به گزارش بخش موبایل رسانه اخبار تکنولوژی تک فاکس،
حرفرسانه های OCIAL روابط ما را با دوستان و خانواده ما دگرگون کرده اند ، اخبار بدون فیلتر از سراسر جهان را به گوشی های ما آورده و ما را با عرضه بی نظیر از یادداشت های گربه آشنا کرده اند. برخی از این موارد مثبت بوده است ، برخی منفی و برای بخش اعظم آن ، هیئت منصفه هنوز خارج است. اما از آنجا که اولین نسل از بومیان رسانه های اجتماعی شروع به داشتن فرزندان خود می کنند ، در مورد تأثیر فناوری بر کودکان ، اضطراب بیشتری وجود دارد. این نگرانی ها باعث شد استرالیا در ماه نوامبر گذشته تصویب قانون را برای ممنوعیت دسترسی به رسانه های اجتماعی برای زیر 16 سال تصویب کند.
سونیا لیوینگستون ، استاد روانشناسی اجتماعی در دانشکده اقتصاد لندن و متخصص در کودکان و رسانه های اجتماعی می گوید: “خیلی چیزها به یکباره اتفاق می افتد.” وی گفت: “ما به وضوح یک مشکل ساکت والدین در خانه داریم که با رسانه های اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند و احساس پشتیبانی نمی کنند. ما تعداد کمی از والدین داریم که فرزندانشان به آسیب جدی وارد شده اند ، یا درگذشتند که بسیج شده اند. ما سیاستمداران نگران شکایات در حوزه های انتخابیه خود هستیم و همچنین به دنبال یک خبر خوب در اوقات تاریک هستیم. و ما از همه جهات آیین نامه ای بزرگ و بی پروا داریم. ” او می گوید ، این یک طوفان کامل است که بحث در مورد ممنوعیت آشکار رسانه های اجتماعی برای زیر 16 سال به عنوان یک ناجی فرضی آمده است.
دولت انگلستان خود را به موقعیتی شکنجه گر پیچید: پیتر کایل ، دبیر فناوری ، نوامبر گذشته گفت که یک ممنوعیت “روی میز” بود ، قبل از آن سرپرست فعلاً “روی کارتها” نبود. در ژانویه ، وی گفت: “من هیچ برنامه ای برای ممنوعیت رسانه های اجتماعی برای زیر 16 سال ندارم.”
در حالی که به نظر می رسد دولت انگلستان تصمیم می گیرد که ممنوعیت برای آنها نباشد ، برخی از نام های بزرگ از حمایت آنها خبر داده اند. بیل گیتس ، بنیانگذار مایکروسافت اخیراً درباره ممنوعیت استرالیا گفت: “این یک فرصت خوب است که این یک چیز هوشمندانه است”. رئیس پلیس ضد تروریسم در انگلستان گفت: ممنوعیت “توجه جدی” است. کریس فیلپ ، دبیر خانه سایه ، گفته است که او “به طور گسترده ای طرفدار” ممنوعیت است ، اما محدودیت سنی می تواند پایین تر از 16 باشد.
لیوینگستون می گوید: “در جهان درگیری و عدم اطمینان زیادی وجود دارد.” “و رسانه های اجتماعی مشکل قابل تثبیت به نظر می رسد.” اما آیا ممنوعیت دسترسی به جواب است؟
چگونه ممنوعیت رسانه های اجتماعی ممکن است کار کنند؟
قانون جدید استرالیا می گوید که شبکه های رسانه های اجتماعی باید “اقدامات معقول” را انجام دهند تا هنگام اجرای قانون در ماه دسامبر امسال ، افراد زیر 16 سال از داشتن حساب جلوگیری کنند.
این بدان معنی است که در عمل کاملاً از بین نرفته است ، اما یک تفاهم نامه توضیحی نشان می دهد که حداقل سطح باید فناوری “تضمین سن” را ایجاد کند ، که ممکن است شامل شناخت صورت و تخمین سن باشد. چنین فناوری اغلب به عنوان راه حل برای شناسایی سن شخص ارائه می شود ، اما یک تخمین باقی مانده است – و می تواند اشتباه باشد. میانگین شکاف بین آنچه یکی از این سیستم ها معتقد است سن شخص است و سن واقعی آنها می تواند بین یک تا سه سال متفاوت باشد. این ممکن است یک خطای کوچک برای یک 45 ساله باشد ، اما اگر شما یک دانشجوی 18 ساله هستید و رایانه می گوید 15 ساله هستید ، بنابراین نمی توانید با دوستان دانشگاه خود به رسانه های اجتماعی بپیوندید ، این ناامید کننده است.
آیا یک ممنوعیت در واقع کار می کند؟
یک نظرسنجی مشترک اخیر نشان داد که سه چهارم از عموم مردم از ممنوعیت رسانه های اجتماعی برای زیر 16 سال حمایت می کنند ، از حداقل سن فعلی 13 سالگی که کودکان می توانند به صورت قانونی به سیستم عامل دسترسی پیدا کنند. بسیاری از والدین در پایان شوخ طبعی خود والدین خواهند بود زیرا تلاش می کنند فرزندان خود را به صورت آنلاین ایمن نگه دارند. ویکی بورمن ، مادر سه فرزند ، که یکی از آنها زیر 16 سال است ، می گوید: “رسانه های اجتماعی جایی برای کودکان زیر 16 سال ندارند. آزار و اذیت ، که آنها به سادگی مجهز به رسیدگی نیستند. “
برمن که معمولاً برای بسیاری از والدین است ، طرفدار ممنوعیت است. او می گوید: “وقت آن است که ما برای بچه های خود کودکی را پس بگیریم و اطمینان حاصل کنیم که آنها می توانند خاطرات ماندگار را به دور از صفحه ها ایجاد کنند.”
با این حال ، حتی کسانی که بیشتر به سمت انجام کاری می روند ، معتقد نیستند که ممنوعیت آشکار کودکان به رسانه های اجتماعی پاسخ می دهد. اندی Burrows مدیرعامل بنیاد مولی رز است که توسط خانواده مولی راسل ، این 14 ساله که زندگی خود را پس از بمباران با منفی در رسانه های اجتماعی انجام داد ، تنظیم شده است. وی می گوید: “واقعیت این است که اگر ما بر روی سکوهای رسانه های اجتماعی کشش را بکشیم ، آن بازیگران بد ناپدید نمی شوند.” “آنها به سادگی به خدمات بازی و پیام رسانی مهاجرت می کنند و خطر این است که حجم آسیب در آن سیستم عامل ها غیرقابل کنترل شود.”
سونیا لیوینگستون همچنین شک دارد. او می گوید: “ممنوعیت یک تیتر عالی را ایجاد می کند و به نظر می رسد ساده است ، اما اینگونه نیست.” “این ممنوعیت به معنای ممنوعیت شرکت های فناوری است که محصولات مشکل ساز را در اختیار کودکان قرار می دهند ، و خیلی سریع به ممنوعیت دسترسی کودکان به فناوری تبدیل می شود.”
در حال حاضر چه حمایت هایی وجود دارد ، و چقدر مورد قضاوت قرار می گیرند؟
در حال حاضر محافظت هایی برای کاربران کودک در رسانه های اجتماعی وجود دارد – که بسیاری از آنها توسط سیستم عامل های رسانه های اجتماعی اداره می شوند – به عنوان مثال ، کاربران باید بیش از 13 سال داشته باشند. “اما آنها می گویند:” اما آنها بسیار شفاف یا پایدار نیستند. ” اکثر شرکت ها حساب هایی را که گمان می کنند توسط کودکان کوچکتر از 13 سال اداره می شوند و ویژگی های ایمنی کودک را بر روی آنها قرار می دهند ، مانند محدودیت هایی که می توانند به آنها پیام دهند یا نوع محتوایی که می توانند با آنها روبرو شوند ، استفاده می کنند. لیوینگستون می گوید ، اما مشخص نیست که آنها کار می کنند ، که مرتباً به عنوان بخشی از تحقیقات خود با کودکان صحبت می کند. آنها می گویند که هنوز درخواست پیام از کاربران بزرگسال دریافت می کنند.
لیوینگستون می گوید: “برخی از حمایت ها وجود دارد ، اما کاملاً کافی نیست.” “و تا زمانی که قانون ایمنی آنلاین (انگلستان) و قانون خدمات دیجیتالی (اتحادیه اروپا) شروع شود ، ما مسیری طولانی برای دستیابی به آن حمایت های الگوریتمی که مردم واقعاً می خواهند.” (در حالی که این قوانین به تصویب رسیده است ، اجرای تنظیم کننده ها ، مانند OFCOM در انگلستان ، هنوز ماه ها از آن فاصله دارد.) Burrows در جبهه انگلیس موافق است. وی می گوید: “نخست وزیر باید فوراً اولویت بندی ، تقویت و رفع قانون ایمنی آنلاین باشد ، بنابراین برای کودکان بسیار مؤثرتر کار می کند.”
شواهدی مبنی بر استفاده از رسانه های اجتماعی زیر 16 سال مضر است؟
اگر کتاب ما Jonathan Haidt دانشمند علوم اجتماعی را می خوانید نسل اضطراب – که در نیویورک تایمز لیست پرفروش ها به مدت 46 هفته – شواهد زیادی وجود دارد که مضر است. این کتاب یک هشدار مانیفست قانع کننده در مورد تأثیر آلاینده رسانه های اجتماعی و فناوری در ذهن نوجوانان ما است.
با این حال ، یکی از آماری ها استدلال می کند که تعداد خوبی از مطالعات Haidt به آن متکی است ، نادرست است و برخی حتی با استدلال وی متناقض هستند. نویسنده دو خطای جزئی را در وب سایت خود تصدیق می کند. در حالی که یک استاد روانشناسی حیدت را به “ساخت داستان با نگاه ساده به خطوط روند” متهم کرده است ، و افزود که نتیجه گیری های وی “توسط علم پشتیبانی نمی شود”. حیدت می گوید منتقدان وی ادعاهای وی را به اشتباه تفسیر کرده اند ، از جمله استفاده از استاندارد اشتباه اثبات.
از جمله انتقادات این کتاب این بود که حیدت همبستگی با علیت را گیج می کند. اما به نظر می رسد استدلال اصلی وی با نگرانی ها و تجربیات بسیاری از والدین مطابقت دارد. تعداد کمی از افراد شک دارند که یک بحران سلامت روانی نوجوانان وجود دارد. و بزرگسالان می توانند ماهیت اعتیاد آور تلفن های هوشمند خود را احساس کنند. مباحث مربوط به علیت و همبستگی می تواند انتزاعی باشد وقتی والدین با معضلات روزانه در مورد چگونگی مدیریت دسترسی فرزندان خود به تلفن های هوشمند و رسانه های اجتماعی روبرو می شوند.
چه چیزی رسانه های اجتماعی را تشکیل می دهد؟
این سؤال بزرگی است که کسانی را که در حال مطالعه این موضوع هستند ، تحریک می کند. پیت اچلز ، استاد روانشناسی در دانشگاه اسپا و نویسنده از نویسنده می گوید: “ما واقعاً هیچ تعاریفی روشنی از قانونگذاران در حال حاضر از رسانه های اجتماعی نداریم.” قفل نشدهبشر آیا دو دوست در واتساپ با یکدیگر گپ می زنند و به رسانه های اجتماعی تبدیل می شوند؟ چه اتفاقی می افتد که یک سوم اضافه کنید؟ و آیا استفاده از عملکرد به روزرسانی وضعیت در WhatsApp آن را اجتماعی می کند؟
تعریفی حتی توسط استرالیا تسویه نشده است. با تصویب قانون خود در ماه نوامبر ، نتوانست جزئیات این شرکت ها را تحت تأثیر قرار دهد ، اگرچه وزیر ارتباطات این کشور میشل رولند گفت Snapchat ، Tiktok ، X ، Instagram ، Reddit و Facebook احتمالاً تحت این قوانین قرار دارند.
شواهد تا کنون از استرالیا و سایر مکانهایی که ممنوع شده اند چیست؟
استرالیا بالاترین کشور برای اقدام است ، اما ممنوعیت آن هنوز به مرحله اجرا نرسیده است. در صورت عدم وجود شواهد ناشی از ممنوعیت کامل ، ما باید به داده های ممنوعیت های جزئی یا سناریو ، مانند محدود کردن دسترسی به فناوری یا تلفن در مدارس یا در ساعات معینی روز ، اعتماد کنیم. یک مطالعه جدید که در لنست از بیش از 1200 دانش آموز دبیرستانی تفاوت چندانی در بهزیستی ذهنی کسانی که در مدارس شرکت می کردند که ممنوعیت های محدود کننده و مدارسی داشتند که نبودند ، تفاوت کمی پیدا نکردند. توضیحات نویسندگان این بود که ممنوعیت های مدرسه بر کل استفاده از تلفن تأثیر نمی گذارد. با این حال ، طبق این مطالعه: “ما مشاهده کردیم که افزایش زمان صرف شده در تلفن ها/رسانه های اجتماعی به طور قابل توجهی با نتایج بدتر برای سلامت روان و بهزیستی ، فعالیت بدنی و خواب و دستیابی و رفتار مختل کننده همراه است.”
“به طور غیرقانونی ، ما می دانیم که ممنوعیت های پتو بیش از حد محدود کننده ، تمایل به کار ندارند ، تمایل به دور زدن نوجوانان دارند ، اما احساس کردن مانند آنها کار درستی است. ” “قانون خاموش کردن کره جنوبی نمونه خوبی از این است.” در سال 2011 ، این کشور ممنوعیت انجام بازی های ویدیویی بین نیمه شب و 6 صبح ، ممنوعیت کودکان زیر 16 سال را به تصویب رساند تا سعی در نگرانی در مورد اعتیاد به بازی های ویدیویی داشته باشد. این قانون یک دهه بعد پس از آنکه کشور متوجه شد که اثر مورد نظر ندارد ، لغو شد ، با افزایش سرقت هویت ، در حالی که بچه ها راه هایی برای دور زدن آن پیدا کردند.
برخی از مظاهر بزرگ فنی با دونالد ترامپ در ایالات متحده – از کاهش تیم های اعتدال گرفته تا لغو ابتکارات factchecking – تمرکز فراخوان های ممنوعیت؟
لیوینگستون می گوید ، در حین ریاست جمهوری جو بایدن ، “این حس وجود داشت که تیم های اعتماد و ایمنی در حال ساخت بودند. این آیین نامه در حال آمدن بود ، و در حال انجام و در حال انجام است. ” اما حملات اخیر مبارزات انتخاباتی ترامپ علیه NCMEC ، مرکز ملی کودکان مفقود شده و بهره برداری ، غیرانتفاعی ایالات متحده است که از دولت تأمین می شود ، متخصصان نگران. NCMEC گسترش تصاویر کودک آزاری را متوقف می کند و بودجه خود را نسبت به ایدئولوژی جنسیتی خود تهدید کرده است. به طور کلی ، برخی از این که این تصویر تاریک را اضافه می کند که ممکن است باعث ایجاد فراخوانی بیشتر برای ابزارهای صاف مانند ممنوعیت ها شود ، به جای اقدامات ظریف تر که می تواند تفاوت واقعی ایجاد کند. لیوینگستون می گوید: “کارشناسان ایمنی آنلاین کودک واقعاً نگران این هستند که آیا تنظیم کننده ها موقعیت دارند تا در برابر فناوری بزرگ بایستند.” “در حال حاضر ، اطمینان به کودکان ، والدین و مردم دشوار است که رسانه های اجتماعی در سال آینده ایمن تر می شوند.”
