرخش “عالی” ، سوراخ ازن در واقع در حال بهبود است ، کارشناسان دریافتند.

آنها گفتند ، اگر این روند ادامه یابد ، در نهایت می تواند به خوبی بسته شود.

در حالی که دانشمندان در گذشته علائم بهبودی ازن را مشاهده کرده اند ، این مطالعه جدید اولین کسی است که با اعتماد به نفس آماری بالا نشان می دهد که این بهبودی به دلیل کاهش استفاده از مواد تخلیه ازن است.

دکتر سوزان سلیمان ، از انستیتوی فناوری ماساچوست ، گفت: “شواهد کیفی زیادی وجود دارد که نشان می دهد سوراخ ازن قطب جنوب بهتر می شود.

این واقعاً اولین مطالعه ای است که اعتماد به نفس در بازیابی سوراخ ازن را تعیین کرده است.

نتیجه گیری با اطمینان 95 درصد در حال بهبودی است. که عالی است و این نشان می دهد که ما در واقع می توانیم مشکلات زیست محیطی را حل کنیم.

در حالی که دانشمندان در گذشته علائم بهبودی ازن را مشاهده کرده اند ، این مطالعه جدید اولین کسی است که نشان می دهد-با اعتماد به نفس آماری بالا-که این بهبود به دلیل کاهش استفاده از مواد تخلیه کننده ازن است.

در سال 1985 ، دانشمندان “سوراخ” را در لایه ازن بر فراز قطب جنوب کشف کردند که در طول بهار استرالیا ، بین سپتامبر و دسامبر افتتاح شد.

محققان شواهدی را پیدا كردند كه به سرعت علت سوراخ ازن را تأیید كرد – كلروفلوروکربن ها یا CFC ها ، كه مواد شیمیایی هستند كه در آن زمان در یخچال ، تهویه هوا ، عایق و پیشرانهای آئروسل استفاده می شوند.

هنگامی که CFC ها به درون استراتوسفر می روند ، می توانند ازن را تحت شرایط خاص فصلی تجزیه کنند.

افشاگری ها به زودی منجر به تهیه یک پیمان بین المللی شد که هدف آن از بین بردن تولید CFC ها و سایر مواد تخلیه ازن ، به امید بهبود سوراخ ازن بود.

تا سال 2016 علائم کلیدی بازیابی ازن وجود داشت ، زیرا به نظر می رسد این سوراخ هر سال در حال کاهش است.

با این حال مشخص نبود – تاکنون – این امر به کاهش CFC ها کاهش یافته است یا به دلیل تأثیرات دیگری مانند El Niño ، La Niña و گرداب قطبی.

برای این مطالعه ، این تیم از شبیه سازی جو زمین در شرایط مختلف استفاده کرده و اینها را با مشاهدات نحوه تغییر ازن در استراتوسفر قطب جنوب مقایسه کرده است.

با گذشت زمان ، مشخص شد که بازیابی ازن عمدتاً ناشی از کاهش مواد تخلیه ازن است.

اگر این روند ادامه یابد و “اثر انگشت” بازیابی ازن قوی تر شود ، محققان پیش بینی می کنند که به زودی یک سال وجود داشته باشد ، در اینجا و آنجا ، هنگامی که لایه ازن کاملاً دست نخورده باقی می ماند.

و سرانجام ، سوراخ ازن باید به خوبی بسته بماند.

پییدونگ وانگ ، که همچنین در این مطالعه کار کرده است ، گفت که یافته های آنها “به ما اطمینان می دهد که می توانیم مشکلات زیست محیطی را حل کنیم”.

وی گفت: “با چیزی مانند سال 2035 ممکن است سالی را ببینیم که در قطب جنوب به هیچ وجه از بین بردن سوراخ ازن وجود ندارد.” و این برای من بسیار هیجان انگیز خواهد بود.

و برخی از شما خواهید دید که سوراخ ازن در طول زندگی شما کاملاً از بین می رود. و مردم این کار را کردند.

این یافته ها در مجله Nature منتشر شد.

لایه ازن در استراتوسفر 25 مایل بالاتر از سطح زمین قرار دارد و مانند یک ضد آفتاب طبیعی عمل می کند

ازن یک مولکول است که از سه اتم اکسیژن تشکیل شده است که به طور طبیعی در مقادیر کمی رخ می دهد.

در استراتوسفر ، تقریباً هفت تا 25 مایل بالاتر از سطح زمین ، لایه ازن مانند ضد آفتاب عمل می کند ، این سیاره را از اشعه ماوراء بنفش بالقوه مضر که می تواند باعث سرطان پوست و آب مروارید شود ، سرکوب سیستم ایمنی و همچنین به گیاهان آسیب می دهد.

در عرض های گرمسیری تولید می شود و در سراسر جهان توزیع می شود.

نزدیکتر به زمین ، ازن نیز می تواند با واکنش های فتوشیمیایی بین خورشید و آلودگی ناشی از انتشار وسایل نقلیه و منابع دیگر ایجاد شود و دود مضر را تشکیل دهد.

اگرچه شرایط آب و هوایی استراتوسفر گرمتر از حد متوسط ​​در طی دو سال گذشته کاهش ازن را کاهش داده است ، اما در مقایسه با دهه 1980 ، منطقه سوراخ ازن در مقایسه با دهه 1980 هنوز بزرگ است ، هنگامی که کاهش لایه ازن بالاتر از قطب جنوب تشخیص داده شد.

در استراتوسفر ، تقریباً هفت تا 25 مایل از سطح زمین ، لایه ازن مانند ضد آفتاب عمل می کند و سیاره را از تابش ماوراء بنفش بالقوه مضر محافظت می کند

این امر به این دلیل است که سطح مواد تخلیه کننده ازن مانند کلر و برم به اندازه کافی بالا باقی مانده است تا از دست دادن ازن قابل توجهی ایجاد کند.

در دهه 1970 به رسمیت شناخته شد که مواد شیمیایی به نام CFC ، که به عنوان مثال در یخچال و ذرات معلق در هوا استفاده می شود ، ازن را در استراتوسفر از بین می برد.

در سال 1987 ، پروتکل مونترال مورد توافق قرار گرفت ، که منجر به مرحله خارج شدن CFC ها و اخیراً نشانه های بازیابی لایه ازن قطب جنوب شد.

استراتوسفر فوقانی در عرض جغرافیایی پایین نیز علائم روشنی از بهبودی را نشان می دهد ، اثبات این که پروتکل مونترال به خوبی کار می کند.

اما این مطالعه جدید ، که در شیمی و فیزیک جوی منتشر شده است ، نشان داد که احتمالاً در عرض جغرافیایی بین 60 درجه و 60 درجه سانتیگراد بهبود نمی یابد (لندن در 51 درجه سانتیگراد است).

علت آن قطعی نیست اما محققان معتقدند که ممکن است تغییر آب و هوا در حال تغییر الگوی گردش جوی باشد – باعث می شود ازن بیشتر از مناطق استوایی دور شود.

آنها می گویند احتمال دیگر این است که مواد بسیار کوتاه مدت (VSLS) ، که حاوی کلر و برم هستند ، می توانند ازن را در استراتوسفر پایین از بین ببرند.

VSLS شامل مواد شیمیایی است که به عنوان حلال ، نوار رنگ و به عنوان مواد مخدر استفاده می شود.

یکی حتی در تولید جایگزینی ازن سازگار برای CFC ها استفاده می شود.